Seventeen-year-old Lily Hu can’t remember exactly when the question took root, but the answer was in full bloom the moment she and Kathleen Miller walked under the flashing neon sign of a lesbian bar called the Telegraph Club.

America in 1954 is not a safe place for two girls to fall in love, especially not in Chinatown. Red-Scare paranoia threatens everyone, including Chinese Americans like Lily. With deportation looming over her father – despite his hard-won citizenship – Lily and Kath risk everything to let their love see the light of day.

ISBN: 9789046831199 – Uitgeverij Nieuw Amsterdam – Aantal pagina’s: 416 – Young Adult, Historische fictie, LHBT+, Queer

3 van de 5 sterren – Frederique

Recensie in één zin

‘Prachtig queer coming of age-verhaal over kiezen tussen jezelf en je familie.’

Hoofdpersonages

Lily Hu groeit op als dochter van Chinese migranten in Chinatown, San Francisco. Ze komt er vrij snel achter dat ze anders is dan haar jeugdvrienden uit Chinatown. Lily is ambitieus, wil wiskunde studeren en valt op vrouwen, iets wat not done is in 1954 en al helemaal in Chinatown. Lily sluipt ’s nachts stiekem het huis uit om samen met Kath naar de Telegraph Club te gaan, een lesbische bar met crossdressing-shows.
— Frederique

Sfeer

De sfeer van Last Night at the Telegraph Club is niet eenvoudig te omschrijven. Het is een rustig verhaal met af en toe wat momenten van spanning erin, waardoor het als lezer lastig in te schatten is waar het verhaal heengaat. Het verhaal blijft echter wel intrigeren en gelukkig geeft het einde van het boek allemaal aanvullende informatie over de thema’s en de tijd waarin het boek zich afspeelt, inclusief een extra bibliografie met referenties, waardoor je je verder kunt verdiepen als je het boek uit hebt.
— Frederique

Schrijfstijl

Malindo Lo heeft een schrijfstijl waarin het op het eerste gezicht lijkt alsof de gebeurtenissen elkaar snel opvolgen, maar eigenlijk kabbelt het plot juist rustig voort. Dit merk je pas ergens halverwege het boek, als Lily en Kath meerdere keren naar de Telegraph Club gaan. Het is een fijne schrijfstijl om te lezen, maar misschien niet voor iedereen weggelegd.
— Frederique

Passage uit het boek

‘The Telegraph Club’s white neon sign was smaller than Lily had expected, and it glowed over a circular awning that was also printed with the name of the club. Beneath the awning, half-lit by the nearby streetlamp, was a black door, and in front of the black door stood a person whom Lily initially thought was a short, stocky man in a suit, but soon realized was a woman. Lily had seen people like her before (she had always noticed; they had always drawn het eye magnetically, somehow, in a way that made her pulse leap), but never in this context: as if it were natural, and even expected, to be dressed in this way.
“You girls sure you’re in the right place?” the bouncer asked.
Lily felt for her fake ID in her handbag, wondering if she should take it out.
“I’ve been here before,” Kath said. “We’re sure.”
The bouncer gave Kath a little grin, and waved them inside with a flourish.
“Well then, welcome back,” she said cheerfully.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

De 2021 Wrap Up van Isolde

Recensie: Solomonica de Winter – Natural Law