Targonesti, een plaats in een gebergte, in een niet nader bepaald verleden.
Constantin, Heer van de Stormburcht, brengt een bezoek aan Petru Dragovei. Constantin komt het geld opeisen dat Petru hem nog verschuldigd is. Met dit geld wordt de bescherming tegen de wrede altijddurende bedreiging door Noruskische strijders betaald. Tijdens dat bezoek ziet Constantin Ioanna, de dochter van Petru, en hij is meteen weg van haar.
Ioanna heeft een geheime verhouding met Stefan, de zoon van een soldaat. Aangezien Ioanna de dochter is van een beschermheer is een soldatenzoon te min voor haar volgens de geldende normen. Om uit de schulden te komen biedt Petru de hand van zijn dochter aan aan Constantin. Deze aanvaardt dit aanbod en Ioanna wordt verplicht om tegen haar zin en met heel veel angst te trouwen met een man waar ze bang van is en om naar de donkere Stormburcht te verhuizen.

ISBN: 9789403702865 – Uitgeverij Rosemary Hart Books – Aantal pagina’s: 374 – Roman

4 van de 5 sterren – Marita

Recensie in één zin

‘Stormbruid is een duister en tegelijk romantisch fantasieverhaal dat je tot het einde in spanning houdt.’

Hoofdpersonages

Ioanna is een achttienjarig meisje. Haar vader, Petru Dragovei is een beschermheer, wat een belangrijke functie is in Targonesti. Op haar achttiende verjaardag worden huwelijkskandidaten voor haar uitgenodigd, maar Ioanna’s hart hoort toe aan Stefan. Stefan is de zoon van een soldaat en bijgevolg te min voor de dochter van Petru, die van een hogere stand is. Naar de mening van Ioanna wordt niet geluisterd.
Petru heeft zware schulden bij Constantin. Constantin is de Heer van de Stormburcht en biedt bescherming aan alle inwoners van Targonesti. Voor die bescherming moet betaald worden. Om uit de schulden te geraken biedt Petru de hand van zijn dochter aan aan Constantin. Ioanna is bang voor de strenge en ernstige Constantin, maar zij heeft geen zeggenschap over de beslissing.
Constantin woont in de donkere en sombere Stormburcht, hoog boven op een berg. Alhoewel hij er zelf niet voor koos is hij, door zijn afkomst, verplicht om Targonesti te beschermen. Dit vraagt meer van hem dan anderen zich kunnen voorstellen.
— Marita

Sfeer

Stormbruid is een duister en somber fantasieverhaal. Aanvankelijk leek het boek niet echt iets voor mij, maar eens je vertrouwd raakt met de personages sleept het boek je mee. Het brengt je van de ene emotie naar de andere; aanvankelijk het medelijden met Ioanna en de afkeer van Constantin, achteraf de spanning die de strijd met de Norusken met zich meebrengt.
Naast de duistere kant van het verhaal staat dit boek bol van de romantiek. Je wil absoluut weten of Ioanna uiteindelijk voor Stefan of voor Constantin zal kiezen. Voor mij is dit de kern van het verhaal.
— Marita

Schrijfstijl

Rosemary Hart vertelt het verhaal in Stormbruid deels vanuit het standpunt van Ioanna en deels vanuit het standpunt van Constantin. Dit zorgt ervoor dat je de gevoelens en motieven van de beide hoofdpersonages beter in perspectief kan zien. Ze slaagt er op een subtiele manier in om je gevoelens ten opzichte van de personages te laten veranderen in de loop van het verhaal.
De sombere en duistere omgeving waarin het verhaal zich afspeelt wordt zo duidelijk beschreven dat je je er een goede voorstelling van kan maken, het prikkelt je eigen fantasie.
— Marita

Passage uit het boek

‘Ik lever Constantins kleren af bij de man uit Sovanita en omdat ik nog steeds tot in mijn kern ontdaan ben en een moment nodig heb om te kalmeren, vlucht ik naar de kleine kapel. Sinds die ellendige huwelijksdag ben ik hier niet meer geweest, zelfs niet om een kaars aan te steken. Dat doe ik nu wel, terwijl ik mijn blik ophef naar de Heilige Madonna. Ze heeft nog steeds die goedaardige glimlach. Ik sluit mijn ogen en mompel: ‘God, bescherm hem tegen gevaar.’
‘En schenk hem de kracht om tegenslagen te overwinnen.’
Ik schrik van de onverwachte stem achter me, maar het is slechts de priester van de kapel, de oude man in zijn groene gewaad, die mij definitief aan Constantin verbond.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Lucy Diamond – De weg naar elkaar

Recensie: Ellen Marie Wiseman – De verdwenen meisjes…