Midden in Parijs wordt een verlaten appartement ontdekt, vol kunst van onschatbare waarde. Het is alsof de tijd er heeft stilgestaan, en de jonge kunsthandelaar Flora wordt gebeld om deze unieke vondst te inventariseren. Flora is goed in haar baan, ze voelt zich beter op haar gemak tijdens een miljoenenveiling dan tijdens een romantisch diner bij kaarslicht, en ze grijpt de kans dan ook met beide handen aan.
Terwijl ze diep in de geschiedenis duikt om dit mysterie te ontrafelen, komt ze er al snel achter dat het verhaal nog veel groter is dan ze dacht. Ondertussen heeft ze te maken met de familie van de waarschijnlijke erfgenamen. De norse Xavier lijkt vastbesloten om haar buiten de familiezaken te houden…Wat houdt hij voor haar verborgen?

ISBN: 9789401622653 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 384 – Roman

4 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘Een opeenstapeling van geheimen en verboden liefdes maken dit boek véél.’

Hoofdpersonages

Flora Sykes is een jonge kunsthandelaar die in de voetsporen van haar vader is getreden. Ze komt uit een zeer welgesteld gezin en begeeft zich voor haar werk ook in deze kringen. Als de familie Vermeil ontdekt dat ze een appartement vol kunst in hun bezit hebben, wordt Flora ingeroepen om de kunst te inventariseren en hun herkomst te bepalen. De familie Vermeil is net zo welgesteld als Flora’s familie, zo niet meer, maar de kinderen Xander en Natascha lijken er alles aan te doen deze goede naam te bedoezelen. Hun vijandigheid richting Flora is groot, zonder duidelijke reden, maar ergens intrigeren de twee Flora.
De personages zijn, ondanks (of misschien juist dankzij) hun soms ronduit onuitstaanbare gedrag, heel interessant en gelaagd. Uiteindelijk blijkt al dit gedrag uiteraard een onderliggende oorzaak te hebben en dit maakt de personages alleen maar menselijker.
— Ies

Sfeer

Er gebeurt heel veel in dit boek. Iets te veel naar mijn mening. We hebben het mysterieuze appartement vol met waardevolle kunst waarvan de herkomst onbekend is, maar daarnaast draagt Flora’s broer ook een geheim met zich mee, voelt Flora een afkeer en tegelijkertijd een gigantische aantrekkingskracht tot Xander Vermeil en is Natascha Vermeil een bijzonder losbandig type. Kortom, het zijn heel veel heftige gevoelens en gebeurtenissen waar je als lezer mee moet dealen.
— Ies

Schrijfstijl

De boeken van Karen Swan kenmerken zich door een grote, onverwachtse plottwist tegen het einde van het verhaal, meestal samenhangend met de liefdeslijn. In dit boek is dat geen uitzondering, en de plottwist is wederom verrassend, maar toch heel logisch en geloofwaardig.
Toch kon dit boek me minder boeien dan eerdere boeken van Swan, wellicht door de hoeveelheid gebeurtenissen, zoals eerder gemeld, of omdat het kunstthema me iets minder aansprak.
— Ies

Passage uit het boek

‘‘Flora!’ Angus’ stem klonk gedempt, maar ze hoorde een sprankje opwinding. ‘Kom eens hier.’ ‘Ik kom eraan.’ Ze liet haar hand zakken en liep via de gang naar de eetkamer. Angus stond op haar te wachten, zijn voeten verborgen door de dozen op de vloer, met een groot ingelijst portret van een meisje in zijn armen. ‘Denk eens even hardop. Wat is je eerste ingeving? Wat zie je hier?’ Flora fronste geconcentreerd en keek naar de roze wangen van het meisje, haar lichte grijze ogen, de hoge tailleband van haar zijden jurk en de precies weergegeven golving van haar bonnet. Ze bekeek de geposeerde houding – het meisjeslichaam dat iets was weggedraaid, de gesloten parasol in haar hand – en de statige pastorie op de achtergrond, paarden die snuffelden in het gras, de zachte door de zon beschenen wolkenflarden aan de zomerhemel, vleugjes cadmiumgeel. ‘Het lijkt wel een Faucheux,’ zei ze met gestokte adem.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Karen Swan – Het wilde eiland - Stormgloed

Recensie: Karen Swan – De Griekse ontsnapping