Recensie: Maggie Stiefvater – The Raven Boys
Even if Blue hadn’t been told her true love would die if she kissed him, she would stay away from boys. Especially the ones from the local private school. Known as Raven Boys, they only meant trouble.
But this is the year that everything will change for Blue.
This is the year that she will be drawn into the strange and sinister world of the Raven Boys. And the year Blue will discover that magic does exist.
This is the year she will fall in love.
ISBN: 9781407134611 – Uitgeverij Scholastic – Aantal pagina’s: 419 – Young Adult Fantasy
4 van de 5 sterren – Petra
Start scrollen!
Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.
Recensie in één zin
‘Tegen willens en wetens in, gaat Blue samen met enkele Raven Boys op zoek naar een ‘Ley Line’; een onzichtbare lijn op de aarde, waar magische dingen gebeuren…’
Hoofdpersonages
Hoofdrolspeler Blue is een lastig te interpreteren, ietwat naïeve jongedame. Zij hoort haar hele leven al, van verschillende mediums, dat haar Ware Liefde zal sterven door haar kus. Dit zorgt ervoor dat ze direct al haar gevoelens verbergt wanneer ze de Raven Boys ontmoet. Gansey is een jongen die alles lijkt te hebben. Hij is toch wel een beetje de leider van de groep en richt zicht op zijn enige belangrijke missie: de ley line vinden. Ronan is de typische bad boy die overal tegenaan schopt. Je krijgt als lezer niet meteen een duidelijke indruk van zijn intenties, maar hij is wel intrigerend. Adam is een rustige jongen, met een turbulent geheim die hij koste wat kost probeert weg te houden van Blue. En dan heb je nog Noah, een verlegen en ietwat mysterieuze jongen, waarmee de groep compleet is.
Uiteraard zijn er meer intrigerende personages in dit boek, maar deze vier jongens en Blue zijn toch wel de personages die dit verhaal dragen.
— Petra
Sfeer
Bij tijden is de sfeer in dit boek om te snijden. En op andere momenten zit je met (te?) veel vragen in je hoofd. Ik vond het niet altijd even gemakkelijk te begrijpen wat er gebeurde of hoe de personages ‘werkten’, en dan met name de intenties achter hun besluiten. Het is duidelijk dat de Stiefvater heel veel mysterieus wilde houden in dit eerste deel van een serie van vier boeken. Toch was het boek absoluut entertainend. De afsluiting is dan weer wat minder, want het voelt als afgekapt in het midden van een verhaal. Maar ja, het verhaal is wel dusdanig mysterieus en spannend dat je direct aan boek 2 wilt beginnen…
— Petra
Schrijfstijl
Het is een tijd geleden dat ik zo werd meegevoerd in het verhaal. De woorden leken tot leven te komen vanuit het boek. Stiefvater’s omschrijvingen van wat er gebeurt en waar de personages zich bevinden, zijn een inspiratie voor de schrijver in mij. De personages zijn allemaal goed omschreven, duidelijk verschillend neergezet en ook zij komen tot leven in je hoofd terwijl je dit boek leest.
Ik was erg onder de indruk.
Toch zag ik hier heel af en toe wat zinnen waarvan ik dacht ‘Is dat goed gespeld?’ of ‘moet daar niet een woord tussen?’ en dat haalde me soms een beetje uit het verhaal. Maar ja, dat zal wel de schrijver in mij zijn en dat laat ik dan ook niet meewegen in mijn 5 sterren voor de schrijfstijl!
— Petra
Passage uit het boek
He was wearing a teal polo shirt, and it seemed impossible that someone in a teal polo shirt could perish of anything other than heart disease at age eighty-six, possibly at a polo match.
Blue asked, “What’s your magic-o-meter doing right now?”
Gansey turned it towards her. His knuckles were pale, bone pressed through skin. Red lights flashed across the surface of the meter.
He said, “It’s pegged. Same as in the wood.”
Blue surveyed their surroundings. In all likelihood, all of this was private property, even the ground the church was on, but the area behind the church looked more remote. “If we go that way it seems less like we’ll be shot for trespassing. We can’t be low profile because of your shirt.”
“Aquamarine is a wonderful colour and I won’t be made to feel bad for wearing it,” Gansey said. But his voice was a bit thin and he glanced back at the church again. Just then he looked younger than she’d ever seen him, his eyes narrowed, hair messed up, features unstudied. Young and, strangely enough, afraid.
Blue thought: I can’t tell him. I can never tell him. I have to just try to stop it from happening.
Leesvoorschrift
Heerlijk op een vrije dag, lekker op de bank, flesje drinken naast je om goed gehydrateerd te blijven terwijl je dit boek in één ruk uitleest.
Voor vrouwen of mannen?
50%
50%
Hoe dik is de pil?
Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen