In Cuba, in het midden van de negentiende eeuw, leeft en werkt Kaweka, een tot slaaf gemaakte Afrikaanse vrouw, op een suikerrietplantage die eigendom is van de uit Spanje afkomstige markies van Santadoma. Haar leven en dat van de andere vrouwen is verschrikkelijk. Tot Kaweka de bijzondere kracht vindt om haar lotgenoten te leiden in een levensgevaarlijke strijd voor vrijheid.
In het huidige Spanje krijgt Lita, dochter van de bediende van de familie Santadoma, een baan bij hun familiebank in Madrid. Terwijl ze zich verdiept in de financiën van het bedrijf en in het verleden van deze zeer rijke familie, ontdekt ze de oorsprong van hun fortuin, en een geheim dat hen kan vernietigen.
Een weergaloze, epische roman over twee vrouwen, gescheiden door de tijd maar verenigd in hun gedeelde strijd tegen onderdrukking en voor erkenning en gerechtigheid.

ISBN: 9789021038483 – Uitgeverij Luitingh Sijthoff – Aantal pagina’s: 624 – Roman

4 van de 5 sterren – Antoine

Recensie in één zin

‘Een roman in een bijzondere historische setting…’

Hoofdpersonages

Het boek De vrouwen van de suikerrietplantage bevat twee verhaallijnen, namelijk het verhaal van de Afrikaanse Kaweka, die in de 19^e eeuw naar Cuba is gebracht om als slaaf tewerkgesteld te worden, en het verhaal van Lita, een jonge vrouw van kleur in de 21^e eeuw, die strijdt voor erkenning en genoegdoening.

De Afrikaanse Kaweka was nog maar een jong meisje toen ze vanuit Afrika op de boot werd gezet naar Cuba om daar als slaaf te worden verkocht. Ze komt terecht op de suikerrietplantage van de Spaanse markies van Santadoma. Kaweka ontdekt tijdens haar verblijf op de plantage dat zij een bijzondere gave heeft om contact te leggen met de Afrikaanse godin Yemajá. Op die manier is zij in staat om mensen te genezen, maar ook vindt Kaweka in Yemajá haar roeping om de strijd aan te gaan tegen de Spaanse overheersing en te strijden voor een vrij leven voor alle tot slaaf gemaakte mensen. Na jaren te zijn onderworpen aan het schrikbewind van de Spaanse markies sluit zij zich aan als vrijheidsstrijder bij het opstandelingenleger tegen de Spanjaarden, waar Kaweka jarenlang meevecht in de bevrijdingsoorlogen.

In het hedendaagse Spanje maken we kennis met Lita, een jonge vrouw van kleur met een goede baan bij de Banco de Santadoma. Zij komt te weten dat ze afstamt van de Afrikaanse slaven in Cuba en tevens ontdekt zij dat de vader van haar moeder een lid van de familie Santadoma is. Lita besluit te strijden voor erkenning en genoegdoening voor de mensen die in de negentiende eeuw tot slaaf zijn gemaakt, dat het kapitaal van de bank is verkregen door de tewerkstelling van deze slaven, en voor haar moeder, die als erfgename bepaalde aanspraken wil maken op het familiekapitaal.

Kaweka en Lita hebben gemeenschappelijk dat beide vrouwen, hoewel in verschillende tijdsperioden, strijdbaar zijn, doortastend zijn en een niet aflatende inzet tonen om voor rechtvaardigheid op te komen.
— Antoine

Sfeer

Falcones heeft met Kaweka een fictief karakter geplaatst in een bestaande historische setting, namelijk die van de bevrijdingsoorlogen in Cuba gedurende de tweede helft van de negentiende eeuw. Hij confronteert de lezer met slavernij in de wereldgeschiedenis. Tevens laat hij aan de hand van Lita’s verhaal zien dat slavernij uit het verleden nog steeds gevolgen heeft in de samenleving van nu. Het boek De vrouwen van de suikerrietplantage vormt in dat opzicht een passende geschiedkundige omlijsting.
— Antoine

Schrijfstijl

Zoals gezegd bestaat het boek uit twee verhaallijnen, waarbij de strijd van een vrouw in de negentiende eeuw, die tot slaaf is gemaakt en voor vrijheid strijdt, wordt afgezet tegen de strijd van een jonge vrouw uit het moderne Spanje anno 21^e eeuw. Het verhaal van Kaweka is vooral gefocust op het geven van een waarheidsgetrouwe weergave van slavernij in de negentiende eeuw, met veel historisch feitenmateriaal. Het verhaal van Lita is meer gespitst op het schetsen van de gevolgen van slavernij uit het verleden.
Qua inhoud gebruikt Falcones lange zinnen; zijn woordkeuze is fenomenaal. Enige kritiek is er ook; het verhaal is niet meeslepend. Daardoor pakt het verhaal van Kaweka en Lita de lezer onvoldoende.
— Antoine

Passage uit het boek

‘De mogelijkheid dat ze zwanger was van Modesto riep echter heel andere gevoelens bij haar op. Kaweka associeerde hem niet met de plantage, de pijn, vernedering en wanhoop. Modesto was in haar leven gekomen en had ellende in geluk veranderd, maar als ze nu aan hem dacht, voelde ze alleen maar diepe teleurstelling. Slaven konden zich geen gevoelens permitteren, dat wist ze, en toch had ze de fout gemaakt zich eraan over te geven. Hoe vaak had mama Ambrosia haar niet gewaarschuwd? Toen ze nog in mensonterende slavernij leefde was ze zelfs voor de meest fundamentele behoefte – eten – overgeleverd aan de grillen van haar heer of de wreedheid van de opzichter. Modesto had haar een sprankje hoop gegeven. Ze had trommels gehoord toen ze de liefde bedreven, ze voelde dat ze liefhad en liefgehad werd.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

De 2021 Wrap Up van Antoine

Recensie: John Banville – April in Spanje