Recensie: Francine Oomen – Hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel?
Wat gebeurt er als je volwassen bent, maar eigenlijk helemaal niet weet hoe dat moet? Als je overweldigende dingen meemaakt, maar die met niemand durft te delen? Als je op slot zit en de sleutel kwijt bent? Wat doe je als je je vrienden én jezelf uit het oog verloren bent? Als alles in je leven anders loopt dan je dacht…
Rosa zit midden in haar quarterlifecrisis, net als haar vrienden Esther en Jonas. Daarom besluit Rooz dat het tijd is voor verandering. Het roer gaat om, en hoe!
Dit boek gaat over eenzaamheid en verbinding, over angst en vertrouwen, over het volgen van je hart en het terugvinden van je prik…
ISBN: 9789021475899 – Singel Uitgeverijen – Aantal pagina’s: 278 – New adult
5 van de 5 sterren – Ies
Recensie in één zin
‘Je voelt je weer even een puber met dit nieuwe deel van Hoe overleef ik?’
Hoofdpersonages
Als je als puber de serie van Hoe overleef? ik hebt gelezen, ken je alle personages allang. Rosa, Esther en Jonas zijn inmiddels twintigers, met allemaal hun eigen problemen. Ze zijn elkaar lange tijd uit het oog verloren, maar zoeken elkaar nu weer op. Ook de andere personages van vroeger keren terug. Abel, Rosa’s kleine broertje, is inmiddels een opstandige puber van veertien; Joya, een van Rosa’s vriendinnen is een hippie geworden die in een busje woont en meneer Rosetti is nog steeds Rosa’s liefdevolle Italiaanse stiefvader. Toch is er ook heel veel veranderd in Rosa’s leven en leren we in dit boek ook nieuwe personages kennen.
— Ies
Sfeer
Het kost geen enkele moeite om je weer helemaal in Rosa’s leven mee te laten slepen en de mails vol survivaltips tussen haar, Jonas en Esther te lezen, met in je achterhoofd dat je die tips zelf ook best in eigen leven kunt gebruiken. Francine Oomen heeft veel gesproken met twintigers om erachter te komen waar zij tegenaan lopen en welke problemen ze hebben. Dit is duidelijk terug te lezen in dit boek; alle hedendaagse problemen komen aan bod, van eetstoornis tot lachgasverslaving, van studieschuld tot depressie, alles komt aan bod. Dat maakt wel dat onze drie hoofdpersonages erg veel voor hun kiezen krijgen. Misschien een beetje te veel. Het was geloofwaardiger geweest als ze allemaal iéts minder problemen hadden gehad.
— Ies
Schrijfstijl
De boeken van Hoe overleef ik? lazen altijd heel prettig en daarin is dit nieuwe boek geen uitzondering. Je zit zo in het verhaal en leest het makkelijk binnen één of twee dagen uit. Waar Rosa’s contact met haar vrienden vroeger vooral bestond uit mails, worden die nu al vrij snel vervangen door voice-berichten. Dit zorgt voor een prettige afwisseling tussen de meer beschrijvende stijl van de verhaallijn en de innerlijke gevoelens van Rosa.
— Ies
Passage uit het boek
‘‘Een deel van mij speelt poppenkast. Ik doe de hele tijd alsof ik het allemaal zo goed weet, maar ik weet niks. In de tijd dat ik nog werkte, lag ik elke avond in bed te piekeren of ik wel de goede dingen gezegd had tegen mijn cliënten. Eindeloos speelde ik de gesprekken opnieuw af. Ik was mega onzeker. Therapie geven is heel wat anders dan survivaltips bedenken of kopiëren uit zelfhulpboeken en Instagram.’ Esther breekt een zijtakje van de stok af. ‘Ik vind het moeilijk om volwassen te zijn. Ik doe maar alsof, het meest van de tijd.’’
Leesvoorschrift
Zorg dat je niet gestoord kunt worden en voel je weer even vijftien als je in Rosa’s leven duikt. Wellicht pink je een paar traantjes weg omdat het zo pijnlijk herkenbaar is, dus leg eventueel wat tissues klaar.
Voor vrouwen of mannen?
80%
20%
Hoe dik is de pil?
Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen