Wat als we dat geheim wél hadden verteld, die relatie hadden verbroken, dat boek hadden geschreven? We vragen het ons allemaal weleens af – en de passagiers van de Air Francevlucht 006 van Parijs naar New York staan op het punt om daarachter te komen. Blake, een respectabele familieman die werkt als huurmoordenaar. Slimboy, een Nigeriaanse popster die niet is wie hij lijkt. Joanna, een zwarte Amerikaanse advocate die vecht voor een bijna verloren strijd. Victor Miesel, een obscure schrijver die nog niet weet dat hij wereldwijd zal doorbreken. Vlak voor hun afdaling naar JFK raakt het vliegtuig verzeild in een gruwelijke monsterstorm met huiveringwekkende turbulentie. Ze komen uit het noodweer tevoorschijn in een realiteit die zowel volkomen vertrouwd is als volkomen vreemd…

ISBN: 9789401615891 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 302 – Roman

5 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Een waanzinnig fascinerende roman die zoveel kanten heeft, dat het nog lang blijft nadreunen in je hoofd.’

Hoofdpersonages

Veel verschillende personages spelen een rol in Anomalie: een familieman annex huurmoordenaar, een schrijver, een architect, een moeder met twee kinderen, een advocate, een copiloot, hun familieleden, …, te veel om op te noemen.
Veel belangrijker in dit boek is die ene gebeurtenis, of eigenlijk twee. De Air France-Boeing die in niet te bevatten noodweer terecht komt en gelukkig veilig landt op JFK, New York. En datzelfde vliegtuig dat iets meer dan honderd dagen later opnieuw in het luchtruim verschijnt en in allerijl wordt omgeleid naar een militaire basis bij New York. Een vliegtuig met hetzelfde vluchtnummer, dezelfde gezagvoerder, dezelfde passagiers en dezelfde beschadigingen als gevolg van het noodweer, alsof het een exacte kopie is die een paar maanden later uit het kopieerapparaat rolt. Wat is hier aan de hand? Wat is er gebeurd? Hoe nu verder? Precies dat is waar Anomalie over gaat.
— Isolde

Sfeer

Hervé le Tellier is er in geslaagd een boek te schrijven dat enorm fascineert. In het begin moet je er even in komen. Ieder hoofdstuk gaat over een andere persoon, waarvan de een interessanter is dan de ander. Ik was ontzettend nieuwsgierig naar dat tweede vliegtuig, of eigenlijk hetzelfde vliegtuig dat zal opduiken, waardoor ik een beetje ongeduldig werd. Op het moment dat geheime diensten mensen beginnen aan te houden en van hun bed lichten, weet je dat er iets staat te gebeuren. Vanaf dat moment, op ongeveer een derde van het boek, kon ik het ook bijna niet meer wegleggen.
De wetenschappelijke beschouwingen zijn soms wat taai, maar ook heel interessant en, niet onbelangrijk, begrijpelijk geschreven. Wat er daarna gebeurt, als mensen met zichzelf geconfronteerd worden, is één groot, psychologisch experiment dat zijn weerga niet kent.
— Isolde

Schrijfstijl

Anomalie is bijzonder boeiend en houdt je, als het echt op gang is, voortdurend op het puntje van zijn stoel. Le Tellier heeft zijn schrijfstijl aangepast aan de personages die hij beschrijft. Bij de huurmoordenaar is het alsof je een thriller leest, soms lees je een filmscenario of een literaire roman.

Anomalie speelt zich af in 2021. Corona wordt zijdelings benoemd en de auteur is uitgegaan van een herverkiezing van Donald Trump als president van de Verenigde Staten. Dat is misschien jammer, maar eigenlijk vooral heel fijn want het leidt tot een paar messcherpe beschrijvingen van het onvermogen van Trump en het zou zonde zijn geweest als we die hadden moeten missen. Ze geven net de luchtigheid en humor die van Anomalie een meer dan verdiende prijswinnaar maken.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Het vliegtuig verkeert tien eindeloze seconden in vrije val voordat het de cumulonimbus binnendringt op de slechtst mogelijke pek, in het zuidwesten van de kolom, in een angstwekkende hoek van dertig graden, waartoe het wordt gedwongen door de automatische piloot, die het van de handmatig besturing heeft overgenomen. Onmiddellijk wordt de Boeing in de wervelende luchtstromen van de wolk heen en weer geslingerd, en ook onmiddellijk gaat de verlichting in de cockpit aan, want het is nacht, pikdonker, en er klinkt een verschrikkelijk geraas: honderden enorme hagelstenen kletteren tegen de ruiten en laten hier en daar een inslag achter op het gepantserde glas. Na een paar eindeloos lijkende momenten, en ondanks de rukwinden van de tornado, hervindt de Boeing de opwaartse warme luchtstroom en krijg hij weer een beetje lift; ditmaal voelt het alsof je onder in de achtbaan samengedrukt wordt.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

De 2021 Wrap Up van Isolde

Recensie: Rebecka Edgren Aldén – Zwarte zeilen