Cyra’s gave geeft haar pijn, maar ze kan ook anderen onnoemelijk veel pijn doen. Haar broer Ryzek heerst als een tiran over hun planeet Shotet. Ryzek misbruikt Cyra’s gave om zijn vijanden te martelen. Maar Cyra is veel meer dan een wapen in handen van haar broer: ze is snel, veerkrachtig en slimmer dan hij denkt.
Wanneer Akos uit het naburige rijk Thuve als gevangene in Cyra’s wereld terechtkomt, lijkt de vijandschap tussen hun landen en hun families onoverkomelijk. Samengebracht door het lot moeten ze een allesbepalende keuze maken.

ISBN: 9789000352227 – Uitgeverij Unieboek │ Het Spectrum – Aantal pagina’s: 408 – Young Adult & Sci-fi & Fantasy

5 van de 5 sterren – Annechien

Recensie in één zin

‘De spanning houd je vanaf het begin in zijn greep en laat je niet meer los, want je wilt gelijk aan het laatste deel van de serie beginnen.’

Hoofdpersonages

Carve the mark is vanuit twee perspectieven geschreven, Cyra Noavek en Akos Kerseth. Ondanks dat Cyra haar broer, Ryzek, de leider is van de planeet Shotet heeft ze het niet makkelijk. Ze wordt continue misbruikt door haar broer wegens haar angstaanjagende krachten. Krachten die haar en anderen afschuwelijk veel pijn doen. Cyra wordt zo levendig beschreven dat je haar echt voor je ziet en je medelijden met haar krijgt, respect voor haar krijgt, maar op sommige punten ook wel bang wordt voor haar. Cyra is zo ontzettend krachtig! Akos is geboren in de naburige natie Thuve, maar op een dag wordt hij ontvoerd samen met zijn broer, Eijeh. Akos doet er alles aan om Eijeh te bevrijden en samen terug te keren naar Thuve. Al snel blijkt dat hij en Eijeh zijn ontvoerd wegens hun lotsbestemming. Ryzek probeert de krachten van Eijeh te krijgen en Akos wordt de dienaar van Cyra. Je ziet Akos echt veranderen van een bang jongetje naar een sterke man die weet wat hij wil, iets wat erg gevaarlijk is als gevangene. Ondanks hun verschillen blijken de lotsbestemmingen van Cyra en Akos aan elkaar verbonden te zijn en zullen ze elkaar nodig hebben om te overleven.
— Annechien

Sfeer

Vanaf het begin hield de spanning van Carve the mark mij in zijn greep. Je wilt alleen maar meer lezen en het boek wegleggen gaat echt niet. Ook doordat het op een andere planeet afspeelt raak je alleen maar nieuwsgieriger naar de mensen en de planeet zelf. Gelukkig maar dat alles zo levendig beschreven is! Je merkt ook heel duidelijk de verschillen tussen Akos en Cyra aan de sfeer die Veronica Roth weet te creëren. Zo merk je de wanhoop en strijdlustigheid van Akos en de angst en vastberadenheid van Cyra.
— Annechien

Schrijfstijl

De schrijfstijl is echt fantastisch! Vanaf de eerste bladzijde zit je er al midden in en ik had ook totaal geen moeite om aan de schrijfstijl van Veronica Roth te wennen. Ze schrijft heel erg vlot en er gebeurd constant wel iets. Zelfs op momenten dat er niets gebeurd is het nog steeds boeiend om te lezen. In Carve the mark staan allerlei nieuwe woorden en benamingen, doordat het zich op een andere planeet afspeelt. Dit is in het begin nog wel erg lastig om te ontrafelen en ook zijn de namen niet heel standaard. Gelukkig staat achter in het boek een woordenlijst met de betekenis hiervan. Al heb je die op een gegeven moment echt niet meer nodig.
— Annechien

Passage uit het boek

‘De Raad heeft vanochtend besloten om de lotsbestemmingen van de uitverkoren families openbaar te maken,’ zei hun vader. ‘De orakels hebben die jaren geleden met de Raad gedeeld, in het geheim, als blijk van vertrouwen. Normaal gesproken wordt iemands lot pas na zijn of haar dood openbaar gemaakt en is alleen diegene zelf en de familie ervan op de hoogte, maar nu…’ Hij liet zijn blik beurtelings over hen heen glijden. ‘Nu weet iedereen wat jullie lot is.’ ‘En wat is ons lot dan?’ vroeg Akos fluisterend, maar Cisi vroeg alleen: ‘Waarom is dat gevaarlijk?’ Hun vader beantwoorde haar vraag, niet de zijne. ‘Het is niet voor iedereen met een lot gevaarlijk. Maar sommige… onthullen meer dan andere.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Mark Bles – Hortense Daman, meisje in het verzet

Recensie: Linde Faas – Waar is Grote Broer?