Duo-recensie: Alex Reeve – De Schaker en het Meisje
Het verhaal speelt zich af in Londen in het jaar 1880. Leo Stanhope, lijkschouwer en schaakspeler, heeft een groot geheim. Hij is geboren als vrouw maar leeft als man en dat is in die tijd een misdaad.
Daarbij wordt hij ook nog verliefd op Maria, een prostituee met wie hij wil trouwen.
Wanneer Maria’s lichaam levenloos uit de Theems wordt opgevist is Leo verdachte nummer één bij de politie.
Om zijn onschuld te bewijzen begint Leo een zoektocht naar de echte dader. Zal Leo ondanks de bedreigingen en gevaarlijke situaties er in slagen de waarheid te ontdekken?
ISBN: 9789026147920 – Uitgeverij de Fontein – Aantal pagina’s: 320 – Roman
4 van de 5 sterren
(4 van de 5) – Frederique/ (3 van de 5) – Joke
Start scrollen!
Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.
Recensie in één zin
‘Een bijzondere misdaadroman die je verplaatst naar het Londen van 1880.’
Hoofdpersonages
*****
— Frederique
*****
— Joke
Leo Stanhope werkt als assistent-lijkschouwer in het Westminster ziekenhuis. Hij is alleen en heeft al op jonge leeftijd zijn ouderlijk huis verlaten vanwege zijn geaardheid. Leo schaakt elke week op de schaakclub met zijn vriend Jacob. Daarnaast bezoekt hij elke week steevast zijn Maria, een prostituee met wie hij wil trouwen. Als Maria wordt vermoord is Leo vastbesloten om de dader te vinden.
Leo huurt een kamer boven de apotheek van Alfie Smith en zijn dochter Constance. Leo speelt raadspelletjes over medicijnen met Constance en Alfie heeft zich min of meer over Leo ontfermd.
Rosie staat Leo bij tijdens zijn zoektocht. Zij is weduwe en moeder van drie jonge kinderen, maar echt een doorzetter en een sterke vrouw.
Welk personage is jou het meest bijgebleven en waarom?
Frederique: Degene die mij het meest is bijgebleven is gek genoeg Maria. Maria is zo geschreven dat je eigenlijk al van haar houdt nog voordat ze wordt geïntroduceerd. Je leeft echt met Leo mee tijdens zijn zoektocht naar Maria’s moordenaar en je wilt zelf als lezer ook haar moordenaar vinden. Soms twijfel je met Leo mee over Maria, maar je blijft toch in haar eerlijkheid geloven.
Joke: Ik heb toch een zwak voor Leo. Alles in het leven zit hem niet mee, ook in de liefde niet. Toch weet hij te overleven en achter de waarheid te komen. Daar is veel moed voor nodig.
Sfeer
*****
— Frederique
*****
— Joke
Wat is de kracht van dit boek qua sfeer? Wat voor gevoel had je gedurende het lezen van dit verhaal?
Joke: De schrijver is er in geslaagd een sfeer te beschrijven die past in die tijd. Maar ook een sfeer van hoop dat alles goed komt. Als lezer voel je de ongemakken, armoede en vooroordelen in die tijd. Al lezend word je in het leven van de hoofdpersoon gezogen op een ontroerende manier. Ik heb wel de spanning gemist, die je in een misdaadroman verwacht.
Frederique: Ik ben het met Joke eens, Reeve weet echt de sfeer van Victoriaans Londen te schetsen zonder te beschrijvend te zijn. Je voelt je als lezer echt deel uit maken van die tijd. Ik had ook niet het gevoel dat de spanning om te snijden was. De spanning was er wel, maar niet de echte misdaadspanning. Het leest meer als een rustige detective dan als een thriller.
Schrijfstijl
*****
— Frederique
*****
— Joke
Wat vond je goed en wat vond je tegenvallen qua schrijfstijl?
Frederique: Reeve schrijft erg vlot en ik ben dan ook echt door het boek gevlogen. De schaker en het meisje pakt je meteen vanaf de eerste pagina en laat je daarna niet meer los, je wilt echt weten wie Maria vermoord heeft. Het tragische is dat als je er eenmaal op het einde achter bent hoe het allemaal gegaan is, je het eigenlijk wil vergeten.
Joke: Het verhaal is vlot geschreven met de juiste details voor de tijd waarin het zich afspeelt. Een origineel verhaal dat blijft boeien tot de laatste bladzijde. Een prettig detail is dat op de eerste bladzijde van het boek een plattegrond staat van Londen in 1880. De lezer loopt als het ware met Leo mee door Londen.
Heb je eerder iets van deze auteur gelezen?
Beiden: Nee, De Schaker en het Meisje is het debuut van Alex Reeve.
Passage uit het boek
‘In de stenen van London Bridge was een trap aangebracht. Me vasthoudend aan de metalen reling liep ik hem af, waarbij ik mijn voeten voorzichtig op de glibberige treden plaatste. De wind gierde om me heen en mijn jas sloeg tegen mijn benen. Naarmate ik lager kwam werd de stank erger; op de bogen van de brug zag ik groen slijm en flakkerende weerkaatsingen van het water. Door de wind stoof het water op van de rivier dat zich vermengde met de regen; het sijpelde mijn kraag in en droop langs mijn nek.
Ik hurkte neer en pakte een blad van een varen op en liet het terugvallen. Ik wist niet wat ik verwacht had te voelen: een herinnering aan haar, gevat in de stenen, haar ziel, die hier nog rondwaarde?
Ik bracht mijn vinger naar mijn lippen; hij smaakte zilt.’
Leesvoorschrift
Zoek een behaaglijk, warme plek terwijl het buiten stormt en voel je veilig met koffie, thee en koekjes.
Voor vrouwen of mannen?
50%
50%
Hoe dik is de pil?
Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen