Wanneer Alex Evans te horen krijgt dat het dode lichaam van zijn zus uit een meer in Fins Lapland is gehaald, gaat hij ervan uit dat het een ongeluk is geweest. Hij reist naar het luxe resort waar Vicky als reisleider werkte en ontmoet Agatha Koskinen, de rechercheur die het onderzoek leidt. Deze no-nonsense-politievrouw vermoedt dat er meer aan de hand is dan in eerste instantie het geval lijkt. Zodra Alex hoort dat in het verleden drie andere vrouwen zijn verdwenen, beseft hij dat het stadje meer geheimen herbergt dan hij kon vermoeden. Op deze afgelegen, bevroren plek lijkt de dood maar een hartslag verwijderd…

ISBN: 9789026162046 – Uitgeverij de Fontein – Aantal pagina’s: 368 – Thriller

4 van de 5 sterren
(4 van de 5) – Ies / (4 van de 5) – Marita

Recensie in één zin

‘De laatste verdwijning is een spannende thriller met een verrassend slot.’

Hoofdpersonages

Alex is een succesvolle zakenman in Londen. Hij heeft weinig contact met zijn zus Vicky, maar als hij te horen krijgt dat haar lichaam uit een Fins meer is gevist, reist hij af naar een ijzig koud Lapland om haar lichaam te repatriëren. Daar aangekomen blijkt dat zijn zus door een misdrijf om het leven is gekomen. Agatha is de lokale politieagent die het onderzoek naar de moord op Vicky leidt. Tegelijkertijd probeert zij haar drie kinderen veilig te houden, terwijl ze wordt geteisterd door een geest uit het verleden. Vicky is niet de eerste vrouw die verdwijnt in het dorp, en Agatha moet uitzoeken op de moord op Vicky iets te maken heeft met de verdwijningen van drie andere vrouwen in de afgelopen jaren.

Welk personage is jou het meest bijgebleven en waarom?
Ies: Voor mij is Agatha het meest interessante personage. Ze is agent in een klein dorp, waar ze te maken krijgt met vooroordelen over wat vrouwen kunnen. Hierdoor heeft ze een grote bewijsdrang en zet ze alles op alles om de moordenaar van Vicky te vinden én de eerdere verdwijningen op te lossen. Verder heeft ze drie kinderen die heel wat meegemaakt hebben en wordt ze achtervolgd door een persoon uit haar verleden. Al met al is Agatha een heel veelzijdig personage, met een complexe achtergrond. Het is interessant om te lezen hoe zij de zaak ziet en hoe nieuwe inzichten haar kijk op de zaak veranderen.

Marita: Alex heeft een complexe persoonlijkheid. Hij heeft een dubbele relatie met zijn zus Vicky. Er is veel rivaliteit tussen hen doordat hij altijd het gevoel had dat zijn ouders meer om Vicky geven dan om hem. Hij houdt van zijn zus, maar tegelijkertijd ontwijkt hij haar regelmatig. Op het moment dat ze dood teruggevonden wordt, verdwijnen die negatieve gevoelens tegenover haar en wil hij alleen nog wraak nemen op de dader. Hij zit ook in de knoop met zichzelf omdat hij in een job verzeild geraakt is die hij in feite haat. Het verblijf in het kleine dorpje en de manier van leven daar opent hem de ogen.

Sfeer

Wat is de kracht van dit boek qua sfeer? Wat voor gevoel had je gedurende het lezen van dit verhaal?

Ies: De inleidende hoofdstukken waren nodig om het verhaal goed te begrijpen, maar hierdoor duurde voor mij even om in het verhaal te komen. Vanaf het moment dat Alex in Lapland arriveert, wordt het echt een spannend verhaal. Als lezer tast je net als Agatha in het duister wat betreft de moordenaar en de mogelijke samenhang tussen de verdwijningen van de andere vrouwen en de moord op Vicky. Stukje bij beetje krijg je, samen met Agatha, steeds meer informatie waardoor de puzzelstukjes langzaamaan in elkaar vallen. Verder voel je dat de persoon uit Agatha’s verleden steeds dichterbij komt en als lezer wil je weten wie deze persoon is en wat er in het verleden gebeurd is. Het enige dat voor mij overbodig was in dit verhaal waren de zaadjes van romantiek die hier en daar werden geplant. Er was in deze verhaallijn eigenlijk geen ruimte voor romantiek en als het er niet in had gezeten, had ik het zeker niet gemist.

Marita: Ik ben het voor het overgrote deel eens met Ies. Maar ik vond de verhaallijn over de ontluikende relatie tussen Alex en Agatha wel een leuke toevoeging aan het geheel.

Schrijfstijl

Wat vond je goed en wat vond je tegenvallen qua schrijfstijl?

Marita: Jo Spain slaagt erin om het verhaal op een meeslepende manier te vertellen. De spanning wordt stilaan opgebouwd, de schrijfster weet te blijven boeien door je alsmaar nieuwsgieriger te maken naar de afloop.
De beschrijvingen van het koude Finse dorpje zijn zeer beeldend zodat je je het decor waarin het verhaal zich afspeelt heel goed kan voorstellen.

Ies: Ik ben het volledig met Marita eens. Als je bezig bent in De laatste verdwijning voelt het alsof je zelf in een winters Fins dorp zit, zelfs als buiten de zon schijnt.

Heb je eerder iets van deze auteur gelezen?

Ies: Ik kende de auteur wel al, maar had nog nooit eerder iets van haar gelezen. Na het lezen van dit boek ben ik heel enthousiast; ik ga zeker nog meer boeken van Jo Spain lezen.

Marita: Nee, ik las nooit eerder iets van deze schrijver, maar ben net als Ies enthousiast over haar manier van schrijven.

Passage uit het boek

‘’Heb je Vicky ooit met hem zien praten?’
‘Alleen die ene keer.’
Alex verkrampt; net als Cecelia, ziet hij.
‘Welke ene keer?’ vraagt Alex.
‘Een paar maanden geleden. Toen zag ik dat Vicky buiten met hem stond te praten, maar het duurde niet lang. Ze zei dat hij haar had gevraagd of Lassi er was. Vicky had geen probleem met hem. Ze had de verhalen ook gehoord, maar ze zei dat het allemaal…’
Beatrice valt stil.
‘Allemaal wat?’ dringt Alex aan.
Beatrice werpt een zenuwachtige blik op Cecelia en kijkt dan weer naar Alex.

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Toni Coppers – Offer

Recensie: Camilla Läckberg – IJsprinses