In het schuurtje bouwen Rikki en papa een raket, want Rikki droomt ervan om naar de maan te vliegen. Als de raket klaar is, laten ze hem trots aan mama zien. Zelf heeft mama ook een verrassing. En de avond wordt nog mooier als papa, mama en astronaut Rikki samen naar de heuvel gaan. Op de top kan Rikki de vollemaan bijna aanraken…

ISBN: 9789044850826 – Uitgeverij Clavis – Aantal pagina’s: 32 – Prentenboek

4 van de 5 sterren – Eline

Recensie in één zin

‘Een lief verhaal over een konijntje met veel fantasie.’

Hoofdpersonages

Rikki en de maan begint met een illustratie waarop te zien is hoe RIkki samen met zijn papa een raket aan het bouwen is. Ze steken er veel tijd en liefde in om er iets moois van te maken. Uiteindelijk zie en lees je hoe Rikki samen met zijn papa en mama heel dicht bij de maan komen. Zo dicht bij, dat ze hem bijna kunnen aanraken.
De tekst in Rikki en de maan is soms best lastig. Aan de ene kant is dit goed, om kinderen zo veel woorden te leren. Maar ik mis in dit boek de uitleg van deze moeilijke woorden. Zo lees je: ‘Daar staat al een lanceerplatform klaar.’ Maar vervolgens is niet te lezen wat dit dan precies is. Wat mij betreft was het boek nog sterker wanneer er meer uitleg van dit soort moeilijke woorden was geweest.
— Eline

Illustraties

De illustraties in Rikki en de maan zijn vrolijk van kleur. Dit geeft het boek een mooie uitstraling. De cover is vrij donker en het boek bevat later ook pagina’s die donkere illustraties hebben. Op deze donkere illustraties is de tekst soms wat moeilijk leesbaar.
— Eline

Passage uit het boek

‘In papa’s schuurtje wordt al wekenlang hard gewerkt. Rikki en papa bouwen er in het grootste geheim een raket. ‘Kunnen we dit oude wiel als stuur gebruiken, papa?’ ‘Goeie keuze, commandant,’ antwoordt papa. ‘Ik laat eerst de neuskegel op zijn plaats zakken. Daarna beginnen we aan de stuurinrichting.’

Als ook het besturingsmechanisme klaar is, moeten ze de raket alleen nog schilderen. Rood voor de neus, de vinnen en het deurtje. De rest van de raket schilderen ze in het wit. ‘Er moet ook een naam op,’ vindt Rikki. ‘Hoe wil je de raket noemen, commandant?’ vraagt papa. ‘De RIPA 1,’ zegt Rikki. ‘RI van Rikki en PA van papa, en 1 omdat het onze eerste raket is.’ Met een fijn penseeltje schildert hij RIPA 1 op de zijkant van de raket.’

Voor wie is het boek?

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Roald Dahl – Mijn mama is geweldig en Mijn…

Recensie: Pauline Oud – Saar wordt grote zus