In Sara’s mysteries lost Sara de Monchy acht waargebeurde mysteries op, samen met de kinderen bij wie deze raadsels opdoken!

Staan er gestolen spullen in die verlaten schuur?
Waarom doen de buren zo geheimzinnig?
Is er echt een wilde kat in het bos gezien?
Waar is het slangenzwaard van je familie?
Hoe vind je uit of je voorouders in slavernij hebben geleefd?
Hoe gaat het met het lieve hondje dat plotseling moest verhuizen?
Wat betekent het liedje dat je vader vroeger altijd zong?
Waarom reageert je liefste vakantievriend niet meer?

ISBN: 9789493374003 – Uitgeverij Blauw Gras – Aantal pagina’s: 144 – Kinderboek

5 van de 5 sterren
(5 van de 5) – Isolde / (5 van de 5) – Eline

Recensie in één zin

‘Een mooi vormgegeven kinderboek met spannende verhalen.’

Hoofdpersonages

In Sara’s mysteries lees je hoe Sara steeds bij verschillende kinderen langsgaat om mysteries aan te horen en vervolgens te onderzoeken. Steeds zie je voorafgaand aan een nieuw mysterie een voorblad. Hierop zie je een illustratie van het kind, lees je de naam van het kind en lees je het mysterie dat onderzocht gaat worden.

Eline: Hierdoor werd ik als lezer direct geprikkeld om het hele verhaal te horen en natuurlijk ook de uitkomst.

Isolde: Heb jij de podcast al beluisterd, Eline? Ik nog niet, maar het staat al wel klaar om de komende week in de auto naar te luisteren.

Eline: Ik heb de podcast ook nog niet beluisterd maar dit wil ik zeker nog wel gaan doen.

Welk personage is jou het meest bijgebleven en waarom?

Isolde: Ik was vooral onder de indruk van Dunyah die op zoek gaat naar de tekst van het slaapliedje dat zijn Senegalese vader altijd voor hem zong. Dunyah heeft geen contact met zijn vader. De zoektocht en de ontknoping daarvan vond ik heel ontroerend.

Eline: Het mysterie dat mij het meest is bijgebleven, is dat van Jules over de lynx in het bos. Dit is mij het meest bijgebleven omdat tijdens mijn jeugd het verhaal rondging dat er een poema losliep. Hier moest ik dan ook direct aan denken toen ik dit verhaal las. Ook de manier hoe dit mysterie zich uiteindelijk ontvouwt, vond ik erg interessant en geeft wat mij betreft een wijze les.

Isolde: Ik moest bij dit mysterie ook erg denken aan de wolven die weer terug zijn in Nederland en de overlast die zij, helaas, soms veroorzaken.

Sfeer

Wat is de kracht van dit boek qua sfeer? Wat voor gevoel had je gedurende het lezen van dit verhaal?

Eline: Sara’s mysteries is uniek vormgegeven door de stripboekachtige manier. Er is veel afwisseling in stukken tekst en gesproken tekst in praatwolkjes bij een illustratie. Deze afwisseling maakt het boek interessant en de grote hoeveelheid illustraties zal ervoor zorgen dat het ook kinderen aanspreekt die niet zo van lezen houden.

Isolde: Ik vind het boek echt heel mooi vormgegeven. De afwisseling van soorten illustraties houdt je alert en het kleurgebruik is prettig. Sara is altijd herkenbaar, omdat ze in ieder verhaal dezelfde kleren draagt. Je vliegt door de pagina’s heen en hebt ieder mysterie uit voordat je het doorhebt. Ik vind het ook heel leuk dat Sara zich volledig richt op de kinderen en hun vragen. Ze neemt hen serieus en gaat samen met hen op zoek. Ze neemt echt de moeite om een antwoord op de mysteries te vinden.

Schrijfstijl

Wat vond je goed en wat vond je tegenvallen qua schrijfstijl?

Isolde: De mysteries lezen lekker vlot. De tekst is kort en krachtig, maar je hebt niet het gevoel dat je iets mist. De illustraties zijn een perfecte aanvulling op de tekst.

Eline: Ik vind het prettig dat Sara’s mysteries is geschreven in de tegenwoordige tijd. Op deze manier gaat het verhaal nog meer leven en lijkt het net alsof je erbij bent tijdens het onderzoeken en oplossen van de mysteries. Het is vlot geschreven en het is to the point. Ik vind dit prettig en ik denk ook dat dit iets is wat voor kinderen fijn is.

Heb je eerder iets van deze auteur gelezen?

Eline: Ik heb niet eerder iets van deze auteur gelezen en ook de podcast was mij niet bekend.

Isolde: Dat geldt ook voor mij. Ik ben wel getriggerd om naar de podcast te gaan luisteren. De afleveringen duren ongeveer een halfuur, perfect voor mijn woon-werkverkeer.

Passage uit het boek

‘’Ik heb van mijn moeder gehoord dat ik op mijn vader lijk. Ik heb namelijk ook een kleurtje. En een beetje hetzelfde gezicht. Hij is een lieve man, ook wel heel slim. Ik denk dat hij gewoon heel erg van mensen houdt, alleen dat hij niet zo goed weet hoe hij met ze om moet gaan.’
‘Kon hij goed zingen?’ vraag ik.
‘Hij kon heel goed zingen!’ roept Dunyah en opeens bedenkt hij: ‘Het kan ook zijn dat hij het liedje zelf heeft verzonnen!’
We kunnen onze vragen niet aan Dunyahs vader stellen, want hij is al jaren niet meer in Dunyahs leven. Andere familieleden in Senegal heeft Dunyah wel, alleen kunnen wij ze met geen mogelijkheid verstaan. Gelukkig hebben we een tolk gevonden die ons kan helpen met vertalen. De vertaler heet Moussé. Dunyah en ik gaan naar hem toe.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Sylvia Broeckaert - Aria

Recensie: Karin Slaughter – Na die nacht