Na een schokkende ontdekking stort Lucie’s wereld in. Ze verlangt naar warmte en troost en er is dan maar één persoon naar wie ze kan gaan: David. Ze laat alles in Nederland achter en gaat naar Zuid-Frankrijk, naar hem. Bij aankomst wacht haar niet het welkom waar ze op had gehoopt.
David is eigenaar van de camping Les Lauriers Roses en heeft zijn leven prima op orde. Geheel onverwachts staat er iemand voor zijn neus die hij nooit meer verwacht had te zien: Lucie. Zijn goede humeur slaat meteen om en hij wil maar één ding: dat ze weer verdwijnt.

ISBN: 9789020536102 – Uitgeverij Zomer en Keuning- Aantal pagina’s: 295 – Roman

4 van de 5 sterren – Annechien

Recensie in één zin

‘Een heerlijke feelgoodroman waar je gewoon van kunt genieten.’

Hoofdpersonages

Na de dood van haar man dacht Lucie dat het niet slechter kon. Tot ze ontdekt dat haar man al die tijd een affaire had met haar beste vriendin Emily. In een opwelling verkoopt ze haar huis, neemt ze ontslag en vertrekt ze naar Zuid-Frankrijk. Ze gaat naar haar ex David toe in de hoop daar tot rust te komen. Echter blijkt bij aankomst dat David helemaal niet op haar zit te wachten.
David is eigenaar van camping Les Lauriers Roses en heeft het hier prima naar zijn zin. Hij werkt hard en geniet van het leven. Tot Lucie ineens op de stoep staat. Oude herinneringen komen naar boven en het liefst wil hij dat ze gelijk weer vertrekt. Na alles wat er is gebeurd zit hij totaal niet meer op Lucie te wachten.
— Annechien

Sfeer

De sfeer is luchtig en vol romantiek. Meer dan ooit is echt zo’n verhaal waarbij je heerlijk kunt weg zwijmelen. Lucie en David trekken steeds meer naar elkaar toe en de romantiek spat ervan af. Een heerlijke feelgoodroman!
— Annechien

Schrijfstijl

Vanaf de eerste bladzijde zit je gelijk midden in Meer dan ooit. Zodra Lucie in Zuid-Frank arriveert dompel je jezelf compleet onder in een heerlijke feelgoodroman vol romantiek. Marina Folkers heeft een fijne schrijfstijl die makkelijk wegleest. Voordat je het weet, heb je Meer dan ooit uit.
— Annechien

Passage uit het boek

‘Pap?’ Lucie zette haar vader op de speaker, zodra ze de eerste tolweg opreed. ‘Ik heb een envelop met spullen bij je in de brievenbus gedaan.’
‘Wat bel jij vroeg. Wanneer heb jij dat gedaan? Ik heb nog niet bij de post gekeken. Waarom kwam je niet even binnen?’
‘Omdat het vannacht was.’
Even was het stil. ‘Vannacht, zei je?’
‘Ja. Eh… ik moet… Hoe zeg ik dat? Ik ben onderweg naar Frankrijk.’
‘Wat zeg je me nu?’
Hij had het vast goed gehoord, dus Lucie herhaalde de laatste zin niet. ‘Ik zit op de Franse snelweg. Ik moet weg. Het wordt me allemaal te veel.’
Haar vader schraapte zijn keel. ‘Oké.’ Ze kon hem horen denken. ‘Oké. Waar ga je heen?’
‘Naar de Vaucluse.’
‘Daar helemaal heen? Dat is vast niet voor een paar dagen. Hoelang ga je?’
‘Dat weet ik nog niet.’
Weer was het even stil. ‘Een vakantie zal je goeddoen, Lucie.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: De charmante schurk – Evie Dunmore

Recensie: Ellen de Vriend - Dwaalspoor