Recensie: Hanya Yanagihara – Een klein leven
In Een klein leven beschrijft Hanya Yanagihara op indrukwekkende wijze de vriendschap van vier studievrienden in New York. Langzaam leer je de vrienden kennen, van de extraverte en levenslustige kunstenaar JB, de architect Malcolm en filmster Willem tot aan de introverte getormenteerde advocaat Jude. Allen dragen ze een geschiedenis mee die doorwerkt in het heden maar gaan daar op verschillende manier mee om. Vooral het leven van Jude, vol misbruik en geweld, is een dramatische worsteling met de demonen uit het verleden. Het is een verhaal over trouw, betrokkenheid, liefde, verdriet en onmacht maar bovenal over de kracht van vriendschap.
ISBN: 978 90 468 2031 5 – Uitgeverij Nieuw Amsterdam – Aantal pagina’s: 750 – Roman
4 van de 5 sterren — Rop
Start scrollen!
Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.
Recensie in één zin
‘Hanya Yanagihara is een ontdekking als schrijfster, ze laat je op een onnavolgbare manier de pijn voelen die haar hoofdpersonen doormaken.’
Hoofdpersonages
De Hoofdpersonages zijn vier studievrienden, van de extraverte en levenslustige kunstenaar JB, de architect Malcolm en beroemde filmster Willem tot aan de introverte getormenteerde advocaat Jude. Alle facetten van vriendschap; de vreugde, de trouw, het verdriet, de onmacht, de eenzaamheid en met name het verleden dat je meesleept, komen aan bod. Langzamerhand leer je wat er zich in de jeugd van de hoofdpersonen heeft afgespeeld en hoe ze daar mee omgaan in hun verdere leven.
— Rop
Sfeer
In het boek wordt je meegesleurd in de verhalen van de hoofdpersonen. De sfeer wordt steeds bedrukter naarmate je meer te weten komt van de vrienden. Desondanks wil je doorlezen want je bent benieuwd hoe het met ze verder gaat want je wil ze hun geluk gunnen.
— Rop
Schrijfstijl
Hanya Yanagihara heeft een groot schrijftalent. In haar verhaal-opbouw worden steeds kleine stukjes van de puzzels die haar hoofdpersonen zijn, prijsgegeven waardoor je als lezer het verhaal ingezogen wordt en je het niet meer wilt wegleggen. Het is geen feel-good verhaal van vriendschap hetgeen lezen van dit boek een pittige onderneming maakt die het alleszins waard is.
— Rop
Passage uit het boek
“ik ben eenzaam,” zegt hij hardop, en de woorden worden door het stille appartement geabsorbeerd als bloed dat in katoen trekt. Die eenzaamheid is een recente ontdekking, en het is een ander gevoel dan de eenzaamheden die hij eerder heeft gekend: het is niet de eenzaamheid van een kind zonder ouders of van wakker liggen naast broeder Luke in een motelkamer en je best doen om niet te bewegen, hem niet te wekken, terwijl de maan harde witte strepen licht op het bed werpt, of die van toen hij was weggelopen uit het tehuis, die keer dat het hem lukte en hij de nacht doorbracht tussen de wortels van een eik, die hem als twee benen omsloten, en waar hij zich zo klein mogelijk had gemaakt. Hij dacht toen dat hij eenzaam was, maar nu realiseert hij zicht dat wat hij voelde geen eenzaamheid was, maar angst.
Leesvoorschrift
Een pittig boek dat je toch uit wilt lezen ondanks dat je weet dat het er in de loop van het boek waarschijnlijk niet leuker op word. Een goed glas wijn en een zakdoek in de buurt houden.
Voor vrouwen of mannen?
50%
50%
Hoe dik is de pil?
Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen