Recensie: Flora Pennartz – De Stad der Wolken | Boekiewoogie

Het is de taak van de Luministen om de mensheid liefde, moed, vreugde, creativiteit, kennis, wijsheid en vrijheid te brengen. Maar wat als hun missie in gevaar komt?

Dana is een verlegen tiener die met haar oma in het meest westelijke puntje van Frankrijk woont. Wanneer een mysterieuze man haar vertelt dat haar oma vermoord is door Achromanten – mensen zonder ziel – verandert alles. Dana ontdekt dat ze geen mens is, maar een Luminist, een wezen dat mensen een ziel geeft. Haar gave kan Dana echter pas uitoefenen als ze drie proeven heeft doorstaan; de gevaarlijke tocht naar de Stad der Wolken is daarvan de eerste. Samen met haar nieuwe vriendin Kali gaat ze op pad. Maar onderweg zal ze meer moeten trotseren dan de sneeuwstormen en de steile bergen. Iemand wil niet dat Dana de proeven voltooit en zal alles op alles zetten om haar te stoppen. Maar wie?

ISBN: 9789044657005 – Uitgeverij Prometheus – Aantal pagina’s: 363 – Fantasy, Young Adult

*****

4 van de 5 sterren – Frederique

Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘De Stad der Wolken is een sterk fantasy-debuut dat meteen schreeuwt om een vervolg.’

Hoofdpersonages

*****

Dana woont samen met haar oma in een uithoek van Bretagne. Ze is een buitenbeentje op school en vaak ziek, waardoor ze niet veel zelfvertrouwen heeft. Wanneer haar oma, Maia, wordt vermoord neemt Aurelius Dana onder zijn hoede en legt haar uit wie ze écht is: een Luminist. Luministen hebben ieder een eigen gave en delen deze met de mensen die ze tegenkomen. Er zijn zeven verschillende gaven en elk ervan is gelinkt aan een kleur. Een Luminist kan er maar één hebben en deze gave krijgt een Luminist pas na verschillende proeven. De mysterieuze Aurelius is een Indigo Luminist, zijn gave is wijsheid. Hij neemt Dana mee naar Athene, het hoofdkwartier van de Indigo Luministen. Eenmaal daar horen ze dat er nog meer Luministen zijn vermoord en dat hun vijanden, de Achromanten, proberen Dana in handen te krijgen. Dana moet zo snel mogelijk naar de Stad der Wolken om een volwaardig Luminist te worden én om de rest van de Luministen te waarschuwen voor het naderende gevaar. Tijdens haar reis daarnaartoe wordt Dana vergezeld door haar nieuwe vrienden Aurelius, Lucia, Kali en Matt.
— Frederique

Sfeer

*****

De Stad der Wolken begint wat raadselachtig, maar wel meteen vol spanning. Tijdens het lezen krijg je al snel vragen over hoe de magie in het boek werkt en gelukkig krijg je beetje bij beetje een complete uitleg over hoe en wat. Het helpt ook dat Dana zelf ook die vragen heeft en er is ook nog een overzicht met de verschillende gaven voor- en achterin het boek. Het boek zit boordevol spanning en de gebeurtenissen volgen elkaar echt in treinvaart op. Toch heb je als lezer niet het idee dat het té snel gaat, het is eigenlijk precies goed.
— Frederique

Schrijfstijl

*****

Flora Pennartz schrijft met zoveel verve dat het je eigenlijk meteen pakt. Het boek heeft korte hoofdstukken en een intrigerend plot waardoor het heel snel leest. De Stad der Wolken is een heel toegankelijke fantasy, zelfs als je normaal geen fantasy-lezer bent. Soms zijn de dialogen misschien iets te young adult, maar het boek leest zo heerlijk weg dat het helemaal niet uitmaakt.
— Frederique

Passage uit het boek

‘Na minstens een uur eindeloze okerkleurige bergen als vegen langs te hebben zien komen, moest Dana denken aan een vraag die haar al even bezighield.
‘Hoe weten jullie eigenlijk zeker dat jullie je gaven onder de mensen verspreiden?’
Iedereen leek op te schrikken uit een stille gedachtestroom. Aurelius draaide zich om een vroeg vriendelijk: ‘Wat bedoel je?’
‘Jullie hebben verteld dat wij de gaven aan de mensen geven, maar hoe weten jullie dat het niet andersom is?’
Aurelius’ ogen lichtten op.
‘Goede vraag! We weten dat omdat wij onze gave ook weer hebben gekregen. Niet van mensen, maar direct uit de Bron.’
‘Wat is dat?’
Tot haar verrassing was het Matt die antwoordde.
‘Het is een gat in de grond, midden in de Stad der Wolken. Een soort put, maar dan zonder water. Het is een magische plek waaruit onze zielen voortkomen.’
‘Als je lichaam en geest worden geboren, komt je ziel tegelijkertijd ter wereld. Niet vanuit de buik van je moeder, zoals je lichaam, maar uit de Bron,’ vulde Aurelius aan. ‘Leden van de Violette stam zorgen er daarna voor dat de zielen op de juiste plaats terechtkomen.’’

Leesvoorschrift