Recensie: Emily Elgar – Waar is Grace | Boekiewoogie

Het stadje Ashford is in rep en roer als de geliefde Megan vermoord gevonden wordt en haar dochter Grace vermist blijkt te zijn.
Grace is al jaren zwaar ziek en kan zich niet zelfstandig redden. Haar moeder Megan stelt haar leven in dienst van haar zieke dochter. De vrouw verloor eerder al haar vijfjarige zoontje door verdrinking.
De verdenking voor de moord en de ontvoering rust op de ex van Megan, Simon. Simon is echter spoorloos verdwenen. Het snel terugvinden van Grace is van cruciaal belang, want zonder de nodige medicatie kan ze niet lang overleven.

ISBN: 9789026151316 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 350 – Psychologische thriller

*****

4 van de 5 sterren – Marita

Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Waar is Grace is een boek dat je de grenzen van je eigen normen en waarden in vraag doet stellen.’

Hoofdpersonages

*****

Toen Grace nog heel jong was kreeg ze een ernstige ziekte, waarvan ze nooit helemaal herstelde. Ze is nu zeventien en nog altijd volkomen afhankelijk van haar moeder Megan en van haar medicatie. Megan stelt haar gehele leven ten dienste van Grace, waarvoor ze door de gemeenschap rondom hen heel erg geprezen wordt.
Cara, het buurmeisje van Megan en Grace, is degene die het lijk van Megan vindt en vaststelt dat Grace verdwenen is. Uit schuldgevoel, omdat ze vindt dat ze Grace in het verleden te weinig aandacht gaf, zet ze alles op alles om Grace terug te vinden.
Jon is een journalist wiens carrière in de slop zit. Hij kent Grace en Megan en kan het niet laten om op zoek te gaan naar het meisje. Jon en Cara leren elkaar kennen en slaan de handen in elkaar om het raadsel op te lossen.
— Marita

Sfeer

*****

In Waar is Grace slaagt Emily Elgar erin om de spanning bladzijde na bladzijde op te drijven. Niets en niemand is wat het aanvankelijk leek te zijn. Het is het type boek dat je liefst in één keer zou willen uitlezen. De schrijfster legt veel nadruk op de motieven van mensen om te verklaren waarom ze doen wat ze doen, waardoor je je meer betrokken voelt bij het verhaal.
— Marita

Schrijfstijl

*****

Emily Elgar laat in Waar is Grace de hoofdpersonages Jon en Cara om beurten hun deel van het verhaal vertellen. Dit is op een zodanige manier uitgewerkt dat het verhaal heel gemakkelijk te volgen is. Je kan je vlot inleven in de emoties en ideeën van Jon en Cara.

In het nawoord legt de schrijfster uit wat haar ertoe dreef om net dit boek te schrijven. Het is een nawoord dat tot nadenken en zelfreflectie stemt.
— Marita

Passage uit het boek

‘Geen van deze mensen kende Grace eigenlijk, bedenk ik. Niet echt. We doen natuurlijk allemaal alsof, maar wisten we wie ze werkelijk was of dachten we alleen aan haar als dat lieve meisje in die rolstoel? We wilden niet geloven dat haar leven ook gecompliceerd kon zijn, die simpele, vrolijke Grace, die ons allemaal verzoende met ons eigen lot.
‘Ik weet dat het vreselijk is om te zeggen,’ fluistert mam, meer bij zichzelf dan tegen mij, ‘maar voor een deel ben ik toch blij dat Meg er niet meer is, dat ze niet naar Grace’ begrafenis hoeft, niet de pijn hoeft mee te maken van nog een verloren kind.’ Mijn maag keert om. Heeft ze Grace echt al opgegeven? Als zij de hoop verliest, dan gelooft niemand er meer in, ik ook niet. Maar dan knijpt ze wat harder in mijn hand, schudt nog eens haar hoofd en kijkt me eindelijk aan.’

Leesvoorschrift