Recensie: Haro Kraak – Lekhoofd

Recensie: Haro Kraak – Lekhoofd


‘Ik kan mijn moeder niet uitleggen wat er in mijn hoofd omgaat, wat ik zie, proef, voel en hoor. Het is alsof we in twee treinen zitten die kortstondig naast elkaar rijden, bijna op dezelfde snelheid, waardoor je, juist door de veilige kloof, ongegeneerd naar binnen kunt staren. Je kijkt en je komt heel dichtbij, maar echt contact is onmogelijk, en dan rijdt de trein alweer door en blijf je achter met het vlakke land en het lege uitzicht.’

ISBN: 9789 025 447 410 – Atlas Contact – Aantal pagina’s: 240 – Debuut


*****

3 van de 5 sterren — Kelly


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een bijzondere coming-of-age roman over de jeugd van een jongen die geluiden kan proeven en letters en cijfers in kleuren ziet.’

Hoofdpersonages

*****

In Lekhoofd kijkt hoofdpersonage Noah terug op zijn leven middels flashbacks. Hij reconstrueert zijn bestaan vanaf zijn prille jeugd tot het heden. Noah heeft al veel meegemaakt in zijn nog prille leven. Als kind ontdekt hij dat hij bepaalde prikkels anders ervaart dan dat andere leeftijdsgenoten dit doen. Noah kan geluiden proeven en letters en cijfers in kleuren zien. Jaren later ontdekt hij dat deze aandoening een naam heeft; synesthesie, en dat hij niet alleen is. Pas in de brugklas ontmoet Noah Teun, een andere eenling die een klas hoger zit, waarmee hij een eigenaardige maar sterke vriendschap opbouwt. Over Teun kom je als lezer echter weinig te weten waardoor hij een wat geheimzinnig personage blijft.
Al na het lezen van de eerste paar hoofdstukken begin je steeds meer en meer van Noah te houden. De verhalen over zijn schooltijd waar hij veelvuldig gepest werd, de situatie thuis waarbij zijn ouders de schijn ophouden naar de buitenwereld, zijn verblijf in een instelling; beetje bij beetje worden de scheuren in het leven van Noah zichtbaar, en de eenzaamheid spat soms van de bladzijden af.
— Kelly

Sfeer

*****

Noah is een bijzondere jongen die stukje bij beetje verhalen uit zijn leven aan de lezer voorschotelt. Door zijn afwijking waardoor hij geluiden kan proeven en letters en cijfers in kleuren kan zien weten zijn verhalen de lezer te boeien en wil je door blijven lezen om erachter te komen wat Noah zoal gaat meemaken. De eerste hoofdstukken zijn ontzettend scherp en gedetailleerd geschreven, en barsten van de mooie omschrijvingen. Waar het boek in het begin ontzettend sterk en prikkelend is, zwakt dit wat af in de tweede helft van het verhaal. De scènes worden minder gedetailleerd omschreven, de personages krijgen minder kleur en het verhaal eindigt nogal lauw.
— Kelly

Schrijfstijl

*****

Wat ik onwijs knap vind is hoe Haro Kraak het verhaal vanuit het oogpunt van een tiener weet te vertellen. Daarnaast heeft hij zichtbaar veel aandacht besteed aan het uitwerken en verdiepen van de personages. Vooral de band tussen ouder en kind, of in het geval van de familie Kremer het ontbreken daarvan, vond ik bijzonder sterk; de omschrijvingen van een ontwricht gezin zijn beeldend en raak. De kennismaking met de familie Kremer en de problematische gezinssfeer in de eerste scène van het boek is gelijk al heel sterk: het boek begint met een treurig maar hilarisch beschreven zoektocht naar de weggelopen kat Boelie. Later blijkt dit een van de vele geheimen en niet-uitgesproken zaken binnen het gezin te zijn. Daarentegen zijn de dialogen hier en daar wel wat kunstmatig en stroef; deze zorgen er soms voor dat je uit het verhaal gehaald wordt – wat je absoluut niet zou willen omdat de personages zo ontzettend interessant zijn.
— Kelly

Passage uit het boek

De stem van het water. Dat vond ik mooi. Het water sprak namelijk ook tegen mij. Langs een smal beekje hoorde ik het water fluiten en zag ik druppels roest regenen op de oever. En aan zee klonk een hoorn, een diepe trillende bas. Als ik tintelingen voelde in mijn vingers en week in de knieën werd, hoorde ik de stem van het water aankondigen: het gaat zo regenen. Het water loog nooit.

Leesvoorschrift

22-zomers-wijn

Dit boek lees je op een willekeurige zondagmiddag in één ruk uit.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

240 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.