Recensie: Han van Wel – David vertrekt
Han van Wel, copy- en speech writer, schreef een jaar lang blogs na de dood van zijn zoon David die overleed aan een complicatie van zijn Diabetes Type I. De blogs waren voor hem een belangrijk onderdeel van zijn rouwarbeid. Behalve zeer persoonlijk en aangrijpend, doen de teksten verslag van de emoties en ontwikkelingen die de vader doormaakte in het ingewikkelde proces van het rouwen. Zijn eigenzinnige, directe en confronterende schrijfstijl plaatst de lezer dichter bij dit verdrietige proces dat tegelijk een eerbetoon is aan zijn zoon. De blogs maken veel reacties los: bij vrienden en bekenden, maar ook bij andere ouders van te vroeg gestorven kinderen. Voor hen bleken de blogs herkenbaar en in veel opzichten helend. Dat maakt ‘David vertrekt’ een belangrijk document over dood, rouw en leven.
ISBN: 9789079624225 – Leporello Uitgevers – Aantal pagina’s: 164 – Biografie
3 van de 5 sterren — Gemmie
Start scrollen!
Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.
Recensie in één zin
‘Dit boek gaat over het verdriet van een vader, over afscheid nemen en weer verder gaan.’
Wat heb ik aan dit boek?
Als je woorden zoekt om jezelf te troosten dan is dit boek een waardevol geschenk voor jou. Han vertelt open over zijn verdriet en hoe hij zijn leven weer probeert op te pakken. Aan de hand van blogs over zijn ‘gewone’ en speciale dagen (zoals de eerste decembermaand zonder David) laat hij op een intieme manier zien wat het verdriet allemaal met hem doet.
— Gemmie
Schrijfstijl
Han heeft een mooie en beeldende schrijfstijl. Het boek leest als een roman maar tussen de regels door laat de harde waarheid zich weer telkens zien.
— Gemmie
Passage uit het boek
‘Ze stonden er als silhouetten geknipt uit de nacht: twee jonge mannen in politie-uniform, compleet met riem waaraan traangas, pistool, walkietalkie. Indrukwekkend door hun donkerblauwe verschijning tegen de zwarte avond. Indrukwekkend door hun serieuze blik. Vastberaden. Een van hen hield een notitieboekje in zijn hand en stelde controlevragen om zeker te weten dat ze aan het juiste adres waren. Ik vroeg wat ze kwamen doen en dacht direct aan David. Het voelde niet goed. Ze wilden binnenkomen want ze hadden een boodschap die je niet aan de deur afhandelt, zeiden ze.
David was dood vertelden ze toen we binnen aan de tafel zaten: ‘Uw zoon is vandaag overleden.’ Ik was de twee trappen opgerend om Daniëlle te roepen: ‘Je moet komen. David is dood.’ Had ik het anders kunnen brengen? Na minder dan drie kwartier vertrokken ze. Opdracht volbracht. In die drie kwartier waren de politiemannen veranderd van neutrale gezagsdragers tot boodschappers van het slechtst denkbare nieuws.’
Voor wie is dit boek?
Voor iedereen die herkenbaarheid of troost wil vinden.
— Gemmie
Voor vrouwen of mannen?
50%
50%
Hoe dik is de pil?
Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen