In Midden-Zweden verdwijnt de succesvolle schrijver Franz J. Lunde op mysterieuze wijze. Hij is spoorloos maar er worden geen sporen van geweld gevonden en ook geen lijk. Er is dus gerede twijfel of de schrijver uit zichzelf verdween of dat er kwaad opzet mee gemoeid is.
Als korte tijd later ook de dichteres Maria Green op een soortgelijke manier verdwijnt, gaat de politie uit van een misdaad en neemt de zaak ernstig. Inspecteur Gunnar Barbarotti krijgt de leiding over het onderzoek. Een onderzoek dat muurvast zit, nergens vinden ze een spoor naar de mogelijke dader of van de vermiste personen.
Een paar maanden later wordt er een derde schrijver vermist. Zal Barbarotti het mysterie kunnen ontrafelen?

ISBN: 9789044547115 – Uitgeverij De Geus – Aantal pagina’s: 383 – Thriller

4 van de 5 sterren – Marita

Recensie in één zin

‘Wie schrijft, verdwijnt is een spannende thriller met een ingenieus slot.’

Hoofdpersonages

Gunnar Barbarotti is hoofdinspecteur bij de politie van Stockholm. Hij is getrouwd met zijn collega Eva Backman. Na een incident vorig jaar zat hun huwelijk in het slop, maar inmiddels hebben ze hun problemen achter zich kunnen laten.
Barbarotti heeft een sterk geloof. Als hij vastzit in een onderzoek vraagt hij de hogere machten om hulp. Hij heeft een analytische geest en is er een expert in om de juiste conclusies te trekken eens hij voldoende informatie verzameld heeft. Hij ziet verbanden voor anderen ze gezien hebben door zichzelf heel veel vragen te stellen.
— Marita

Sfeer

Wie schrijft, verdwijnt begint op een nogal verwarrende manier. Het wordt pas allemaal duidelijk op het moment dat je begrijpt dat het ene deel de werkelijkheid weergeeft en het andere deel fictie is. Het verhaal is boeiend en Hakan Nesser slaagt erin om je regelmatig te verrassen door de onverwachte plotwendingen. Zoals we gewoon zijn in de boeken van Hakan Nesser is het slot een complete verrassing.
Het verhaal speelt zich af in de coronatijd wat voor iedereen herkenbaar is en een herinnering is aan hoe beperkt onze bewegingsvrijheid toen was.
— Marita

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Hakan Nesser is direct en duidelijk, zelfs cryptisch te noemen. Hij laat je meekijken in de hoofden van de personages door regelmatig hun gedachten weer te geven, wat een sterke meerwaarde is in het verhaal.
Bij het lezen van een boek van Nesser kan je je niet veroorloven om je concentratie te verliezen. Hij geeft regelmatig informatie mee die aanvankelijk een detail lijkt te zijn, maar waarin achteraf de sleutel voor het mysterie blijkt verscholen te zitten.
— Marita

Passage uit het boek

‘‘Dat kan niet,’ zei Barbarotti. ‘Ik ken mensen met psoriasis, en dat kan je door van alles krijgen, maar niet door politieonderzoeken die in dood water zijn geraakt.’
‘Oké, ik buig voor de wetenschap,’ zei Lindhagen. ‘Het is in elk geval een soort jeuk. Maar eerder in mijn ziel dan op mijn lichaam. We hebben last van het stasisyndroom, als je begrijpt wat ik bedoel.’
‘Stasi?’ vroeg Barbarotti.
‘Precies. Door de enorme hoeveelheid informatie die we hebben. Eén op de vier Oost-Duitsers was een verklikker, en het aantal mensen dat werd aangegeven, was zo groot dat het onmogelijk was om alle informatie te verwerken. En daar begint het met die vervloekte schrijvers nu ook op te lijken. We hebben weet ik hoeveel nutteloze getuigen gesproken – bibliothecarissen, uitgevers, mensen uit het publiek, hotelgasten.’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Hakan Nesser – Herfst op Gotland

Recensie: Bart Debbaut – Tralies