Promovendus Olive Smith gelooft in wetenschap, niet in iets onvoorspelbaars als liefde. Maar door een misverstand met haar vriendin Anh wordt ze plotseling gedwongen een relatie te faken. In paniek kust ze de eerste man die ze tegenkomt. Deze kus veroorzaakt niet alleen een reeks irrationele gevoelens, de gekuste persoon blijkt ook Adam Carlsen te zijn: een jonge professor en de grootste laboratoriumtiran van de campus. Al snel komt Olives wetenschappelijke carrière in het gedrang en ontdekt ze dat haar eigen hart onder de loep nemen nog ingewikkelder is dan een hypothese over liefde.

ISBN: 9789044364859 – The House of Books – Aantal pagina’s: 384 – Roman

5 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Lief, romantisch, grappig, opwindend, alle positieve reacties over De liefdeshypothese kloppen!’

Hoofdpersonages

Olive is een jonge biologie-promovendus op Stanford University. Het leven als promovendus is niet makkelijk: lange werkdagen, veel druk en een miserabel inkomen. Tijd voor de liefde is er niet, maar daar heeft Olive ook niet echt behoefte aan.
Echt niet? Als ze per ongeluk heeft gezoend – ja, het was echt per ongeluk – met Adam Carlsen komt daar verandering in. Want Adam staat dan wel bekend als vijandig en onaardig, maar tijdens hun neprelatie komt Olive erachter dat Adam eigenlijk heel aardig en lief en zorgzaam is.
Hoe het zit met die neprelatie? Nou, omdat Olive spontaan Adam om de nek vloog, is een neprelatie nodig om geloofwaardig te blijven richting haar vrienden. En het komt Adam ook niet slecht uit als zijn collega’s denken dat hij een vaste relatie heeft.
Maar blijft het bij een neprelatie en zullen ze die zoals afgesproken na een paar weken verbreken?

Naast Olive en Adam zijn er verschillende vrienden en collega’s die een rol van betekenis spelen in De liefdeshypothese. Vooral Olives huisgenoot Malcolm en Adams collega Holden zijn erg sympathiek.
— Isolde

Sfeer

De liefdeshypothese maakt pijnlijk duidelijk hoe het leven als wetenschapper in de Verenigde Staten is. Echt aantrekkelijk lijkt het niet. Het is wel een ontzettend origineel decor voor dit boek en voor de onstuimige weken die Olive en Adam doormaken.
En die neprelatie tussen Adam en Olive is ontzettend lief en leuk en romantisch. Ik heb wel eens young adults cute genoemd, recent nog `Het Avery Shaw eXperiment, dit is de volwassen versie ervan!
— Isolde

Schrijfstijl

Ali Hazelwood weet precies waar ze over schrijft, ze is zelf gepromoveerd in de VS in de neurowetenschappen. Dat merk je niet aan de schrijfstijl van De liefdeshypothese. Het boek is prettig geschreven en leest vlot. Je kan goed meeleven met de hoofdpersonen en wilt het boek eigenlijk niet wegleggen. Het is nog grappig ook.
De liefdeshypothese is typisch zo’n boek dat eindeloos mag blijven duren, kom maar door met nog meer lieve scènes. Misschien is de verhaallijn soms wat voorspelbaar, maar met een boek als dit maakt dat niets uit en wil je niet anders.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Nu moest ze een vóórdracht geven op dat stomme congres, waarschijnlijk nadat ze had overnacht in een busstation en mos had gegeten als ontbijt, en ondanks dat alles kon ze aan niets anders denken dan Adam. Echt super.
Met haar laptop onder haar arm liep Olive terug naar het lab, het vooruitzicht om een stel slides voor te bereiden voor haar voordracht angstaanjagend en deprimerend tegelijk. Er drukte een loodzwaar en onaangenaam gewicht op haar maag, en in een opwelling nam ze een omweg naar de damestoiletten, waar ze het achterste hokje binnenging en achterover tegen de muur leunde tot haar achterhoofd de koele tegels raakte. Toen de druk om haar maag te zwaar begon te worden, begaven haar knieën het en gleed ze met haar rug langs de tegels omlaag tot ze op de grond zat. Zo bleef Olive heel lang zitten, terwijl ze probeerde te doen alsof dit niet haar leven was.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Adam Nicolson – De zee is niet van water

Recensie: Will Smith & Mark Manson – WILL