Recensie: Camila Sosa Villada – Valse krengen | Boekiewoogie

Camila is een jonge transseksuele prostituee. Elke nacht is ze te vinden in Sarmiento, een park in het hart van Córdoba, Argentinië. Ze maakt deel uit van een grotere groep transvrouwen, die onder de hoede staat van de charismatische ‘travesti’ tante Encarna. Encarna’s fabelachtige en knalroze huis is het enige toevluchtsoord dat de vrouwen hebben. Ze kunnen er ontsnappen aan het geweld van hun klanten of de politie en worden er verzorgd als ze in elkaar geslagen of ziek zijn.
Camila Sosa Villada vertelt in Valse krengen de verhalen van de vrouwen die deel uitmaken van deze levendige gemeenschap en beschrijft hoe ze zelf wist te ontsnappen aan een jeugd van uitstoting, geweld en armoede. Haar verhaal is een donker sprookje waarin de ongekuiste realiteit hand in hand gaat met een intiem en genuanceerd portret van de persoonlijke ontwikkeling van transseksuelen.

ISBN: 9789403128665 – Uitgeverij De Bezige Bij – Aantal pagina’s: 256 – Roman

*****

5 van de 5 sterren – Antoine

Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een ontroerende en onthullende roman over het leven van een travesti in Argentinië in de jaren ’90.’

Hoofdpersonages

*****

Cristian was nog maar een jonge jongen toen hij ontdekte dat hij zich meer een meisje voelde. Hij groeide op in een arm gezin in een klein dorp en kon niet ontsnappen aan het geweld van zijn aan alcohol verslaafde vader. Cristian moest op jonge leeftijd ijsjes verkopen aan toeristen en werd zo medeverantwoordelijk gehouden voor het financiële reilen en zeilen van het arme gezin. Tijdens zijn puberteit kijkt hij de kunst van het zich transformeren tot een vrouw af van zijn moeder. Hij kleedt zich vaker als vrouw, glipt ’s avonds weg van huis en danst in clubs voor geld. Aan het einde van zijn puberteit komt hij terecht in de Argentijnse stad Córdoba voor het volgen van een studie communicatiewetenschap en een theateropleiding. Om in zijn levensonderhoud te kunnen voorzien besluit Cristian, die zich dan Camila noemt, zich te laten prostitueren. Op een dag sluit Camila zich aan bij de travesti’s van Tante Encarna, die Camila opvangen en met raad en daad bijstaan.
— Antoine

Sfeer

*****

Tijdens het lezen van Valse krengen overheerst het gevoel van ontzag voor Camila en haar lotgenoten, die het nodige te verduren hebben gehad in de jaren ’90 in Argentinië. De travesti’s werden beschouwd als luis in de pels van de maatschappij en werden vaak doelwit van pesterijen, geweld en vernedering, zelfs door de politie. Camila heeft buigzaam moeten zijn en zich aan de omstandigheden moeten aanpassen; haar verlangen om als vrouw door het leven te gaan werd niet altijd als vanzelfsprekend ervaren, zelfs niet binnen haar eigen gezin. Dat heeft getuigd van kracht, moed en doorzettingsvermogen.
— Antoine

Schrijfstijl

*****

Valse krengen is een autobiografische roman, waarin ook de ervaringen en gebeurtenissen tussen de hoofdpersoon met andere travesti’s enerzijds en met haar klanten anderzijds zijn opgetekend.
— Antoine

Passage uit het boek

‘Zodra ik ze hoorde snurken, sloop ik op mijn tenen de kamer uit, mijn gympen in de hand, en sprong uit het raam, de ijzige kou in. Ik kleedde me om bij het licht van twee kaarsen en een zaklamp die ik in een gat in de muur had gestoken. Zo goed en zo kwaad als dat ging maakte ik me op met behulp van een handspiegeltje dat ik van mijn moeder had gepikt. In die periode ging ik naar de nachtclub waar al mijn klasgenoten kwamen. Die zeiden haast nooit iets tegen mij. Mijn vriendinnen verdwenen discreet in de menigte, de rest gaf me een duw als ik langsliep. Soms stak iemand een voet uit zodat ik struikelde of brandde met zijn sigaret een gat in mijn jurk, maar ik liep gewoon door, in harmonie met mijn eigen wereld, en ging dansen op de enige plek waar ik niet werd lastiggevallen: de chill-outzone. Daar waar anderen ongegeneerd zaten te zoenen, waar alles gebeurde wat ’s nachts echt belangrijk was, daar ging ik dansen. Maar niet in een hoekje, nee, ik danste van de ene kant naar de andere, tussen de overspelplegers, de geile pubers en wanhopigen door; sprankelend, desperaat, vervuld van een vrouw die zich niet ging laten kisten.’

Leesvoorschrift