Martine Bakker besluit om vlak voor haar dertigste haar droom na te jagen: optreden als stand-upcomedian. Toevallig, voor haar, ongeveer het aller engste op aarde. De eerste stap is gezet wanneer ze zich aanmeldt voor de cursus stand-upcomedian om daarna op te treden in theaters, buurthuizen, festivals en biercafés.
Wat volgt is een dolle rit door het hedendaagse comedycircuit van Nederland. Ondertussen brandt de innerlijke criticus haar af en onzekerheid, weerstand en uitstelgedrag helpen ook niet mee. Ondanks alles probeert ze zichzelf ervan te overtuigen dat het allemaal zin heeft, want als ze eenmaal stand-upcomedian is, zal ze nergens meer bang voor zijn en wacht haar een leven vol creativiteit.

ISBN: 9789400512504 – A.W. Bruna Uitgevers – Aantal pagina’s: 288 – Roman

4 van de 5 sterren – Joke

Recensie in één zin

‘Een grappig boek dat je helpt om creatiever te leren leven.’

Hoofdpersonages

Martine Bakker, de schrijfster van het boek, is zelf de hoofdpersoon in dit verhaal. Ze schrijft heel open over haar onzekerheden en de stappen die ze zet om dit te overwinnen. Het is een vrouw die lef heeft, want als ze eenmaal heeft besloten om het podium op te gaan, houdt niets meer haar tegen.
— Joke

Sfeer

De sfeer in Ik durf niets maar doe alles is vrolijk en grappig. Jammer dat er niet meer tekst van haar optredens in staan, want de stukjes die erin staan zijn erg grappig.
— Joke

Schrijfstijl

Ik durf niets maar doe alles is een inspirerend verhaal dat vlot geschreven is vol humor, lef en creativiteit, maar vooral een biografie over hoe Martine zich een weg baant door het leven van een stand-upcomedian. Ze gebruikt ook leuke metaforen.
Elk hoofdstuk begint met een spreuk, in grote letters en vetgedrukt, waardoor het vrij duidelijk is waar het hoofdstuk om draait. Het is een speelse en creatieve onderbreking in het verhaal.
— Joke

Passage uit het boek

‘Vlieguren maak je ook in een neerstortende helikopter. Daarom treed ik tijdens mijn achtendertigste show op in een biercafé in West-Friesland. Collega-comedians waarschuwen me dat in kroegen spelen heel anders is dan in comedyclubs, theaters of buurthuizen, wat ik tot nu toe heb gedaan. Vaak zitten er alleen wat stamgasten. Door het onverwachte stand-up optreden missen ze gedwongen hun voetbalwedstrijd of wordt de kaarttafel verplaatst, omdat daar de microfoon komt te staan. Dat nemen ze je niet in dank af. Toch waag ik de gok. Zelfs als een collega me vertelt dat hij een keer in een café een blauw oog is geslagen door een aangeschoten dame omdat ze vond dat hij met zijn optreden ‘door haar heen praatte’. De organisator van de avond waar ik speel vertelt dat hij naast stand-up comedy ook Elvis-achtige liedjes maakt. Dat verklaart de bakkebaarden en het lederen gilet.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Issa Niemeijer–Brown – Patisserie van de bakker

Recensie: Bente de Bruin – Het staat (niet alleen)…