Op 14 maart 2022 ging haar foto de wereld rond. Marina Ovsjannikova veroorzaakte een ongekend schandaal op de Russische staatstelevisie: tijdens een spectaculair protest brak ze door de beveiliging in de redactiekamer. Ze vertelde de Russische kijkers live dat ze werden voorgelogen en dat Poetin een meedogenloze oorlog voerde tegen Oekraïne – informatie die de staatspropaganda tot dusver had verzwegen. Met deze heldhaftige daad riskeerde ze tot tien jaar gevangenisstraf. Marina wist op tijd naar Duitsland te ontkomen. Aanvankelijk door de hele wereld geprezen als een held, kwam ze terecht in een informatieoorlog. Door sommigen werd ze weggezet als Britse spion, anderen dachten dat ze een FSB-agent was. Tegen alle waarschuwingen in keerde ze terug naar Rusland om te vechten voor de voogdij over haar elfjarige dochter en om te blijven protesteren tegen de oorlog. Op 2 oktober 2022, een week voor het proces tegen haar aanvang zou nemen, wist ze op spectaculaire wijze uit Rusland te ontsnappen. Marina vertelt nu haar moedige verhaal. Ze zette alles op het spel voor de waarheid – en ze verloor ook alles: haar carrière, haar vrijheid, haar familie. Maar haar boodschap bereikte het Russische volk.

ISBN: 9789021342177 – Alfabet Uitgevers – Aantal pagina’s: 256 – non-fictie

4 van de 5 sterren – Eline

Recensie in één zin

‘Een indrukwekkend verhaal over een vrouw die niet langer kan zwijgen.’

Hoofdpersonages

No war vertelt het dappere verhaal van Marina Ovjannikova. Een Russische journaliste die tijdens een live-uitzending van het nieuws op de staatstelevisie, in beeld kwam met een protestbord. Een protest tegen de oorlog. Dit moment lees je eerst, daarna maakt het boek sprongen in de tijd. Op deze manier leer je Marina een beetje beter kennen en begrijp je beter waarom ze bepaalde keuzes heeft gemaakt.
Ook lees je over haar familie en hoe sommigen zich tegen haar keren. Daarnaast lees je ook over mensen die ze in haar leven tegenkomt en die haar helpen.
— Eline

Sfeer

No war is een krachtig verhaal, omdat dit boek het verhaal vertelt van een gebeurtenis die niet zo lang geleden heeft plaatsgevonden. Om deze reden was ik erg gegrepen door het verhaal en was ik benieuwd hoe het nu gaat met de vrouw die op het nieuws te zien was, met haar protestbord.
— Eline

Schrijfstijl

No war is wat mij betreft soms wat vlak opgeschreven. Zeker de spannende passages hadden wat mij betreft breder uitgemeten mogen worden, door bijvoorbeeld de omgeving nog meer te beschrijven. Daarnaast bevat het boek veel noten, waarvan de betekenis achter in het boek te vinden is. Dit vond ik soms wat afleidend, omdat je helemaal moet doorbladeren voor de betekenis en vervolgens weer moet terugbladeren.
— Eline

Passage uit het boek

‘’Om de effecten van de westerse sancties te verzachten,’ leest Andrejeva monotoon.
‘Nee tegen de oorlog! Stop de oorlog!’ roep ik, terwijl ik achter haar rug de grote poster uitrol. Ik herken mijn eigen stem niet. Andrejeva blijft onverstoorbaar haar tekst van de autocue lezen.
‘Tijdens een vergadering van de regering is besproken hoe de toegankelijkheid…’
Ik weet dat er een andere camera draait. Het rode lampje brandt aan de linkerkant, dus mijn poster is net niet zichtbaar achter de rug van de presentatrice. Ik doe een stap naar links, zodat de kijkers de tekst kunnen zien:
NO WAR. STOP DE OORLOG. GELOOF DE PROPAGANDA NIET. JULLIE WORDEN HIER VOORGELOGEN. RUSSIANS AGAINST WAR.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Tessa D.M. Vrijmoed – Het lied van Marina

Recensie: Marina Palmer – Schijn bedriegt