Als je onsterfelijk bent, wat is het leven je dan waard..?

Sophie Slone is net naar San Francisco verhuisd en heeft er geen zin in om weer ‘het nieuwe meisje’ op school te moeten zijn. Gelukkig mag ze van haar moeder, die op de universiteit van San Francisco werkt, haar laatste schooljaar via thuisstudie afmaken. Als ze na een lunch bij haar moeder op de universiteit de auto van de knappe eerstejaarsstudent Weston ramt met haar auto, heeft ze er nog geen idee van hoe hij haar leven op z’n kop zal zetten.

Al is Sophie aansprakelijk, Wes slaat haar aanbod om de schade te betalen af. De ouders van Wes leven niet meer en hij heeft een riante erfenis ontvangen. Hoe beter Sophie hem leert kennen, hoe meer ze het gevoel heeft dat er dingen aan het verhaal over zijn tragische verleden niet kloppen. Sophie is vastbesloten om de waarheid te achterhalen. Heeft Weston op de een of andere manier geleerd om de dood te slim af te zijn?

ISBN: 9789492585356 – Dutch Venture Publishing – Aantal pagina’s: 300 – Young adult

3 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Onsterfelijk zijn lijkt zo aantrekkelijk, Momentum laat je nadenken over de vraag of dat echt wel zo is.’

Hoofdpersonages

Sophie doet het laatste jaar van haar middelbare school via een online school en heeft daardoor weinig contact met leeftijdsgenoten. Ze zoekt een baantje en leert daar een meisje van haar leeftijd kennen. Maar ook ontmoet ze Wes, de student tegen wiens auto ze aan is gereden. Wes is maar een jaar ouder, maar lijkt oneindig veel meer levenservaring te hebben.
Wes draagt een geheim met zich mee. Dat wordt Sophie duidelijk als hij iemand uit zee heeft gered. Hij is zwaar onderkoeld, maar hij wil beslist niet naar het ziekenhuis. Sophie wil achterhalen wat er aan de hand is met Wes.
Zowel Sophie als Wes zijn sympathieke persoonlijkheden, waarbij vooral Wes de interesse wekt. Sophie is een wat ingewikkelde mix van naïef en wat te volwassen voor haar leeftijd, al draagt het boek hier wel een interessante verklaring voor aan.
— Isolde

Sfeer

De sfeer in Momentum is wat donker en duister. Enerzijds heeft dit te maken met het feit dat een groot deel van het boek zich ’s avonds en ’s nachts afspeelt. Maar dit komt ook omdat het boek vol staat met mysterieuze gebeurtenissen en gevaarlijke situaties. Het is geregeld ook best spannend. Vooral de onderliggende theorie over mogelijke onsterfelijkheid maakt dat het maar moeilijk is het boek weg te leggen.
— Isolde

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Shelena Shorts is niet heel soepel. Sommige stukken lezen vlot en makkelijk. Andere delen zijn minder goed geschreven met zinnen die net niet helemaal natuurlijk aanvoelen of er is weinig variatie in woordgebruik. De theorie rond onsterfelijkheid in Momentum is ingewikkeld en het boek komt over alsof het toch best lastig was dat soepel in en met het verhaal te vervlechten. Ook zijn er veel losse eindjes en gebeurtenissen die niet af zijn of niet verklaard kunnen worden. Hopelijk brengt het volgende deel daar antwoorden op! Ten slotte staan er helaas ook wat taal- en typefoutjes in de tekst.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Op den duur drong het tot me door dat we niet echt in het plaatje pasten. Ik kon ons zo niet voorstellen. Als hij maar een jaar ouder werd voor elke dertig jaar die ik leefde, zou ik er uiteindelijk uitzien alsof ik zijn moeder was . Ik huiverde bij de gedachte. Ik zat er het hele diner mee, maar ik wist niet hoe ik het ter sprake moest brengen zonder mijn toekomstige ouderdom onder zijn aandacht te brengen. Dat was zeker niet aantrekkelijk, dus ik besloot het voor nu maar te laten gaan. In plaats daarvan besloot ik tot een subtieler onderwerp.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Simone van der Vlugt – Schuld & Vlinders

Recensie: Sophie Green – De yogaclub van Orange…