5 sterren
Tag
Recensie: Angie Thomas – The hate u give
***** 5/5
Starr Carter woont in een armoedige, zwarte buurt, maar gaat naar een dure witte school. De balans die Starr tussen deze werelden heeft gevonden, wordt overhoopgehaald als haar beste vriend Khalil voor haar ogen wordt doodgeschoten door een politieagent, onschuldig. Verslagen door emoties probeert Starr zichzelf te herpakken in een samenleving vol ongelijkheden. Overleven in de twee werelden wordt steeds lastiger en de waarheid spreken krijgt een hoge prijs.
Recensie: Stephan Abarbanell – Het licht van die dagen
***** 5/5
De jonge Duitse arts Robert Landauer werkt in 1982 als vrijwilliger in de kibboets nabij de Israëlisch-Libanese grens. Wanneer een vreemdeling zijn leven redt bij een raketaanval, bepaalt dit moment de toekomst voor hen beiden.
Meer dan dertig jaar later ontmoeten de mannen elkaar opnieuw in Berlijn en zijn redder van toen vraagt Landauer om een gunst: hij moet hem helpen een vrouw te vinden wier sporen in Beiroet verloren zijn gegaan tijdens de oorlog in Libanon.
Landauer vertrekt en zijn reis naar het Midden-Oosten wordt een reis naar zijn eigen verleden.
Recensie: Eef Rombaut & Emma Thyssen – Schaap zwemt (niet)
***** 5/5
De zon schijnt en Schaap wil in zee. Maar er is een groot probleem. Waarom is Zeehond teleurgesteld, Schildpad zo moe en Haai helemaal woest? En wat kan Schaap doen om de dieren weer blij te maken?
Recensie: Arnold de Hartog & Mies Strelitski – Het visje dat verliefd was op de hemel
***** 5/5
Het visje kijkt naar de sterrenhemel en denkt dat het allemaal visjes zijn die plezier hebben. Hij wil ernaartoe. Maar hoe?
Recensie: Simona Ciraolo – Verlegen vrienden
***** 5/5
Maurice de kleine octopus valt niet zo op. Hij is een beetje verlegen. Op een dag krijgt hij een uitnodiging voor een feest. Het liefst verstopt hij zich onder een koraalrif of blijft hij thuis. Maar als hij toch gaat, gebeurt er iets verrassends.
Recensie: Laura Jane Williams – Liefde met vertraging
***** 5/5
Nadia neemt elke ochtend de metro van halfacht. Behalve als ze zich verslaapt, wat nogal vaak gebeurt. Daniel neemt écht elke ochtend de metro van halfacht, wat voor hem niet zo moeilijk is, want sinds het overlijden van zijn vader heeft hij nog geen nacht goed geslapen.
Op een ochtend wordt Nadia door haar vriendin Emma geattendeerd op een berichtje in de krantenrubriek AANSLUITING GEMIST: ‘Aan dat waanzinnig leuke blonde meisje op de Northern Line met de designertas en de jurk met koffievlekken. Ik ben die gast die bij de deuren van jouw wagon staat. Een keer iets drinken?’
Duo-recensie: Christian Frascella – Het is te koud om te sterven
***** 5/5
Het verhaal speelt zich af in Turijn, in Corso Giulio nabij de buitenwijk Barriera. Het is het kloppend hart van een smeltkroes van culturen, waar criminaliteit hoogtij viert. Het is winter, ver in januari, en het is koud. Twee dagen geleden heeft het gesneeuwd en het is spekglad.
Mohammed, eigenaar van de wasserette, vanwaaruit Contrera de privédetective opereert, roept de hulp in van Contrera voor de zoon van zijn vriend, Driss. Hij is in de problemen gekomen door zijn regelmatige bezoekjes aan een gokkantoor. Driss moet op den duur geld lenen en heeft hierdoor een grote schuld uitstaan bij Oskar, een beruchte Albanees, die tevens zetbaas is van de maffia. Driss wil echter van niemand hulp hebben en Contrera moet dan ook proberen zijn geldproblemen op te lossen achter zijn rug om.
Wanneer Oskar dood in zijn kantoor wordt aangetroffen, krijgt Driss de schuld waarna er een klopjacht op hem volgt door de Albanese criminelen, de maffia en de politie, maar Driss blijft voorlopig onvindbaar. Via zijn infiltranten komt Contrera er langzaamaan achter hoe de vork in de steel zit en wie er allemaal bij betrokken zijn.
Het is een lastige zaak om op te lossen, intriges volop, waarbij Contrera tijdens zijn zoektocht voortdurend wordt gehinderd door De Falco, een politieagent met een duistere kant, die heel erg streeft naar rechtvaardigheid.
En dan is er ook nog Erica, op wie hij verliefd wordt.
Recensie: Benny Baudewyns – Mazzelaar
***** 5/5
Theo Vanlancker werkt als ambtenaar bij de dienst Burgerlijke stand van de stad Brussel. Hij voelt zich door niemand aanvaard en neemt wraak op de mensen door wie hij zich geviseerd voelt. Het hek is helemaal van de dam op het moment dat zijn vrouw hem verlaat. Hij broedt een vermetel plan uit om op een ultieme manier wraak te nemen op de mensen die hij verantwoordelijk acht voor het foutlopen van zijn huwelijk. Delcroix, inspecteur bij de Anderlechtse politie, is de eerste die verdenkingen koestert in de richting van Vanlancker. Het wordt een kat- en muisspelletje, tussen die twee, op het scherp van de snee.
Recensie: Laura Brijde – Life Goals
***** 5/5
De perfecte baan, een leuke relatie, mooie reizen maken en vooral plezier hebben in alles wat je doet. Voor millennials lijken de mogelijkheden eindeloos. Ze zijn doorgaans hoogopgeleid en hebben een ontembare lust naar succes in het leven – op alle gebieden. En het kan altijd beter en méér. Herkenbaar?
Laura Brijde geef je een inkijkje in haar millennialbestaan en vertelt openhartig over de onderwerpen die haar na aan het hart liggen: carrière, liefde, onzekerheden, reizen en geluk. Van piepjonge en onervaren blogger tot reizende zzp’er, en van romantische langeafstandsrelatie tot verhuizen naar de zonnige Costa del Sol.
Laura neemt je, zoals alleen zij dat kan, mee in haar belevenissen en avonturen, vol openhartige verhalen, ongemakkelijke acties en leerzame tips.
Recensie: Marianne Busser & Ron Schröder – De scharrelboerderij
***** 5/5
Een vrolijke bundel vol versjes over de scharrelboerderij. Over melk die niet zomaar uit een pak komt, over dieren die rollen in de modder en over onbespoten groenten. Welkom op de scharrelboerderij!
Recensie: Catherine Gray – Het onverwachte geluk van een gewoon leven
***** 5/5
Gelukkig zijn met wat je hebt: het lijkt zo ongeveer het moeilijkste dat er bestaat in onze maakbare samenleving. Het moet altijd beter, groter, mooier… We zijn almaar op jacht naar buitengewone ervaringen, exclusieve bezittingen en extreem succes.
Maar geluk schuilt juist in een gewoon leven. In dingen die bij je dagelijkste routine horen maar waarvan je bent vergeten dat ze je zo tevreden en voldaan kunnen laten voelen.
Catherine Gray haalde haar neus op voor wat zij als middelmatigheid beschouwde, totdat een depressie haar dwong het leven met andere ogen te bekijken. Ze onderzocht hoe ons brein ons opjaagt en laat met aansprekende praktijkvoorbeelden zien hoe we dat kunnen veranderen. Met humor en zelfspot leert ze je het genot van een verse croissant of het geluksgevoel dat een warme douche je kan geven, te herontdekken en te waarderen.
Recensie: Janneke Schotveld – Avonturen van de dappere ridster
***** 5/5
Als baby was ze al anders. Ze keek zó helder en onverschrokken uit haar diepbruine ogen, dat sommige bezoekers terugdeinsden als ze zich over haar wieg bogen.
Ze kwam al op voor de zwakkeren voor ze kon praten: ze was nog maar een dreumes toen ze haar buurjongetje resoluut op zijn kop sloeg, omdat hij voortdurend zijn zusje pestte.
Zijwieltjes weigerde ze. Na vier keer vallen kon ze fietsen.
Zwemles heeft ze nooit gehad. Ze redde al kevers uit het water voor ze kon zwemmen.
Ja, het was al vroeg duidelijk. Ze werd dan ook geen juf, kapster, tandarts, politievrouw, imker, piloot of hondentrimster, nee, ze werd ridster. En niet zomaar ridster, maar de dapperste ridster van het land.