In het ingedommelde dorpje Mollendaal gebeurt zelden wat. Dat verandert wanneer de lokale bibliotheek enkele anonieme pakjes ontvangt met daarin boeken van de Britse schrijver Agatha Christie. Wat eerst het werk lijkt van een flauwe grappenmaker, wordt al gauw bittere ernst als in het dorp misdaden plaatsvinden die ontegensprekelijk iets met de boeken te maken hebben.
De dames van leesclub Met Thrillende Vingers werpen zich op de zaak. Kunnen zij voorkomen dat er doden vallen?

ISBN: 9789464342352 – Uitgeverij Vrijdag – Aantal pagina’s: 232 – Misdaadroman

4 van de 5 sterren – Eline

Recensie in één zin

‘Een spannend boek dat goed in elkaar zit.’

Hoofdpersonages

De Christiemoorden is overzichtelijk ingedeeld in hoofdstukken waarboven je kunt lezen over wie het gaat. De hoofdrol is weggelegd voor Judith. Een bibliothecaris met een moeizame relatie met haar moeder. Daarnaast lees je over Isabelle, de wijkagent van Mollendaal. De vriendinnen Eline en Sien hebben de leesclub ‘Met Thrillende Vingers’ opgericht en spelen ook een belangrijke rol in dit verhaal. Daarnaast spelen er nog wat personages een kleinere rol. De levens van de hierboven genoemde personages smelten steeds meer samen en uiteindelijk blijken ze zelfs elkaar nodig te hebben om het mysterie van Mollendaal te ontrafelen.
— Eline

Sfeer

De Christiemoorden is mooi opgebouwd. Je valt als het ware midden in een verhaal en daardoor is de spanning direct merkbaar. Deze spanning is door het hele boek heen voelbaar. Wel vond ik de omstandigheden soms wat te toevallig. Zoals wanneer Judith ’s nachts gerommel hoort aan haar voordeur en ze net deze avond is vergeten om haar telefoon mee naar boven te nemen.
— Eline

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Dominique Biebau in De Christiemoorden is beeldend en spannend. Ik werd echt meegenomen in het verhaal van dit dorpje en het leek bijna alsof ik ernaast stond terwijl het verhaal zich afspeelde. Ik vind het mooi dat er zoveel aandacht is besteed aan de weersomstandigheden die de personages op dat moment zien en voelen. Daarnaast is het in mijn ogen sterk dat de verhalen van een bekende schrijfster zijn meegenomen om zo een heel nieuw verhaal te creëren. Wat mij betreft is De Christiemoorden dan ook echt een ode aan Agatha Christie.
— Eline

Passage uit het boek

‘’Ik denk…’ Judith schraapte haar keel. Ze besefte maar al te goed hoe belangrijk dit ogenblik was. Ofwel lachten Eline en Sien haar theorie weg en dan was het einde verhaal, ofwel namen ze haar serieus en dan had ze waarlijk geen idee hoe het verder moest. Ze wist niet welke optie ze het beangstigendst vond.
‘Ik denk niet dat de boeken zomaar lukraak in de inleverbox terechtkomen. Ze bevatten clues, hints die verwijzen naar misdaden die nog gepleegd moeten worden.’
Eline keek haar verbijsterend aan. ‘Poes, waarom zou iemand zoiets doen?’
‘Geen idee, misschien is het gewoon een spel.’
‘Stel dat je theorie klopt, dat er inderdaad een gek misdaden pleegt gebaseerd op de boeken van Agatha Christie. Waarom zou die jou dan uitkiezen?’
Judith moest toegeven dat ze daar geen antwoord op had. De vrouwen keken haar besluiteloos aan.
‘Er zit maar een ding op,’ zei Eline.
‘Wat dan?’
‘We zetten onze leesclub aan het werk.’‘

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Jo Spain – De laatste verdwijning

Recensie: Agatha Christie - Moord in de bibliotheek