Recensie: Toni Coppers – De jongen in het graf
Leo Meersman is een van de wreedste seriemoordenaars van de laatste decennia. Hij kreeg in 2002 levenslang voor het misbruiken en vermoorden van zes jongens. Hoofdinspecteur Michel Masson is ervan overtuigd dat het er zeven waren. Hij weet zeker dat ook de vijf jarige Arne in handen van Meersman is gevallen. Zijn lichaam is echter nooit gevonden. Zonder lichaam geen bewijs, maar ook geen verwerking voor de familie. Het is een cold case die Masson al een halve carrière bezighoudt en die hem diep in zijn ziel raakt. Op zijn sterfbed vraagt Meersman onverwacht om Masson te zien. Hij wil hem iets vertellen…
ISBN: 9789022335055 – Manteau Thriller – Aantal pagina’s: 320 – Thriller
3 van de 5 sterren – Annechien
Start scrollen!
Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.
Recensie in één zin
‘Een thriller die je boeit van het begin tot het eind, met een uitstekend plot.’
Hoofdpersonages
Commissaris Liese Meerhout is de goede vriendin van Michel Mason. Inspecteur Michel Masson is een stugge man met veel frustraties. Aan het begin van het boek wordt hij bij het sterfbed van Meersman geroepen, omdat hij hem iets wil vertellen over de cold case.
Je weet dat het boek draait om Liese en om Michel en je begint ook steeds meer te weten te komen over die twee, maar toch voelen ze niet helemaal compleet aan. Alsof hun persoonlijkheid niet helemaal is uitgewerkt. Ik heb namelijk zeker het idee dat Toni Coppers meer uit zijn personages had kunnen halen om ze nog echter aan te laten voelen.
— Annechien
Sfeer
Van het begin tot het eind is de sfeer erg goed beschreven. Je voelt de frustratie van Michel over zijn cold case en je voelt de onmacht die Liese voelt. Hoe meer je te weten komt over de cold case hoe meer je de frustratie van Michel begrijpt en ook medelijden met hem krijgt. Ook kan je je steeds meer inleven in de onmacht van Liese, ze ziet wat de zaak met haar collega doet, maar kan er zelf niets aan doen, omdat ze de zaak toch zal moeten oplossen.
— Annechien
Schrijfstijl
Het boek wordt beschreven vanuit verschillende perspectieven, vanuit Liese en Michel, maar ook vanuit een aantal onbekende mensen. Ondanks dat het boek me zeker al wel boeide vanaf het begin heeft het een erg langdradige opstart en duurt het ook erg lang voordat het een beetje begint. Ik snap de meerwaarde van de tweedeverhaallijn die zich op de achtergrond afspeelt ook niet helemaal. Het was meer dan prima geweest als Toni Coppers het bij het verhaal had gehouden waar het écht om draait. De moord op een oudere vrouw had namelijk geen toegevoegde waarde. Het speelde zich toevallig af op het zelfde moment, maar daar is ook alles mee gezegd.
— Annechien
Passage uit het boek
‘Ik luister.’
De advocaat aarzelde, wat bij Masson een vreemde indruk maakte. Wat hij vervolgen zei, verbaasde hem nog veel meer.
‘Ik vroeg me af of u zo goed zou willen zijn om vandaag nog even langs te komen. Bij mij op kantoor, bedoel ik.’
Masson wist niet goed hoe hij moest reageren.
‘En waarom zou ik dat moeten doen?’
‘’Omdat ik, laten we zeggen… belangwekkende informatie heb.’
‘En die informatie kunt u niet via de telefoon met me delen?’
‘Liever niet.’
Masson wachtte, maar de advocaat zweeg.
‘Ik ben over een uur bij u,’ zei hij.
Leesvoorschrift
Lekker voor het slapen gaan op de bank, in een schemerig hoekje. Een glas rode wijn erbij en het maakt je avond compleet.
Voor vrouwen of mannen?
50%
50%
Hoe dik is de pil?
Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?
Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen