Ooit was Amara de geliefde dochter van een Griekse arts, tot hij stierf en zij op de slavenmarkt belandde. Nu slijt ze haar dagen in Het Wolvennest, het beruchte bordeel in Pompeï. Maar Amara’s geest is verre van gebroken. Ze is sterk, slim en vastbesloten te ontsnappen.

Het leven in Pompeï bruist en zindert: schreeuwende straatventers in broeierige mensenmassa’s, bejubelde gladiatoren in de arena en gevaarlijke rivalen in de thermen. Amara kan lachen en huilen met haar mede-wolvinnen terwijl ze de straten afschuimen in hun eeuwige jacht naar klanten. Ondertussen houdt ze haar blik strak op de horizon gericht. De gebruikte vrouw speurt naar bruikbare mannen, van potentiële beschermheren tot geldwoekeraars. Maar hoe ver wil ze gaan om haar streven te bereiken? Is Amara bereid haar hart en zelfs haar integriteit op het spel te zetten?

ISBN: 9789044362077 – The House of Books – Aantal pagina’s: 416 – Historische roman

5 van de 5 sterren – Frederique

Recensie in één zin

‘Het Wolvennest is intrigerend en indrukwekkend, het verhaal laat je niet meer los.’

Hoofdpersonages

Amara is door haar moeder verkocht nadat ze beiden berooid achterbleven na de dood van Amara’s vader. In het bordeel van de onuitstaanbare en gevaarlijke Felix werkt ze samen met Cressa, Dido, Victoria en Beronice, met wie ze dan ook bevriend raakt. Elk zijn ze daar met een andere reden terechtgekomen. Amara neemt geen genoegen met het lot dat haar is toebedeeld en probeert ondanks alles haar eigen positie te verbeteren. Ze heeft een doel voor ogen en gebruikt de mannen om haar heen om dit te bereiken.
— Frederique

Sfeer

Het boek ademt de sfeer van Pompeï. Meteen vanaf de eerste pagina heeft Het Wolvennest een zekere spanning door de vragen die het verhaal oproept. Je wilt meer weten over Amara’s Pompeï. De korte zinnen aan het begin van elk hoofdstuk bevatten onder andere graffiti gevonden bij opgravingen in Pompeï, wat bijdraagt aan de heerlijke sfeer van het boek.
— Frederique

Schrijfstijl

In Het Wolvennest volgen de gebeurtenissen elkaar vlot op, maar het boek voelt op geen enkel moment gehaast. Harpers schrijfstijl is er een waardoor je zonder moeite doorleest, je vliegt door het boek heen. Pompeï wordt gedetailleerd beschreven, maar op zo’n manier dat het makkelijk te begrijpen is.
— Frederique

Passage uit het boek

”Ze noemde jouw naam. Ze had het alleen op jouw vrouwen gemunt. De belediging was uitsluitend voor jou bedoeld.’ Victoria smoort een kreet. Amara werpt haar een zijdelingse blik toe, ziet de angst in haar ogen en kijkt snel weg. ‘Volgens mij zat Vibo niet achter deze belediging. Wat voor belang zou hij daarbij hebben?’ Niemand antwoordt. Amara gaat verder; ze praat tegen het zakje munten op het bureau naast Felix’ rechterhand. ‘Simo moet hem hebben omgekocht. Dat is de enige verklaring. Simo heeft een prettige overeenkomst met de thermen gesloten. Als daar dubbel zoveel vrouwen zijn, zou zijn winst met de helft kelderen, en dat vindt hij natuurlijk niet leuk.’
Het regent nog steeds; de moed zinkt Amara in de schoenen. Ze is nog nooit zo bang geweest voor iemand als voor de man tegenover haar. Ze kijkt op van het bureau. Ze vermijdt altijd Felix recht aan te kijken, en nu ze dat wel doet is ze verbaasd over de uitdrukking op zijn gezicht. Hij luistert. Het duurt maar heel even, maar ze ziet hem. Dat is genoeg.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Annelise Gray – Rivalen in de arena…

Recensie: Chloe Gong – Dochter van de Scharlaken…