Het is begin negentiende eeuw wanneer Mary Anning als jong meisje samen met haar vader fossielen zoekt bij de rotsen aan de zuidkust van Engeland. Zij is gefascineerd door deze overblijfselen van levende schepsels. Deze curiositeiten (curies genoemd) zijn voor het arme gezin ook een bron van inkomsten. Wanneer zij fossielen vindt van een onbekende dinosaurus, zet ze de wetenschappelijke wereld op zijn kop. Elizabeth Philpot, een dame uit de middenklasse die pas in het kustplaatsje Lyme is komen wonen, is ook in de ban van de fossielen en raakt met haar bevriend. Elizabeth biedt haar hulp aan om erkenning te krijgen in de academische wereld waar mannen de dienst uitmaken.

ISBN: 9789492086501 – Uitgeverij Orlando – Aantal pagina’s: 336 – Historische roman

4 van de 5 sterren – Joke

Recensie in één zin

‘Een waargebeurde geschiedenis vertaald naar een meeslepende historische roman.’

Hoofdpersonages

Mary Anning, een jong meisje uit een arm gezin, die aangemoedigd door haar vader fossielen langs het strand zoekt en daarbij ook haar steentje bijdraagt aan de inkomsten van het gezin. Ze kan nauwelijks lezen en schrijven maar herkent en bewerkt de fossielen op een knappe manier.
Zij raakt ondanks de verschillen in leeftijd bevriend met Elizabeth Philpot. Elizabeth is een jonge vrouw die met haar twee, ook ongetrouwde zusters vanuit Londen naar Lyme verhuist. De hoop op een huwelijkspartner heeft zij reeds opgegeven en raakt ook gefascineerd door de fossielen. Met haar intelligentie en ruimere financiële middelen helpt zij Mary om haar vondsten zichtbaar te maken voor de wetenschap en daarmee erkenning krijgt voor haar werk.
— Joke

Sfeer

Tijdens het lezen word je echt meegenomen naar het begin van de negentiende eeuw. Reizen gaat per diligence, post komt met de postkoets, rangen en standen, arm of rijk, man of vrouw, het maakt zo’n verschil. Deze sfeer met daarbij de nieuwe ontdekkingen die aan het licht komen bij het opgraven van de fossielen maakt dit verhaal bijzonder boeiend om te lezen.
— Joke

Schrijfstijl

Mooi en vlot geschreven. De hoofdpersonen Mary en Elizabeth zijn afwisselend in de ik-perspectief geschreven. Vooraf is dit per hoofdstuk duidelijk aangegeven met een herkenbaar pictogram voor de dames. Hiermee kruip je als het ware in hun gedachten, heel knap!
— Joke

Passage uit het boek

‘Ik moest mijn ogen neergeslagen houden om niet over de stenen te struikelen. Toen ik tussen twee stenen stapte, zag ik een vreemde kiezel liggen met een streeppatroon. Ik boog voorover en raapte hem op, de eerste van duizenden malen dat ik dat zou doen in mijn leven. Het was een spiraalvormige steen met op regelmatige afstanden ribbels over zijn rug, en het leek op een opgekrulde slang, met de tip van zijn staart in het midden. Het regelmatige patroon was zo oogstrelend dat ik het gevoel had dat ik het moest bewaren, al had ik geen idee wat het was. Het enige wat ik wist dat het geen kiezel kon zijn.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Tim en Emma Flannery – De bizarste beesten ooit

Recensie: Ildefonso Falcones – De vrouwen van de…