Recensie: Tracy Rees – De lelievallei

Recensie: Tracy Rees – De lelievallei


De lelievallei speelt zich af in Londen in het jaar 1897. De hoofdpersoon in het verhaal is Rowena Blythe, vierentwintig jaar, rijk, knap en verwend. Haar ouders verwachten dat ze met een goede partij trouwt en speciaal voor die gelegenheid laten ze haar portret schilderen.
Terwijl iedereen met ingehouden adem wacht op de aankondiging van Rowena’s verloving, wordt zij halsoverkop verliefd op Bartek, de assistent van de schilder.
Hij is een man zoals ze nog nooit is tegengekomen: wild, romantisch en artistiek. Rowena weet dat haar ouders hem nooit zullen accepteren, maar haar gevoelens zijn te overweldigend.
Durft ze alles op het spel te zetten voor de liefde?

ISBN: 9789401619264 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 431 – Roman


*****

4 van de 5 sterren – Joke


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een boeiende historische roman waarin het verschil tussen arm en rijk een grote rol speelt.’

Hoofdpersonages

*****

Rowena Blythe is gewend dat alles voor haar gedaan wordt. Ze hoeft maar te bellen en de bedienden komen opdraven voor de meest eenvoudige klusjes. Ze wordt geholpen met aankleden, ze laat haar haar krullen en zelfs voor het opporren van het vuur wordt een dienstmeisje geroepen.
Toch voelt ze de laatste tijd een verandering in haar en vraagt ze zich af hoe de bedienden over haar denken.

Pansy Tilney werkt al zeven jaar als dienstmeisje voor de rijke familie Blythe en in die tijd is haar persoonlijkheid afgestompt en is haar gevoel voor eigenwaarde behoorlijk gedaald. Bedienden worden verondersteld stil en onzichtbaar te zijn in Garrowgate Hall.
Pansy ziet alleen op donderdag, haar enige vrije dag per week, weer iets van het meisje dat ze vroeger was, voordat ze op haar zestiende haar ouderlijk huis verliet voor haar grote avontuur.
Deze dag thuis is het enige moment in de week dat ze zich echt zichzelf voelde.

Olive Westallen is rijk, slim en het enige kind van kapitein Westallen en ze heeft een uitgesproken mening over mannen. ‘Mannen doen hun uiterste best om de wereld te regeren, ze hebben ijzersterke meningen over de rol en kwaliteiten van vrouwen en ze zijn er rotsvast van overtuigd dat de wereld om hen draait.’
Olive heeft zich erbij neergelegd dat een huwelijk niet voor haar bestemd is, maar dat weerhoudt haar er niet van om haar doelen in het leven te bereiken. Ze adopteert een dochter uit het plaatselijke weeshuis en ze richt een liefdadigheidsinstelling, de Westallen Foundation op.
— Joke

Sfeer

*****

Het verhaal beschrijft duidelijk de verschillen tussen arm en rijk en daarbij de ondergeschikte rol van de vrouw. Tegelijkertijd is het heerlijk om te lezen dat er doorzetters zijn en personen die inhoud aan hun leven willen geven. Het geeft dus vooral een positief gevoel.
— Joke

Schrijfstijl

*****

Het verhaal is vlot en meeslepend geschreven en je leest het bijna in een adem uit. Boven elk hoofdstuk staat duidelijk over welke hoofdpersoon het gaat, Rowena, Olive of Pansy.
Tracy Rees laat Rowena en Olive vanuit het ik-perspectief aan het woord. De lezer krijgt daarmee ook de gedachten van de persoon mee waardoor je goed in het verhaal komt.
— Joke

Passage uit het boek

‘De dagen waren voorbijgekropen, maar eindelijk brak de donderdagochtend aan. Hoewel Lou en Maisie erg zachtjes deden, werd Pansy om vijf uur wakker. Ze kon niet meer in slaap komen. Toen de meisjes de kamer verlieten, blies ze hen kusjes toe en ging rechtop zitten. Ze kon zich niet ontspannen. De herinnering aan afgelopen donderdag was te scherp. Ze zou het niet riskeren dat die oude Clarendon haar vandaag stond op te wachten op het tijdstip waarop Pansy elke week vertrok. Ze waste, kleedde zich aan en haastte zich toen naar beneden. Het was te vroeg voor het gezin en te laat voor het personeel om nog over de trappen te dwalen. Pansy liep door het huis zonder iemand tegen te komen, daarna waagde ze zich met gebogen hoofd in de drukke keuken. Zonder iemand aan te kijken snelde ze naar de achterdeur. Pansy ontbeet op donderdag nooit met het andere personeel. Alles smaakte honderd keer beter in de keuken van haar moeder.’

Leesvoorschrift

Dit boek komt prima tot zijn recht op een regenachtige dag met een pot thee en chocolaatjes.
De dag vliegt voorbij en voor je het weet schijnt de zon weer.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

75%

25%

Hoe dik is de pil?

431 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?

 


boekiewoogie-beeldmerk


+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.