Recensie: Katherine J. Chen – Jeanne

Recensie: Katherine J. Chen – Jeanne


Domrémy, 1412. Frankrijk staat op het punt de oorlog tegen Engeland te verliezen. Mensen lijden honger. De Franse koning is ondergedoken. In deze chaos staat een jonge vrouw op die het tij weet te keren en die de Fransen naar de overwinning zal leiden. Zij zal een heldin worden wier naam eeuwenlang herinnerd wordt: Jeanne d’Arc.

ISBN: 9789022597552 – Boekerij – Aantal pagina’s: 416 – Historische fictie, Roman


*****

5 van de 5 sterren – Frederique


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Chen’s Jeanne is ijzersterk, vol vaart en een echte aanrader.’

Hoofdpersonages

*****

Jeanne probeert van jongs af aan al mensen om haar heen te helpen. Ze is vindingrijk en charismatisch, iedereen raakt met haar bevriend. De enige die haar niet kan luchten of zien is haar vader Jacques d’Arc, die haar vaak slaat. Jeanne heeft meer met haar oom, Durant Laxart, en het liefst zou ze ook met hem meegaan en vertrekken uit Domrémy.
— Frederique 

Sfeer

*****

Katherine J. Chen weet Jeanne d’Arc echt tot leven te wekken op een indrukwekkende manier. Jeanne is bijna het hele boek echt enorm spannend. Jeanne en de fouten die ze maakt zijn zo enorm menselijk dat het pijn doet. Mede daardoor is het boek moeilijk weg te leggen en wil je eigenlijk dat het boek niet eindigt.
— Frederique

Schrijfstijl

*****

De schrijfstijl van Katherine J. Chen is recht door zee op een bijna lyrische manier. Je voelt Jeanne door het boek heen meegroeien en dit spiegelt zich in de schrijfstijl. Waar eerst Jeanne’s wereld klein is en woorden simpel, worden woorden verderop in het boek steeds vaker dubbelzinnig als Jeanne aan het hof is. Het is dan ook niet gek dat dit boek leest als een trein en je vastgrijpt tot het einde.
— Frederique

Passage uit het boek

‘Later zou hij erover zeggen dat hij getuige was van het precieze moment dat haar angst omsloeg in vastberadenheid. Ze vroeg hem niet om hulp. Ze eiste die op, met één optrekkende beweging van haar wenkbrauw, één blik. Het was een moment van uitzonderlijke schoonheid. Als hij eraan terugdenkt, kan hij niet anders dan glimlachen. Die perfecte sprong in zijn armen, en hijzelf die – omdat hij zag dat haar achtervolger niet stopte, niet van plan was om te gaan stoppen en eruitzag of hij ook hém op zijn falie zou geven – Jacques de rug toekeerde en het op een lopen zette. Ze had haar voeten opgetrokken en zich met haar handjes aan zijn kiel vastgeklampt, alsof het de teugels van een strijdwagen waren, en over zijn schouder gekeken. En toen, enkele paniekerige hartslagen later, had een lichte stem, kalm alsof ze Hannibal in de Alpen was, licht en opgewekt in zijn oor geklonken: ‘Zo is het ver genoeg. Je mag nu stoppen, oom.’
Hij zette haar neer en ze liepen naar een beekje om wat te drinken. Toen het koude en verfrissende water hun lippen raakte, was dat alsof dat hun nieuwe band inwijdde. Hij bood haar zijn natte, druipende hand aan, en zij, glimlachend en nog steeds buiten adem, pakte twee van zijn vingers vast, want meer kon ze niet grijpen, en schudde eraan als een hond aan een bot.
En nu zijn ze als twee soldaten op een oude campagne. De campagne is altijd dezelfde: voorkomen dat je door de vijand wordt gepakt; de vijand is altijd Jacques d’Arc.’

Leesvoorschrift

Dit is een boek dat je echt overal kan lezen. Het is heerlijk voor een weekendje weg, perfect voor een koude winterdag in een stoel bij de openhaard en ideaal voor een luie zondagmiddag.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

80%

20%

Hoe dik is de pil?

416 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?

 


boekiewoogie-beeldmerk


+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.