Het leven van pianiste Marie kantelt als ze hoort dat ze de enige erfgename is van een overleden tante uit het buitenland. Ze reist vanuit Amsterdam naar Pless, een stad in Silezië waar haar familie vandaan komt maar waar ze slechts één keer als kind is geweest.
Tijdens haar verblijf blijkt dat haar niet alleen een klein vermogen toekomt, haar tante bezat ook een hotel dat nu gerund moet worden. Gaandeweg ontdekt ze een duistere kant van haar familiegeschiedenis en van het verdeelde Silezië. Haar grootvader heeft zich in de oorlog aangesloten bij de ss en die overstap heeft verregaande gevolgen gehad. Zijn daden weerklinken tot in Nederland, waar zijn eenheid gestationeerd was tijdens de Hongerwinter. En dat is niet het enige geheim dat verborgen is gebleven.

Hoe moet Marie zich verhouden tot het verleden en het geld dat haar plotseling toekomt? Wat als het bloedgeld is? Wie kan ze geloven in haar zoektocht naar wat zich heeft afgespeeld in de oorlogsjaren? De confrontatie met haar eigen keuze vormt het slotakkoord van Hotel Goldberg.

ISBN: 9789029093880 – Uitgeverij J.M. Meulenhoff – Aantal pagina’s: 336 – Roman

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Een complex verhaal met een duistere familiegeschiedenis in meerdere lagen.’

Hoofdpersonages

Maria staat centraal in Hotel Goldberg. Zij is pianiste en geeft les aan het conservatorium. Samen met haar vriendin Marjolijn heeft ze een huiskamerrestaurant. Om te zorgen dat dat beter gaat lopen, besluit Maria ontslag te nemen en zich aan het restaurant te wijden.
Ongeveer tegelijk ontvangt ze het bericht dat haar tante in Polen overleden te zijn. Haar zus was Maria’s moeder en die is al overleden toen Maria nog een kind was. Maria reist met haar vader naar Polen om het testament aan te horen. Maria blijkt het hotel van haar tante geërfd te hebben. Haar vader ziet het niet zo zitten dat ze de erfenis accepteert en dringt eropaan dat Maria het hotel verkoopt.
Maria kiest haar eigen weg en gaat op onderzoek uit. Voor ze de belangrijke beslissing over haar erfenis neemt, wil ze weten wie haar tante was en wat haar beweegredenen waren. Ze doet een aantal bijzondere ontdekkingen, zowel over haar grootvader als haar eigen vader.
— Isolde

Sfeer

Er hangt een dikke sluier van geheimzinnigheid over Hotel Goldberg, die stap voor stap steeds een beetje wordt opgelicht. Maria vindt op zolder de dagboeken van haar grootvader, waarin hij op rauwe wijze verslag van zijn ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft gedaan.
Maar ook Maria’s tante had een groot geheim en het duurt lang voordat Maria dat helemaal doorgrondt.
— Isolde

Schrijfstijl

Hotel Goldberg bestaat uit een groot aantal vrij korte hoofdstukken. Dat maakt het makkelijk om even een klein stukje te lezen en het boek dan weer aan de kant te leggen. Dat overkwam me in het begin overkwam, omdat ik wat moeite had om in het verhaal te komen. Toen ik eenmaal op gang was, werd het wegleggen steeds moeilijker.
Ewa Maria Wagner heeft op ingenieuze wijze verschillende verhaallijnen in elkaar gevlochten en op de achtergrond zijn voortdurend de Goldbergvariaties van Bach aanwezig. Ook altijd leuk, de locaties van de gebeurtenissen tijdens de oorlog zijn op waarheid gebaseerd.
— Isolde

Passage uit het boek

‘’Als je ouder wordt verjongt de tijd, het verleden komt weer dichter bij je,’ praat hij door.
Ik kan hem niet volgen. ‘Nog iets meer dan honderd kilometer en we zijn er,’ merk ik terloops op.
Opgewekt leest hij de namen van enkele Poolse steden voor als we een bord passeren. ‘Ik kan me de grote lindebomen in de kasteeltuin nog herinneren, hun zoete geur en al die dode hommels eronder.’
‘De dode hommels… ja, dat is mijn enige herinnering aan Silezië.’
‘Maar je was toen al negen, je zou je die reis goed moeten herinneren.’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Åsa Hellberg – De toekomst van Hotel Flanagans

Recensie: Sarah Pearse – Het sanatorium