In Hartenstrijd leidt de twintigjarige Blue een heerlijk zorgeloos leven met haar familie in een rijke buurt in Londen. Althans, zo lijkt het voor de buitenwereld.
Blues stiefmoeder Midge worstelt met een enorm schuldgevoel maar durft aan niemand te vertellen waarom. Van Blue wordt verwacht dat ze een echtgenoot vindt, maar ze wil liever journalist worden.
Op haar eenentwintigste verjaardag komt ze voor een verrassing te staan als haar vader een schokkende mededeling doet. Hij belooft de hand van zijn dochter aan de man die de mooiste liefdesbrief schrijft. Blue besluit het heft in eigen hand te nemen en het spelletje van haar vader mee te spelen.

ISBN: 9789401620611 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 479 – Roman

4 van de 5 sterren – Joke

Recensie in één zin

‘Een verhaal vol romantiek, keuzes en strijd voor een gelukkig leven.’

Hoofdpersonages

Ishbel Camberwell, met de roepnaam Blue, is een eigenzinnige jonge vrouw die helemaal nog niet denkt aan trouwen. Ze wil graag een boek schrijven, maar als ze de kans krijgt om voor een half jaar bij de krant te gaan werken, gaat ze daar meteen op in.

Merrigan Camberwell, de zus van Blue, is getrouwd en heeft een dochtertje. Ze woont dichtbij en ze is ook vaak te vinden in het ouderlijk huis. Ze is in tegenstelling tot haar zus zeer modebewust en komt zelfverzekerd over.

Kenneth Camberwell, oorlogsheld met meerdere militaire onderscheidingen, is de toegewijde vader van Blue en Merrigan. Door de oorlog en het daaropvolgende verlies van zijn vrouw Audra is zijn levenslust er niet minder op geworden. Hij is het soort man bij wie andere mensen graag in de buurt willen zijn. Hij is hertrouwd met Midge en zij is dol op zijn dochters en ze past goed in het gezin.
— Joke

Sfeer

Hartenstrijd geeft je tijdens het lezen een gevoel van harmonie en aandacht voor elkaar. De sfeervolle beschrijvingen en realistische inkijkjes in de verschillende vrouwenlevens in de jaren twintig van de vorige eeuw komen goed tot hun recht. Met de nodige romantiek, maar ook de problemen die opgelost worden is het prettig lezen.
— Joke

Schrijfstijl

De schrijfster Tracy Rees heeft een zeer toegankelijke schrijfstijl met aansprekende personages, zodat je al snel goed in het verhaal zit.
Het verhaal heeft een mooie verdeling in de seizoenen waarbij de sfeer in de zomer duidelijk anders beschreven is dan in de winter.
— Joke

Passage uit het boek

‘Ik vraag me af, en je hebt gezegd dat je het me ooit nog zou vertellen, waarom word je eigenlijk Blue genoemd?
Ze schoot in de lach, op de een of andere manier verbaasd omdat hij dat nog niet wist. Hij leek zo bij haar leven te horen dat ze het idee had dat hij alles wist wat er van haar te weten viel, maar natuurlijk was dat helemaal niet zo. ‘Ach, dat is waar ook. Toen ik nog heel klein was, namen mijn ouders me in de zomer vaak mee naar Richmond Park. Daar komen we nog steeds geregeld, want bij ons in de familie zijn we dol op picknicken. Enfin, toen ik klein was, was ik helemaal weg van icarisblauwtjes.’ Ik rende in het park altijd achter de vlinders aan. Niet de witte of de bruine, altijd de icarisblauwtjes. Dan riep ik: ‘Blue! Blue!’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Tracy Rees – De rozentuin

Recensie: Tracy Rees – De lelievallei