Gozert is de allerbeste vriend van Ties. En dat is maar goed ook, want Ties is de enige die hem kan zien. Alleen heeft Ties Gozert steeds minder nodig…
Gozert heeft het gevoel dat hij soms bijna wordt vergeten en dat gevoel wordt nog sterker als Ties een eigen misie krijgt – een missie die te maken heeft met Huize Hopeloos. De plek waar Gozert het allerongelukkigst ooit was.
Terwijl Gozert het steeds vaker zonder Ties moet stellen, ontdekt hij dat er meer zijn zoals hij. En dat het niet goed met hen gaat als hun mensen geen aandacht meer aan hen besteden. Hoort hij nou wel of niet thuis in deze wereld?

ISBN: 9789047713869 – Uitgeverij Lemniscaat- Aantal pagina’s: 265 – Kinderboek

4 van de 5 sterren — Eline

Recensie in één zin

‘Een ontroerend verhaal over het leren kennen van je plek.’

Verhaallijn

Missie afbreken begint vrij plotseling met een missie die Luna, Ties en Gozert uitvoeren. Deze missie gaat bijna mis, wat voor Gozert het startsein is om heel hard ‘Missie afbreken!’ te roepen. Na deze missie, lees je nog meer mooie avonturen die Gozert samen met Ties en Luna beleeft, maar ook lees je hoe Ties steeds minder tijd voor Gozert heeft, waardoor Gozert steeds doorzichtiger wordt en met minder kleur.
Ik heb het boek Luna uit deze serie ook gelezen. Het eerste boek heb ik niet gelezen. Ik denk dat het als lezer het prettigst is, als je alle delen hebt gelezen. Zo weet je precies wat Gozert eigenlijk is en hoe de verhoudingen tussen hem, Luna en Ties zijn.
Ik vond Missie afbreken soms wel wat somber en deprimerend en sommige hoofdstukken voelden voor mij erg neerslachtig. Wel komt er op het einde van Missie afbreken een mooie twist.
Het is prettig dat Missie afbreken is geschreven in de tegenwoordige tijd en vanuit de ik-vorm. Hierdoor lijkt het alsof Gozert zijn verhaal aan jou als lezer vertelt.
— Eline

Illustraties

Missie afbreken bevat een aantal kleurrijke illustraties. Deze geven het boek een mooie uitstraling en versterken de tekst. De hoeveelheid illustraties is wat mij betreft precies genoeg.
— Eline

Stukje uit het boek

‘Dan doe ik iets wat ik nog nooit gedaan heb. Ik stap op haar af, leg mijn arm om haar heen en trek haar tegen me aan. Een knuffel. Een echte. De eerste ooit. En misschien ook wel die van haar. Het is magisch. Veel beter dan ik me ooit heb kunnen voorstellen. Niet eens met alle fantasie van de hele wereld. Het is warm.
Veilig.
Lief.
Troostend.
En nog veel meer gevoelens waar ik de woorden niet voor weet.’

Voor wie is het boek?

Missie afbreken is geschikt voor kinderen vanaf tien jaar.

Voor meisjes of jongens?

Type verhaal?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Pieter Koolwijk – Luna

Recensie: Katherine Quinn – The Girl Who Belonged to the Sea