Iris Prins woont al zes jaar in het warme Spanje maar ze mist haar familie. Zeker nadat haar moeder een hersenbloeding heeft gehad, wil ze niks liever dan weer dicht in hun buurt wonen. En ze heeft een missie: de band tussen haar vader en zijn zus herstellen.
Iris verhuist terug naar Nederland en boekt een verblijf in hotel De Zilveren Vos. Aan de winterse kou van Nederland kan ze maar slecht wennen en ook haar plan lijkt te mislukken. Als er een noodgeval is in het café van De Zilveren Vos en Iris tijdelijk bijspringt, geeft dat haar niet alleen de tijd om een nieuw plan te bedenken, maar ook om de stoere kok Morris beter te leren kennen. Zal hij haar toelaten in zijn leven?

ISBN: 9789047207672 – Loft Books – Aantal pagina’s: 160 – Feelgood

3 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘Romantiek, sneeuw en gezelligheid; wat wil een mens nog meer?’

Hoofdpersonages

Iris komt naar Nederland en gaat wonen en werken in Hotel De Zilveren Vos. Hier werken een heleboel andere personages, die al zijn voorgesteld in de twee eerdere delen van deze serie. Als je de andere delen niet hebt gelezen – zoals ik – is het vrij lastig om alle personages uit elkaar te houden. De belangrijkste personages onthoud je wel: Daisy, Raaf, Chantal en Morris. Maar van alle andere personages dacht ik aan het einde van het boek nog steeds: ‘wie was dit nou ook alweer?’
— Ies

Sfeer

Als je – net als ik – droomt van een sneeuwwitte winter, dan is dit het perfecte boek voor de wintermaanden. Het hele boek ademt een huiselijke en gezellige sfeer. Dat komt deels door de fijne relatie die de personages met elkaar hebben, maar zeker ook door de beschrijvingen van het hotel en het bijbehorende café. Het klinkt allemaal zo cosy dat je jezelf zo ziet zitten met een dekentje en een beker warme chocolademelk.
— Ies

Schrijfstijl

Op zich leest dit boek lekker, maar er staan zóveel slordige fouten in die ontzettend afleiden. Zinnen lopen soms vreemd, leestekens zijn vergeten of verkeerd gebruikt, woorden worden omgewisseld, er staan grammaticale fouten in en zelfs een verwisseling van de namen van twee personages.
— Ies

Passage uit het boek

‘Ze pakte er één voorzichtig op zodat het niet zou scheuren, tegelijk tilde Morris zijn hand op om hetzelfde stukje deeg op te pakken. Hun handen raakten elkaar. Beiden keken ze op en hun blikken haakten zich in elkaar. Voor een moment leek de wereld om hen heen te vervagen en Iris kon alleen maar in die intens blauwe ogen van Morris kijken. Zijn vingers hadden nog altijd haar hand vast. Het plotseling opengaan van de deur vanuit de gang deed hen opschrikken. Morris liet haar hand los en boog zich terug naar de pan met het gehaktmengsel.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: S.E. Durrant - Het verloren meisje

Recensie: Rachel Rhys – Eiland van geheimen