De zeventienjarige Alice is het grootste deel van haar leven samen met haar moeder op de vlucht geweest voor het ongeluk dat hen achtervolgt. Maar wanneer Alice’ oma, schrijfster van een duister sprookjesboek, op haar landgoed het Hazelwoud overlijdt, lijkt het ongeluk hen in te halen: Alice’
moeder wordt ontvoerd door een man die zegt dat hij uit het Achterland komt – de dreigende bovennatuurlijke wereld uit haar oma’s verhalen. Alice’ enige aanwijzing is het bericht dat haar moeder voor haar achterlaat:

BLIJF WEG UIT HET HAZELWOUD

Alice heeft haar oma’s fanatieke fans altijd zo veel mogelijk vermeden, maar nu zit er niets anders op: ze moet hulp vragen aan haar klasgenoot en Achterland-superfan Ellery Finch. Hij helpt haar gelukkig maar al te graag, al vraagt Alice zich wel af waaróm hij zo gretig op haar aanbod ingaat. Om haar moeder terug te vinden, moeten Alice en Ellery afreizen naar het Hazelwoud, naar de wereld waar haar oma’s sprookjes hun oorsprong vonden. Zal Alice er tijdens haar zoektocht achter
komen waar haar eigen verhaal begon… en vooral waar het misging.

ISBN: 9789048838974 – Uitgeverij Moon – Aantal pagina’s: 336 – Fantasy

4 van de 5 sterren – Mariska

Recensie in één zin

‘Een spannend en mysterieus verhaal over de zoektocht van Alice; wat je in je greep houdt en niet meer loslaat.’

Hoofdpersonages

Alice Proserpine wordt haar hele leven achtervolgd door ongeluk. Samen met haar moeder Ella Proserpine is ze constant op de vlucht. Als ze een brief krijgen dat Althea Proserpine (de grootmoeder van Alice en schrijfster van ‘Sprookjes uit het Achterland’) is overleden, lijkt het ongeluk even gestopt, maar niks is minder waar. Als Ella wordt ontvoerd door het achterland, begint Alice samen met Finch een schoolvriend de zoektocht. Daar komen ze voor grote gevaren te staan en krijgt ze hulp van de achterlandse Janet, die vele vluchtelingen in het Achterland opvangt.
— Mariska

Sfeer

De gebeurtenissen in het verhaal komen wat absurd over, maar dat maakt het boek ook fascinerend, waardoor je door wilt lezen. Door dat Alice en Finch steeds voor gevaren staan — zoals verhalen uit het achterland — blijft de spanning erin zitten tot de laatste bladzijde.
— Mariska

Schrijfstijl

De schrijfstijl van de schrijfster sprak mij wat minder aan. De gebeurtenissen zijn wat over de top waardoor er voor mij veel verwarring ontstond. Ik heb vaak even terug moeten lezen omdat er gesproken wordt over het “het Achterland”, “het Grenswoud” en het “Hazelwoud”. Dit is niet duidelijk weergegeven hoe dit eruit zou zien op een kaart, dus het is moeilijk om een voorstelling ervan te maken.
— Mariska

Passage uit het boek

Ik hield het velletje papier zo stevig vast dat het scheurde. Heel voorzichtig ging ik op mijn bed zitten. ‘Alice-Drie-Keer’, het verhaal dat ik nooit had uitgelezen. Het klonk als een kinderspelletje, als iets wat meisjes tijdens een slaapfeestje tegen een spiegel zeiden nadat ze het licht hadden uitgedaan. Jaren geleden, toen ik het boek van mijn oma voor de eerste en de enige keer in handen had, had ik gehoopt dat ik naar háár Alice was genoemd, dat zij en ik iets met elkaar gemeen hadden.

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Alice Bell – Vertrouw op je timing

Recensie: Mo Gawdat & Alice Law – De logica van stress