1838, Longstone Island, Engeland. Grace Darlings leven verandert volledig wanneer zij en haar vader tijdens een storm negen overlevenden van een schipbreuk redden. Deze heldendaad heeft grote gevolgen, en het is niet alleen Grace’ leven dat nooit meer hetzelfde zal zijn.

ISBN: 9789046832707 – Uitgeverij Oceaan – Aantal pagina’s: 332 – Roman

4 van de 5 sterren – Annechien

Recensie in één zin

‘Meeslepend, uitmuntend geschreven en op en top onderzocht.’

Hoofdpersonages

Je moet in het begin erg wennen, want je zult een aantal perspectieven tegenkomen. Perspectieven waarvan je in het begin niet weet wat die met elkaar te maken hebben gezien dat er honderd jaar tijdsverschil tussen zit.

Grace Darling is een jonge vrouw die in 1838 leeft. Ze woont samen met haar ouders in een vuurtoren en heeft haar leven hier ook aan gewijd. Tijdens een storm redden zij en haar vader overlevenden van een schipbreuk. Onder hen is Sarah Dawson, een vrouw die haar twee jonge kinderen is verloren tijdens dit ongeluk.
George Emmerson is de broer van Sarah die tevens erg gecharmeerd is van Grace. Ondanks dat hij verloofd is met een andere vrouw.

Matilda Emmerson is een jonge vrouw die in 1938 leeft. Ze is ongehuwd zwanger en wordt daarom naar een ver familielid gestuurd. Tijdens haar bezoek hier komt ze achter allemaal dingen over haar verleden en haar voorouders.
Harriet Flaherty is het verre familielid van Matilda. Harriet is een ontoegankelijke vrouw die vuurtorenwachter is.
— Annechien

Sfeer

De dochter van de vuurtorenwachter heeft een meeslepende sfeer en daardoor kan je moeilijk stoppen met lezen. Elk perspectief heeft zijn eigen charmes en mysteries. Op een bepaald punt merk je aan de sfeer precies wie er aan het woord is.
— Annechien

Schrijfstijl

Hazel Gaynor heeft een fijne schrijfstijl waar je snel aan went. In het begin moet je echter wel wennen aan de verschillende perspectieven. Je wilt daardoor wel gelijk doorlezen. Je wilt weten hoe het verder gaat, maar dan moet je doorlezen, want je bent net weer bij het perspectief van iemand anders.
— Annechien

Passage uit het boek

‘George drinkt zijn bier op, pakt zijn hoed en de krant en loopt naar buiten, het bleke herfstzonnetje in. Hij heeft een afspraak met Eliza. Hij wilde maar dat hij wat enthousiaster over haar kon zijn, maar hij is geen goochelaar zoals de straatartiesten die hij passeert, met hun slimme trucjes en hun vingervlugheid. Hij kan geen gevoelens tevoorschijn toveren uit een hoge hoed, of makkelijk emoties verbergen die hij eigenlijk niet geacht wordt te hebben. Hij zal toneelspeler moeten worden, en de toegewijde echtgenoot spelen. Er zit niet anders op; als hij het niet doet zal hij een jonge vrouw verdriet bezorgen, en dat heeft ze niet verdiend. Normaal gesproken zou hij Sarah om raad vragen, maar zij heeft nu wel iets anders aan haar hoofd.
Hij frommelt de krant tot een prop, gooit hem in een lege vismand en loopt dan de trappen van de haven op. Boottripjes kan hij missen als kiespijn. Dappere heldinnen moet hij uit zijn hoofd zetten. Hij mag aan niemand anders denken dan aan Sarah en Eliza.
Maar zijn voornemen houdt niet lang stand, want opeens staat Miss Darling voor zijn neus.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Emily Elgar – Waar is Grace

Recensie: Tracy Rees – Het familiegeheim van Florence Grace