Parijs. De schrijver die eens zo succesvol was, zit op een dood spoor. Hij lijkt geen inspiratie meer te hebben. Op een dag neemt hij zich voor om een boek te schrijven over de eerste persoon die hij ontmoet als hij de deur uitgaat. Die eerste persoon is de bejaarde Madeleine Tricot. Tegelijk met Madeleine ontmoet de schrijver het gezin van de dochter van de oudere dame. Hij besluit om hen ook een rol te laten spelen in zijn verhaal. Zo treedt hij binnen in het leven van de familie Martin. De realiteit blijkt soms ongeloofwaardiger dan fictie te zijn.

ISBN: 9789463934268 – Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts – Aantal pagina’s: 207 – Roman

4 van de 5 sterren – Marita

Recensie in één zin

‘De familie Martin is een meeslepend en bijzonder verhaal over een doodgewoon gezin.’

Hoofdpersonages

De schrijver woont in Parijs. Met een aantal van zijn boeken won hij reeds prijzen. Nu zit zijn carrière in het slop. Jarenlang had hij allerlei verhalen gebracht, die slechts zelden geïnspireerd waren op de realiteit. Nu raakt hij verveeld door zijn eigen personages en besluit een andere weg in te slaan. Op deze manier ontmoet hij de familie Martin.
De familie Martin bestaat uit grootmoeder Madeleine Tricot, moeder Valérie, vader Patrick Martin en hun twee tieners Jerémie en Lola.
De schrijver probeert een band op te bouwen met deze familie want zij zullen het onderwerp zijn van zijn volgende boek.
— Marita

Sfeer

Aanvankelijk wist ik niet of ik De familie Martin van David Foenkinos goed of juist heel saai vond. Maar eens het verhaal echt van start gaat, is het echt een meeslepend en boeiend verhaal. Je wil gewoon weten hoe het leven van de personages verder gaat, hoe ze zullen omgaan met de uitdagingen waar ze voor staan. Ook al lijkt het of de realiteit zwaar overdreven wordt, toch kan je meevoelen met de verschillende leden van de familie Martin.
— Marita

Schrijfstijl

Door het directe en duidelijke taalgebruik van David Foenkinos laat De familie Martin zich vlot lezen. De personages worden realistisch voorgesteld en er zit voldoende vaart in het verhaal. Je kan je zo een voorstelling maken van de familie Martin en hun leven.
Het verhaal is geschreven in de ik-vorm, maar het geen autobiografie van de schrijver. Het is de biografie van het gezin dat hij bij toeval ontmoet. Met zijn verhaal toont de schrijver aan dat er overal verhalen te vinden zijn en dat het doorsnee-leven niet zo saai is als men zich soms voorstelt.
— Marita

Passage uit het boek

‘Ik stelde ze gerust, maar eigenlijk kon ik niet weten wat wel en niet interessant was voor een lezer. Dat doet me denken aan een journalist die schreef dat mijn eerste roman een breed publiek had bereikt: ‘Dit boek loopt omdat het alle ingrediënten voor succes bevat!’ Zo’n rare uitspraak. Als ik wist wat de ingrediënten voor succes waren, had ik die formule wel eerder gebruikt. Dan had ik niet jarenlang al die klusjes naast de literatuur hoeven doen. En als de ingrediënten voor succes bestonden, kon iedereen ze naar believen produceren. Dat was belachelijk. Je weet nooit precies wat aanslaat. Als ze de zinnen lezen die ik nu opschrijf, zullen sommige lezers misschien geboeid zijn en anderen gapen van verveling. Dat is niet mijn prioriteit. Ik bekommer me echt om de lezer, maar wat me bovenal drijft is het obsessief onderhouden van een relatie met mijn onderwerp.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: David Foenkinos – Nummer twee

Recensie: Tatiana de Rosnay – Dit leven is van jou