Brussel, in een niet nader bepaalde toekomst.
Sinds de splitsing van België is Brussel in verval geraakt. De stad wordt gedomineerd door procedures en formaliteiten en is verworden tot een chaotisch geheel. Misdaden en corruptie op elk niveau vieren er hoogtij.
De schrijver, zijn naam wordt nooit vermeld, wordt dringend gevraagd om naar Brussel te komen, de stad die hij twintig jaar geleden ontvluchtte en nog steeds veracht. Er is een lijk gevonden waarvan men vermoedt dat het zijn dochter Ariane is. Tegen het verzoek van de politie in start de schrijver een zoektocht naar zijn dochter. Hij heeft haar vijf jaar lang niet meer gezien en wil weten wie zij geworden is en wat er met haar gebeurde. Hij komt terecht in een web van intriges en corruptie.

ISBN: 9789464342024 – Uitgeverij Vrijdag – Aantal pagina’s: 158 – Thriller

4 van de 5 sterren – Marita

Recensie in één zin

‘Bot mes is een boeiend boek dat zich afspeelt in het Brussel van de toekomst.’

Hoofdpersonages

De naam van het hoofdpersonage kennen we niet. Hij schrijft voor een Vlaamse krant levensbeschrijvingen van mensen die kortgeleden overleden. Twintig jaar geleden ontvluchtte hij Brussel, samen met zijn dochter Ariane. Hij had het gevoel dat de stad hem zo diep naar beneden trok dat weglopen de enige oplossing was. Intussen heeft hij Ariane al vijf jaar niet meer gezien of van haar gehoord. Tot hij het onheilspellende telefoontje krijgt dat haar lijk vermoedelijk gevonden werd en hij uitgenodigd wordt om haar te identificeren.
— Marita

Sfeer

Toen ik Bot mes van Dieter Rogiers begon te lezen was ik er niet onmiddellijk fan van. Het kwam mij nogal verwarrend en onduidelijk over. Tot ik enkele bladzijden verder was en het gevoel kreeg grip te krijgen op het verhaal. Vanaf dat moment wilde ik het boek in een ruk verder uitlezen. Het verhaal schetst ons een somber toekomstbeeld van een Brussel waar het zo goed als onmogelijk lijkt te worden om als mens overeind te blijven en niet mee te gaan in corruptie en verraad. Het is tevens een verhaal over de onvoorwaardelijke liefde tussen vader en dochter, ondanks alles wat er tussen hen in het verleden gebeurde.
— Marita

Schrijfstijl

Bot mes van Dieter Rogiers is een compacte thriller. Stukje bij beetje licht Dieter Rogiers een tipje van de sluier op wie Ariane, de dochter van het hoofdpersonage, is en van de manier waarop ze overeind probeert te blijven in een stervend Brussel.
Het boek is geschreven in de ik-vorm. Het hoofdpersonage vertelt over de zoektocht naar zijn dochter en zijn confrontatie met hetgeen er van Brussel geworden is: een stad vol corruptie en verraad, een stad die iedereen probeert te ontvluchten.
De plotwendingen in het verhaal zijn verrassend, waardoor je verder wil blijven lezen. Het slot laat je op het puntje van je stoel zitten.
— Marita

Passage uit het boek

‘Of vertelde ze me net strategisch een detail dat me in essentie weinig verder hielp? Alles wees er immers op dat haar korps de voorbije dagen meer bewijzen had begraven dan opgediept. Zelfs als Fugain daar niet rechtstreeks bij betrokken was, moest ze er weet van hebben gehad. Zelfs al was ze minder corrupt dan de rest, dan nog was ze medeplichtig aan een goed georkestreerde doofpotoperatie. Niet alleen in de dagen na de vondst van het lichaam in het kanaal, maar lang daarvoor al.
‘Jullie volgden Ariane,’ zei ik. ‘Al jaren. Jullie hadden dit kunnen zien aankomen. Als jullie dat wilden, echt wilden, dan hadden jullie dit kunnen voorkomen.’
Al was koolmonoxide een relatief zachte dood, dit was nog steeds het werk van een koelbloedige moordenaar. Ik wilde die achter de tralies zien. De vraag was of het politiekorps dat ook wilde.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Christian De Coninck – Dodenspel

Recensie: Arne Dahl – Vriespunt