1873, Texas, het Wilde Westen. De Henry Rutherford Theatre Group doet het stadje Jefferson’s Creek aan om Romeo en Julia te spelen en de nieuwe toneelzaal in te wijden. Het wordt hun laatste opvoering voordat het rondreizende gezelschap ermee ophoudt. De avond verloopt evenwel helemaal anders dan de acteurs hadden verwacht. Iemand heeft namelijk besloten dat sommigen de bühne niet levend zullen verlaten. Het publiek heeft niets door. Of toch? Weet iemand in de zaal meer? Is de dader een lid van de groep? Of gaat het om een geest uit hun verleden? De acteurs hebben maar één keuze: verder spelen en proberen de dader(s) te ontmaskeren voor de laatste akte ten einde loopt.

ISBN: 9789022339824 – Uitgeverij Manteau – Aantal pagina’s: 334 – Thriller

4 van de 5 sterren – Frederique

Recensie in één zin

‘De combinatie van 19^e-eeuws Texas, Shakespeare-theater en een moordmysterie werkt gewoon echt enorm goed én is ijzersterk uitgewerkt.’

Hoofdpersonages

Laura Moran is als jong meisje door haar zus Emily tijdelijk achtergelaten in het weeshuis. Hierdoor is ze introvert en anders dan de andere leden van de Henry Rutherford-toneelgroep, waardoor ze vaak buiten de boot valt. Maar Laura is heel goed in observaties en kan deze dan ook goed inzetten in het doorgronden van de mensen om haar heen. Wanneer tijdens de laatste voorstelling een dode valt neemt Laura het op zich om de dader te vinden.
Henry Rutherford is de baas van de toneelgroep en een goede vriend van Laura. Hij is teleurgesteld dat de groep ophoudt met bestaan, maar ziet geen andere uitweg.
Emily Moran, de zus van Laura. Emily weet precies wat ze wil bereiken in het leven. Ze heeft een relatie met Julian Rutherford, de zoon van Henry Rutherford. Samen vertolken Emily en Julian de hoofdrollen van Romeo en Julia.
De andere leden van de toneelgroep zijn onder andere Ellis Portnoy, een gelikte publieksmenner met ambities die verder gaan dan toneel, Ralph Parker, een onuitstaanbare acteur uit Europa, en Milton Haynes, een voormalig soldaat.
— Frederique

Sfeer

De bloedpremière fascineert eigenlijk gewoon meteen. Je weet wat er ongeveer gaat gebeuren en wacht gespannen af tot het begint. Wanneer het begint, ben je als lezer echt mee aan het speuren naar de dader en zit je helemaal in het boek. De vragen die het boek tijdens het lezen bij je oproept worden beetje bij beetje beantwoord, en dan nog komt het einde onverwacht.
— Frederique

Schrijfstijl

Chris De Bruyn beschrijft met vlotte pen een meeslepend moordmysterie in het Texas van 1873. De bloedpremière heeft misschien een iets langere aanloop naar de moord dan andere thrillers, maar door de kleurrijke beschrijvingen en gebeurtenissen valt dit als lezer bijna niet op. Het boek leest echt als een trein en is moeilijk weg te leggen.
— Frederique

Passage uit het boek

‘Toen iedereen vertrokken was, bleef ik alleen met Ellis achter. Ik voelde zijn ogen in mijn rug branden terwijl ik de vloer met water dweilde.
‘Wat een avond,’ hoorde ik hem mompelen.
Ik negeerde hem en kweet me zo goed mogelijk van mijn taak. Het leek wel of de vlek groter werd naarmate ik harder schrobde. Mijn hoofd werd zwaar.
Ellis hurkte naast me. ‘Je hoeft jezelf niet naar beneden te halen. Je bent slimmer dan zij allemaal. Wat denk jij hiervan? Eerst de komst van Burgiss, en nu dit?’
Ik streek mijn haar uit mijn ogen en keek op. Ellis had dus zijn bedenkingen.
‘Het is al te veel toeval,’ wist ik uit te brengen. Mijn handen trilden.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Karel Deburchgrave – Shakespeare in scène gezet

Recensie: Bridget Collins – Het verraad van Montverre