In 1823 werd de kolonie in Veenhuizen opgezet voor de huisvesting van duizenden wezen. Deze kinderkolonie heeft ingrijpende sporen achtergelaten in duizenden families. Zo ook voor de wezen Karel en Lize toen zij in 1824 vanuit Amsterdam op een beurtschip stappen op weg naar Veenhuizen. Nadat hun moeder is overleden en hun vader naar het krankzinnigengesticht is gestuurd staan ze er helemaal alleen voor. In de kinderkolonie heerst een hard regime van tucht en discipline, en de twee kunnen maar moeilijk wennen. Ze sluiten een voorzichtige vriendschap met de geharde vondeling Neeltje. Samen maken ze een plan en proberen zij te ontsnappen uit Veenhuizen.

ISBN: 9789401621892 – Xander uitgevers – Aantal pagina’s: 334 – Roman

4 van de 5 sterren – Joke

Recensie in één zin

‘Een ontroerende roman over vriendschap, veerkracht en de hoop op een beter leven.’

Hoofdpersonages

Neeltje is geboren in oktober 1811 te Amsterdam en door haar moeder te vondeling gelegd. Na haar verblijf in diverse gastgezinnen komt zij op haar negende jaar terecht in het Aalmoezeniersweeshuis in Amsterdam. In 1824 wordt zij, mede door de overvolle weeshuizen in die tijd, per beurtschip overgeplaatst naar Veenhuizen. Neeltje is strijdbaar en weet goed van zich af te bijten.

Karel Muller en zijn oudere zus Lize zijn de eerste jaren opgevoed in een warm gezin en ze hadden het goed. Zij krijgen onderwijs; Karel kan mooi tekenen en Lize speelt piano.
De problemen komen als hun moeder in 1823 overlijdt en hun vader door dit verdriet in het krankzinnigengesticht terechtkomt. Omdat Karel en Lize toezicht en onderdak nodig hebben, worden zij naar de kinderkolonie van Veenhuizen gestuurd. Op het beurtschip naar Veenhuizen ontmoeten zij Neeltje.
— Joke

Sfeer

De vondeling van Veenhuizen is een ontroerend verhaal van begin tot het eind. De auteur Patricia Snel heeft met dit verhaal wel een stem gegeven aan deze arme wezen.
De omstandigheden waarin de kinderen in de kinderkolonie verbleven waren slecht. De kinderen moesten hard werken en kregen slecht te eten, ook de hygiëne liet te wensen over. Johannes van den Bosch, de oprichter van de Maatschappij van Weldadigheid stond ver boven de werkelijkheid van wat zich afspeelde in de kinderkolonie. Er was een sfeer van machtsverhoudingen en onrecht en elke vorm van liefde ontbrak.
— Joke

Schrijfstijl

De vondeling van Veenhuizen is een prachtig verhaal en met veel inlevingsvermogen geschreven.
De auteur heeft een duidelijke keuze gemaakt om alleen de hoofdstukken vanuit de gedachten van Neeltje, de vondeling van Veenhuizen, in de ik-vorm te schrijven. Het is jammer dat dit niet is aangegeven boven het hoofdstuk.
— Joke

Passage uit het boek

‘Ik heb nagedacht over jouw vraag,’ zegt Neeltje. ‘Ik wil leren lezen en schrijven.’ Ze staat naast Lize in het gras en buigt haar hoofd.
Ze kan dus niet schrijven. Karel kan het zich niet voorstellen wat hij zou moeten zonder woorden. Zal ze hem uitschelden als hij zegt dat hij haar wil helpen?
‘Hier is geen school.’ Karel probeert oogcontact met Neeltje te maken. ‘Als je het goed vindt, kan ik je leren lezen en schrijven.’
Ze staart hem aan zonder te bewegen, lang en onderzoekend. In haar blik schuilt wantrouwen.
‘Wat wil je ervoor hebben?’ Ze wacht en kijkt naar Lizes vel papier, niet naar zijn gezicht.
‘Niks.’
Ze is stil en begint aan haar rok te plukken. ‘Graag,’ zegt ze heel zacht. ‘Ik zal jullie niet langer ophouden.’ Ze draait zich snel om en loopt weg. Karel kijkt haar verwonderd na.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Sofia Chanfreau, Amanda Chanfreau & Sophie…

Recensie: Aimie K. Runyan - De school voor perfecte bruiden