In Leuven verdwijnen kort na elkaar een aantal vrouwen van zevenentwintig jaar. De dader laat geen enkel spoor na. Behalve hun leeftijd lijkt er geen enkel verband te zijn tussen de verschillende vrouwen.
Omstreeks dezelfde tijd worden verschillende wagens in brand gestoken.
Het is aan het team van de Leuvense inspecteur John Leyssens om uit te zoeken of er een verband is tussen deze twee zaken en om de dader zo vlug mogelijk te vatten om ervoor te zorgen dat er niet nog meer slachtoffers vallen. Maar het onderzoek lijkt muurvast te zitten.

ISBN: 9789401487962 – Uitgeverij Lannoo – Aantal pagina’s: 236 – Thriller

4 van de 5 sterren – Marita

Recensie in één zin

‘Tralies is een spannend en levensecht verhaal met een sterk psychologische inslag.’

Hoofdpersonages

Rudi Plevoets dacht alles in het leven te hebben tot hij erachter kwam dat zijn vrouw Sandra een andere man in haar leven had. Hij kan dit niet verwerken en schuift de schuld van zijn mislukte huwelijk op de decadentie van de maatschappij. Hij is ervan overtuigd dat hij een aantal vrouwen kan redden door ze uit deze maatschappij weg te halen.
John Leyssens leidt het team dat het onderzoek naar de ontvoering van drie jonge vrouwen voert. Leyssens ligt overhoop met zichzelf en zoekt hiervoor hulp.
— Marita

Sfeer

Bart Debbaut neemt je vanaf de eerste bladzijde mee in Tralies. Het is een verhaal dat illustreert tot waar frustraties kunnen toe leiden. Net zoals in het vorige boek van deze schrijver, Scherven, is de dader iemand met zware psychische problemen en heeft hij een traumatische ervaring doorstaan. De misdaden die hij begaat zijn gruwelijk, maar tegelijkertijd slaagt de schrijver erin om je toch een zekere mate van medelijden met hem te laten krijgen.
— Marita

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Bart Debbaut is direct en duidelijk, wat Tralies heel vlot leesbaar maakt. Hij is er goed in om emoties duidelijk te omschrijven en te laten aanvoelen voor de lezer. Hij maakt van de rechercheurs geen superhelden die alles wel weten, maar mensen van vlees en bloed met hun fouten en gebreken.
De alinea’s zijn opgedeeld in ‘nu’ en ‘vroeger’. In ‘vroeger’ kom je stap voor stap te weten wat de dader de realiteit liet verliezen en dreef om zijn misdaden te begaan. In ‘nu’ gebeuren de misdaden en loopt het onderzoek door het Leuvense politieteam.
— Marita

Passage uit het boek

‘De journalist keek beteuterd naar de rechercheur. Hier was geen opening mogelijk, realiseerde hij zich. Leyssens draaide zich om en ging terug naar de plaats waar het lijk lag. De technische recherche was nog volop bezig met het verzamelen van informatie. Foto’s werden genomen. Close-ups van het gezicht, van de armen, de handen, de romp, de benen, de voeten. Of wat er nog van over was. Ook om en rond het lichaam werd er ijverig gezocht naar alle mogelijke signalen die van dienst zouden kunnen zijn. Omdat het lijk gedumpt en verbrand was op een stuk gras, waren er op het eerste gezicht geen bruikbare voetafdrukken te vinden. Het gras was ook nergens platgedrukt, wat erop wees dat het lichaam niet daarheen gesleept was. De dader had het lijk dus gedragen en gedumpt op de plaats waar het nu lag.
‘Bandensporen gevonden?’ vroeg Leyssens aan een van de technische speurders.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Bart Debbaut – Scherven

Recensie: Bart Debbaut – Rauwkost