Charlotte is een jonge bescheiden ietwat naïeve vrouw die het anderen graag naar de zin maakt. Als ze op een avond als ze uit de kroeg komt in een steegje een bewusteloze man ziet liggen, twijfelt ze ook geen moment en schiet te hulp. Ze kent hem niet, maar rijdt mee met de ambulance naar het ziekenhuis en wacht daar tot er nieuws over hem is. Iedereen denkt dat zij de vriendin van deze man, Luke, is en als zijn ouders arriveren gaan ook zij er vanuit dat Charlotte de nieuwe vriendin van Luke is. Alleen Rebecca, de zus van Luke, heeft zo haar twijfels.
Charlotte trekt zo ongeveer in bij de ouders van Luke terwijl iedereen wacht tot Luke uit zijn coma komt. En zij vraagt zich af wat Rebecca te verbergen heeft…

ISBN: 9789026147371 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 336 – Thriller

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Een verrassende psychologische thriller die je door de plottwists geregeld op het verkeerde been zet.’

Hoofdpersonages

De onbetwiste hoofdpersoon is Charlotte. Een naïeve jonge vrouw die nergens haar draai kan vinden en nu in Brighton woont en werkt. Ze verlangt hevig naar een man in haar leven en ondanks dat ze er in het begin wat twijfels bij heeft, ontpopt ze zich tot de liefdevolle en zorgzame vriendin van Luke.
Het perspectief van het boek verschuift geregeld naar Rebecca, de zus van Luke. Ze is niet zo geïnteresseerd in haar familie, maar als blijkt hoe ernstig Luke er aan toe is voelt ze zich gedwongen toch geregeld in het ziekenhuis te verschijnen.
Gedurende het verhaal blijken Charlotte en Rebecca meer met elkaar gemeen te hebben dan ze allebei denken. Zo hebben ze beiden een moeilijke jeugd achter de rug, hebben weinig liefde gekregen, en blijken ze allebei geheimen mee te dragen. Ze vinden elkaar niet sympathiek, sterker nog, ze wantrouwen elkaar tot in het diepst van hun hart.
De belangrijkste bijpersonages zijn Luke, die vooral als figurant in een ziekenhuisbed op de intensive vare ligt, en de ouders van Luke en Rebecca.
— Isolde

Sfeer

De sfeer van het boek was, zeker in het begin, wel ontspannen en relaxed. Het duurt even voor je door hebt dat je echt een psychologische thriller aan het lezen bent. Jessica Vallance bouwt de spanning heel rustig en zorgvuldig op en weet het toch tot het eind licht en luchtig te houden. Het is niet een boek dat je met ingehouden adem leest, maar wel een boek dat je wil doorlezen want je wilt weten wat Rebecca en Charlotte te verbergen hebben. Het decor is wat je je voorstelt bij een Engelse badplaats, strand en zee, maar ook veel regen…
— Isolde

Schrijfstijl

Vertrouw mij leest prettig, Jessica Vallance heeft een soepele en vlotte schrijfstijl. Haar beschrijvingen zijn helder en to the point zonder langdradig te worden. Het boek is deels vanuit het perspectief van Charlotte en deels vanuit dat van Rebecca geschreven. Vallance heeft ze allebei een duidelijke eigen stem gegeven, waardoor je direct herkent wie er aan het woord is, ook zonder dat dat er bij zou staan.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Luke’s antwoord was simpel.
Ik zei niet dat dit het makkelijkste is om te doen. Het is wel het beste.
Met Rebecca’s antwoord eindigde de mailwisseling:
Je begaat een vergissing. Hopelijk vind ik een manier om je dat aan je verstand te peuteren voordat het te laat is.
Het was vermakelijk om te lezen, maar dat niet alleen. Het intrigeerde me ook. Met wie had Luke willen gaan praten en waarom wilde Rebecca dat kost wat kost voorkomen?
Op dat moment realiseerde is me dat ik haar niet alleen niet mocht. Ik vertrouwde haar niet.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Jo Spain – Niet meer terug

Recensie: Luke Burgis – Waarom we willen wat we willen