Recensie: Dani Atkins – Zes dagen

Recensie: Dani Atkins – Zes dagen


Gemma weet dat zij en Finn voorbestemd zijn. Ze zijn soulmates. En toch staat ze op hun trouwdag alleen voor het altaar…
Gemma is ervan overtuigd dat Finn haar nooit zo in de steek zou laten. Ze weet zeker dat er iets vreselijks is gebeurd, maar niemand anders lijkt dat te denken. Zelfs de politie maakt zich geen zorgen en vertelt haar dat hij vanzelf weer zal komen opdagen – als hij wíl.
De volgende zes dagen gaat Gemma verwoed op zoek naar Finn. Ze ontdekt het ene schokkende geheim na het andere, maar geen Finn. Hoelang kan ze haar vertrouwen in hun liefde behouden als iedereen zegt dat ze hem beter kan laten gaan?

ISBN: 9789026166136 – Uitgeverij de Fontein – Aantal pagina’s: 336 – Roman


*****

4 van de 5 sterren – Ies


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Weer een dramatisch ‘bruid wordt voor het altaar in de steek gelaten’-boek? Absoluut niet!’

Hoofdpersonages

*****

Gemma en Finn zijn elkaars grote liefde, althans zo ziet Gemma het. Maar als Finn niet komt opdagen op hun trouwdag, weet Gemma niet wat ze moet denken. Haar beste vriendin Hannah heeft direct haar mening klaar, maar steunt haar vriendin toch in de zoektocht naar haar verloofde. Ook Gemma’s vader helpt zijn dochter waar hij kan, ondanks dat ook hij zijn twijfels heeft over de motieven van zijn aanstaande schoonzoon. Gemma is een beetje een bakvis, die Finn zijn streken keer op keer vergeeft en blijft geloven dat hij terugkomt, zelfs als alle signalen haar het tegenovergestelde vertellen.
— Ies

Sfeer

*****

Het verhaal begint op het moment dat Gemma bij de kerk op haar aanstaande staat te wachten, die niet komt opdagen. We vallen dus middenin het drama. Naarmate het boek vordert, en je – middels flashbacks – steeds meer over Finn te weten komt, groeit de afkeer tegen deze man die zijn aanstaande voor het altaar laat staan. Maar, zoals het een goed Dani Atkins-boek betaamt, is niets wat het lijkt en zit je uiteindelijk toch met tranen in je ogen het einde van het boek te lezen. Het enige puntje van kritiek is dat de flashbacks vaak erg lang zijn, wat de vaart uit het verhaal haalt.
— Ies

Schrijfstijl

*****

Ik heb al meer boeken van Dani Atkins gelezen en al haar boeken lezen heerlijk. Je wordt direct in het verhaal gezogen en het is een rollercoaster aan emoties. Vaak zit er een totaal onverwachtse plottwist in haar boeken en ook in Zes dagen zit een moment waarop je denkt dat je precies weet hoe het boek gaat eindigen, en dan wordt alles opeens overhoop gehaald.
— Ies 

Passage uit het boek

‘‘Het is inderdaad een geweldige eerste date,’ zei hij, en hij beet op zijn lip alsof hij zijn zin niet wilde afmaken. ‘Maar er is iets wat ik je waarschijnlijk al eerder had moeten vertellen. Want weet je, dit is ook onze láátste date.’ Ik verstijfde in zijn armen en probeerde me los te trekken, maar hij liet me niet gaan. ‘Maak je het nu al uit?’ vroeg ik, in een jammerlijk mislukte poging om grappig te zijn. ‘Want dat heb ik nog nooit meegemaakt op een eerste date.’’

Leesvoorschrift

Zorg dat je genoeg tijd hebt, want als je eenmaal weet hoe het precies zit, kun je dit boek niet meer wegleggen totdat je weet hoe het afloopt.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

80%

20%

Hoe dik is de pil?

336 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.