Eén enkele seconde. Jij denkt vast: dat is ook niet veel. Toch zijn er sommige secondes die belangrijker zijn dan andere. In ieder geval voor Jacominus, maar ook voor heel wat anderen. Dus één enkele seconde voor 1 of 10, of wat zeg ik, 100 personages, en die dan allemaal samen op een tekening die groter is dan jijzelf? Dat is juist wél veel.

ISBN: 9789002274541 – Uitgeverij Davidfonds Infodok – Aantal pagina’s: 32 – XL prentenboek

4 van de 5 sterren — Eline

Recensie in één zin

‘Een gigantisch boek dat enorm rijk geïllustreerd is.’

Verhaallijn

Eén enkele seconde is een gigantisch boek van maar liefst 217 centimeter. Dit maakt het boek al een ware eye-catcher voor elke (kinder)kamer.
In het boek zie je een bevroren seconde, één enkel moment waarin alles is stilgezet. Daarbij horen natuurlijk allerlei verschillende verhalen, gedachten en gevoelens. Dit is allemaal te lezen in het handige boekje dat bij dit prachtige boek zit. Sommige verhalen lopen naast elkaar en anderen zijn verweven met elkaar.
De personages zijn voorzien van een nummer, op de achterkant van de illustratie in het grote boek zie je de illustratie in schetsvorm en kun je de nummers terug vinden.
De tekst in Eén enkele seconde is soms wat klassiek, zo lees je woorden als ‘schrijlings’ en ‘formidabel’. Dit maakt het boek wat minder geschikt voor jonge kinderen.
— Eline

Illustraties

Eén enkele seconde is zo mooi geïllustreerd, dat het wel een schilderij lijkt. De tekeningen zijn extreem gedetailleerd en doordat alles zo groot is, blijft het overzichtelijk.
Het boek zou wat mij betreft logisch geweest zijn als de voor- en achterkant van de pagina’s gespiegeld zouden zijn en dus dezelfde personages zouden laten zien aan beide kanten. Dan zou het wat minder zoeken zijn. Hoewel het ook goed is om even te zoeken, omdat je zo als vanzelf nog veel meer details in de illustraties zult vinden.
— Eline

Stukje uit het boek

‘Het begon al donker te worden op de veranda en Jan Gainsborough besefte dat hij het partijtje verloren had. Amray Chérif had zijn toren geslagen en hij kon met geen enkele zet nog ontsnappen aan de ondergang. Aan zijn snor frunniken helpt ook niet, hij ging totaal en compleet het schip in.

Gainsborough de Oude schaakte al heel lang niet meer. Het was een warboel in zijn oude kop en hij had geen zin meer in spelletjes. Dat gaf niet, want hij kon tegenwoordig al plezier beleven aan iets kleins. Een kopje thee op de veranda, in afwachting van de regen, daar wilde hij vanmiddag nu eens van genieten. Maar hij had het toch weer moeten onderbreken om iets in de kamer te gaan halen. ‘Wat heeft het voor zin om die jas van Beatrix te gaan zoeken’, bromde hij. ‘Ze doet toch wat ze wil. Wedden dat ze me niet eens opgemerkt heeft en dat ze al de deur uit is?’

Beatrix had niet gedacht dat het toch nog zo koud was in de tuin. Maar de eerste druppels vielen al in het zand van de oprit en ze moest opschieten. ‘Als ik dat boek daar op de bank laat liggen, wordt het nat en kan ik het weggooien.’ En precies op dat moment viel er een kastanje op de punt van haar laars.’

Voor wie is het boek?

Dit boek is geschikt om voor te lezen aan kinderen vanaf een jaar of zeven. Oudere kinderen kunnen dit boek zelf lezen.

Voor meisjes of jongens?

Type verhaal?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Jean de La Fontaine & Rébecca Dautremer – Fabels

Recensie: Joni Bosch & Aiko Graven – Lieve Lies,…