Het aftellen is begonnen…
6 jongeren vieren samen oud en nieuw
5 van hen kennen elkaar
4 hebben met elkaar gezoend
3 blijven over op het einde
2 houden iets achter
1 moordenaar loopt buiten rond

Niet iedereen haalt het… Wat is vriendschap waard?

ISBN: 9789026175787 – Uitgeverij de Fontein – Aantal pagina’s: 144 – Jeugdboek

5 van de 5 sterren – Eline

Recensie in één zin

‘Een bloedstollend verhaal over een groep vrienden.’

Verhaal

Gebroken vertelt het spannende verhaal van een groepje tieners. Jasmijn, Lotus, Fleur, Niek, Olivier en Leo vieren oud en nieuw met elkaar. Zij vieren dit in het vakantiehuis van de ouders van Jasmijn. Dat er op dat moment ook een ontsnapte tbs’er rondloopt, maakt het extra spannend voor deze groep. Toch laten ze zich er niet van weerhouden om samen te komen om de jaarwisseling te vieren. Wanneer het aftellen gaat beginnen, blijkt het voor één van hen niet zo’n fijne jaarwisseling te worden. Dit blijkt uiteindelijk allemaal te maken te hebben met een gebeurtenis uit het verleden, waar je als lezer pas bij het laatste hoofdstuk achter komt. Doordat het zo lang duurt, blijft het boek spannend en wanneer je denkt te weten hoe het zit, blijkt dit toch anders te zijn.
— Eline

Het boek

De liefhebbers van Mel Wallis de Vries kunnen hun hart weer ophalen nu er een nieuw boek is verschenen. Gebroken is net zo spannend als eerdere boeken en zit weer goed in elkaar. De cover bevat een foto van de personages waarover het verhaal gaat. Ook zie je in het boek foto’s van de personages, wat maakt dat het verhaal extra gaat leven. Het boek is goed te lezen wanneer je nog niet eerder iets hebt gelezen van Mel Wallis de Vries, het is een standaloneverhaal.
— Eline

Schrijfstijl

Mel Wallis de Vries schrijft altijd scherp en vlot. Dit is ook het geval bij Gebroken. Sterk dat het verhaal is geschreven in de tegenwoordige tijd. Dit maakt het verhaal nog geloofwaardiger. De wisseling in tijd maakt dat het boek een echte pageturner is geworden.
— Eline

Passage uit het boek

‘Achter me hoor ik een takje knappen, en ik kijk over mijn schouder. Als ik mijn hoofd terugdraai, staat er plotseling een grote gestalte naast het pad. In een zwart trainingspak, de capuchon van zijn jas tot ver over zijn voorhoofd getrokken. Hij staart me bewegingloos aan.
Waar komt hij vandaan?
Mijn hart mist een slag, en bijna automatisch schiet mijn hand naar het achterzakje van mijn legging. Maar ik realiseerde me meteen dat ik nooit in een paar seconden mijn telefoon eruit kan krijgen…
Met mijn blik op de grond gericht ren ik verder.
‘Goedemorgen meisje,’ zegt de man als ik hem passeer.
‘Mag ik je misschien wat vragen?’
‘Nee, sorry,’ hijg ik. ‘Ik heb haast.’’

Voor wie is het boek?

Voor meisjes of jongens?

Leesvoorschrift

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Jeroen Windmeijer – Offer

Recensie: Kathleen Glasgow – Girl in pieces