Recensie: M.L. Longworth – Dood op kasteel Brémont (Verlaque & Bonnet #1)

Recensie: M.L. Longworth – Dood op kasteel Brémont (Verlaque & Bonnet #1)


In Dood op kasteel Brémont wordt het duo Antoine Verlaque en Marine Bonnet geconfronteerd met twee moorden. Als de edelman en documentairemaker Étienne de Brémont de dood vindt na een val uit het raam van het oude, onbewoonde chateau van de familie, gonst het in de stad van de geruchten. Was het een ongeval, een wanhoopsdaad of moord?

Onderzoeksrechter Verlaque vermoedt boos opzet. Als hij verneemt dat Marine als jong meisje de familie Brémont goed heeft gekend, roept hij haar hulp in. Het altijd zo idyllische Aix-en-Provence lijkt opeens te wemelen van de mensen die van de dood van Brémont geprofiteerd kunnen hebben, onder wie playboy en polospeler François – de broer van Étienne – die diep in de schulden zit en zich inlaat met nogal ongure figuren. Wanneer de speurders hun lijst van verdachten aan het inkorten zijn, sterft er weer iemand. Ditmaal is er geen twijfel mogelijk dat het moord betreft.

ISBN: 9789022338599 – Uitgeverij Manteau – Aantal pagina’s: 320 – Detective, Mystery, Thriller


*****

3 van de 5 sterren – Frederique


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een heerlijk rustige detective, de Provençaalse levensstijl met een vleugje moord.’

Hoofdpersonages

*****

Antoine Verlaque, onderzoeksrechter in Aix-en-Provence, kan het niet laten om zichzelf in het politieonderzoek te mengen. Dit wordt hem door politiecollega’s niet altijd in dank afgenomen, ze vinden hem over het algemeen een snob en een elitaire vent. Bruno Paulik, commissaris, is een van de weinigen die dit niet vindt. Samen storten ze zich op het onderzoek naar de dood van Étienne de Brémont, die uit het raam viel van het al jarenlang verlaten familiekasteel. Het kasteel wordt ten tijde van Étienne’s dood beheerd door Jean-Claude Auvieux, hovenier en vriend van de familie Brémont.
Marine Bonnet, professor rechtsgeschiedenis op de universiteit van Aix-en-Provence, was als klein meisje vaak op het kasteel en bevriend met Étienne en zijn broer François. Zodra Verlaque dit te weten komt betrekt hij haar bij het onderzoek.
— Frederique

Sfeer

*****

Longworth weet in Dood op kasteel Brémont een sfeer te creëren die zowel spannend als gemoedelijk is. Je hebt een raadselachtig moordmysterie tegen de achtergrond van het idyllische Zuid-Franse Aix-en-Provence. Het rustige speurwerk, waar de personages niet extreem veel haast mee lijken te hebben, wordt afgewisseld door vele, in detail beschreven, Provençaalse etentjes. Dit haalt je soms wel een beetje uit de detective-sfeer, maar zorgt er tegelijkertijd voor dat je je wel echt in Zuid-Frankrijk waant.
— Frederique

Schrijfstijl

*****

Longworth heeft een schrijfstijl waar je een beetje in moet komen. Het boek heeft een sterke proloog die de aandacht trekt, maar daarna komt het verhaal toch wat langzaam op gang. Echter is het absoluut de moeite waard om door te lezen, het boek wordt richting het einde vlotter en spannender.
— Frederique

Passage uit het boek

‘Op de overloop van de eerste verdieping waar de slaapkamers zich bevinden passeren ze grote olieverfschilderijen van familieleden – stijve kinderen in blauwe zijden tenues, ongelukkig ogende vrouwen die de kijker of de schilder of beiden aanstaren. Op de muren van de trap naar de tweede verdieping, waar de meidenkamers zich bevinden, hangen kriskras door elkaar afbeeldingen die Marine als kind wel leuk had gevonden. Vooral de aquarellen van Philippe en Clothilde de Brémont. Anders dan op de sombere portretten een verdieping lager poseren ze daarop veel minder stijf, vaak in het Cannes van de jaren dertig en geflankeerd door beroemdheden zoals een jonge maharadja of de prins van Denemarken en tweederangsacteurs en -zangers uit die tijd.
Terwijl ze langs de aquarellen lopen zwijgt Verlaque, maar Marine meent soms een minachtend gesnuif te horen. Ze bereiken een smalle houten trap naar de zolder die Marine zich nog goed kan herinneren. Het ruikt hier naar stof, hout en dozen. Verlaque haalt een grote sleutel uit zijn zak en opent de zware houten deur die bijna uit zijn hengsels valt. Nogal overbodig om die deur op slot te doen: één ruk en je trekt hem eruit. Net voordat hij de deur openduwt keert Verlaque zich om naar Marine. ‘Ze hebben gisteren alles onderzocht op vingerafdrukken, vooral bij het raam waar hij uit is gevallen. Maar raak toch liever niets aan.’’

Leesvoorschrift

Voor de optimale leessetting van Dood op kasteel Brémont moet je eigenlijk in Zuid-Frankrijk zijn, maar een heerlijk warme zonnige dag in de tuin of op het balkon voldoet ook. Zorg dat je iets lekkers te eten en te drinken hebt en je zit gebakken.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

320 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk


+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.