Venetië, 1978. Alba Amato is een jong weesmeisje dat werk vindt als serveerster bij Gli Scalini, een authentieke koffiebar in de wijk Castello. Aanvankelijk loopt alles goed, maar gaandeweg wordt Alba’s leven gedomineerd door de koffiebrander Roberto Raffa. Midden in de aroma’s van gemalen bonen speelt zich een luguber machtsspel af dat eindigt met Roberto’s dood.

Voor Alba betekent dat het einde van twee jaar tirannie. Tot ze erachter komt dat zij de enige begunstigde is in Roberto’s testament. Wat betekent dit? Moet ze het fortuin aannemen van de man die haar terroriseerde, of blijft ze trouw aan zichzelf? In de nasleep van haar keuze volgt een verhaal dat meer dan een halve eeuw omspant, een verhaal dat een stroom aan familiegeheimen en intriges blootlegt en ons doet nadenken over de vervlogen mogelijkheid: wat als ik mijn leven anders had geleid?

ISBN: 9789463938204 – Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts – Aantal pagina’s: 405 – Roman

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Een mooie roman om urenlang in weg te zinken.’

Hoofdpersonages

Aroma gaat over het leven van Alba Amato. Ze is als baby te vondeling gelegd bij het klooster in Venetië en vooral de eerste negentien jaar van haar leven zijn niet gemakkelijk, zeker niet als ze ook nog eens ongepland zwanger wordt. Niet lang voor de geboorte van haar zoontje Matteo krijgt Alba een erfenis in haar schoot geworpen en zonder te willen onthullen of ze deze accepteert of niet, haar leven krijgt dan langzaam een positieve wending. Alba ontwikkelt zich tot een zelfstandige en doortastende zakenvrouw die eerst in Venetië en later in Rome succesvolle horecazaken opbouwt.

De mannen in Alba’s leven zijn de belangrijkste bijpersonages in Aroma. Dit gaat van Giorgio, haar jeugdliefde tot en met Nicola, haar grote liefde in haar volwassen jaren, notaris Gambini die haar op de achtergrond zo goed mogelijk steunt en natuurlijk haar zoon Matteo.
— Isolde

Sfeer

Voor mijn gevoel heeft Ann Galland zowel de tijdgeest als de locatie van het boek goed gevangen. Je bent inderdaad terug in de jaren ’80, in Italië. Als je je ogen dichtdoet voelt het alsof je zelf door Venetië zwerft.

Het is niet lastig je te verplaatsen in de hoofdpersoon. Je kunt steeds in haar hoofd meekijken wat haar afwegingen zijn en waarom zij bepaalde keuzes maakt. Doordat het boek in de derde persoon is geschreven, kan je ook begrijpen wat de beweegredenen van de andere personen zijn.
— Isolde

Schrijfstijl

Ann Galland heeft een prettige schrijfstijl. Ze neemt de tijd om het verhaal te vertellen en geeft uitgebreide beschrijvingen van locaties, situaties en personen. Het duurt ook niet lang voor je gevangen bent door het verhaal.
Wat ik wel jammer vind, is het einde van het boek. Dan ligt het accent minder op Alba, maar op een van de mannen in haar leven, en gaat het verhaal eigenlijk weer terug in de tijd. Omdat er voor dezelfde tijdspanne veel minder bladzijden zijn gebruikt, voelt het een beetje alsof het verhaal (te) snel afgerond moest worden.
Aroma is het debuut van Ann Galland, een Belgische auteur die in Italië woont. En dat laatste merk je, alsof ze een Italiaanse is!
— Isolde

Passage uit het boek

‘Ze gaf Matteo een voorzichtige zoen op zijn voorhoofd en sloot haar ogen. Hij geurde precies zoals alle netjes verzorgde baby’s doen. Bloemige noten van rozen en viooltjes in combinatie met vanille. Het aroma van warmte en geborgenheid. Een bepaalde vorm van puur geluk die haar nooit te beurt zou vallen. Ze legde Matteo terug in zijn wieg, dekte hem zachtjes toe en nam ingetogener dan ooit afscheid van Alba. Dit keer met een grote omhelzing. En welgemeend.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Anne Jacobs – De belofte van het weesmeisje

Recensie: Ellie Dean – Geef nooit op