Op een verlaten en braakliggend terrein worden en aantal lijken gevonden, in verschillende staat van ontbinding. Bij elk van de lijken is met een spuitbus een Romeins cijfer aangebracht. De moordenaar lijkt af te tellen vanaf 20. Bij welk getal zal hij stoppen?
Inspecteur Adam Bishop wordt op de zaak gezet, samen met zijn vaste partner Jamie Hoxton. Volgens Romilly Cole, de ex van Bishop, zou er een verband zijn met een zaak van vele jaren geleden. Een zaak uit haar verleden die haar blijft achtervolgen. Aanvankelijk gelooft Adam haar niet, maar wat als ze toch gelijk heeft? En die maniak een manier gevonden heeft om zijn gruweldaden te hervatten?

ISBN: 9789402712896 – Uitgeverij HarperCollins Vlaanderen – Aantal pagina’s: 383 – Thriller

5 van de 5 sterren – Marita

Recensie in één zin

‘De 20 is een bloedstollende thriller die je in zijn greep houdt tot en met de laatste bladzijde.’

Hoofdpersonages

Inspecteur Adam Bishop werkt voor de afdeling Zware Misdaad. Zijn vaste partner op het werk is Jamie Hoxton. Adam en Jamie zijn elkaars tegenpolen. De een opvliegend, de ander heel gemoedelijk. Dit vormt net de sterkte van hun team.
Adam is sedert drie jaar gescheiden van Romilly Cole. Hij heeft de scheiding nooit kunnen verwerken omdat hij van haar is blijven houden.
Jamie is pas gehuwd en net terug van huwelijksreis op het moment dat de lijken gevonden worden.
— Marita

Sfeer

Zodra je De 20 van Sam Holland begint te lezen ben je verloren! Het boek is werkelijk verslavend. Vanaf de eerste bladzijde valt de schrijfster met de deur in huis. Het boek is een eigenzinnige ombinatie van horror en menselijkheid. Sam Holland weet je evengoed in spanning te houden over hoe de relatie tussen Adam en Romilly zal evolueren als over wie de moordenaar is. Het is een boek dat je laat huiveren en je tegelijkertijd tranen in de ogen bezorgt.
— Marita

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Sam Holland is vlot en meeslepend. Hier dragen de korte hoofdstukken zeker aan bij. Ze slaagt erin om je het ganse verhaal geboeid te houden. Schijnbaar terloops gemelde feiten en gebeurtenissen blijken naar het einde toe de sleutel tot het antwoord te bevatten. Als je denkt dat ze als slot het verhaal aan het afronden is, blijkt het slot nog een totale verrassing te brengen.
De personages zijn realistisch beschreven en Sam Holland slaagt erin om je sympathie te laten voelen voor de hoofdpersonages.
Sam Holland gebruikt in De 20 elementen uit haar vorige boek De echoman. Dit is een leuke bijkomstigheid, maar je kan De 20 ook perfect volgen als je De echoman niet las.
— Marita

Passage uit het boek

‘Zelf gebruikt Adam de tijd om naar het dak te gaan voor een sigaret. Dat mag niet, maar hij weet dat het er vroeger vaak werd voor gebruikt, een kenmerk van oude politiebureaus zoals dit. Hij kan nu niet beneden in de rookruimte met de anderen staan geiten en lachen. Hij heeft behoefte aan stilte.
Hij zet de branddeur vast, loopt dan naar de rand van het dak. Hierboven is de wereld verstild. Hij laat zijn aansteker opvlammen en neemt een diepe hijs van zijn sigaret. Het is een heldere avond, het zwarte canvas bezaaid met sterren, en hij staart een ogenblik omhoog. Het dak is afgezet met een laag stenen muurtje, nog geen meter hoog; het komt tot aan zijn bovenbeen. Vier hoog; hij buigt eroverheen om naar de straat beneden te turen. De betonnen stoep, de vrijwel wisse dood als hij zich over de rand stortte.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Sam Holland – De echoman

Recensie: Ali Hazelwood – De liefdeshypothese