Ken je de HAPSNURKERS al? Die mensen zijn gewoon VERSCHRIKKELIJK!
Ze trekken rond in een ANGSTAANJAGENDE caravan, eten stoofschotels van PLATGEREDEN kraaien en eekhoorntjes en maken RUZIE met IEDEREEN.
Ooit stalen ze een baby die ergens hing te drogen aan een waslijn en noemden hem hun ZOON Sunny. Sunny’s voornaamste bezigheid is de Hapsnurkers uit de problemen te houden. Maar dankzij Baron Méér, Mik Minder, Mimi de schoenlappersjongen en een circusolifant (en nog VEEL MÉÉR anderen) is dat onbegonnen werk. Lees het allemaal ZELF maar. Niet schrikken, hoor.

ISBN: 9789021464459 – Uitgeverij Volt- Aantal pagina’s: 272 – Kinderboek

4 van de 5 sterren — Eline

Recensie in één zin

‘Een grappig verhaal in een mooi vormgegeven boek.’

Verhaallijn

In De Hapsnurkers in de puree maak je kennis met de familie Hapsnurk. Dit bijzonder rare echtpaar heeft een doodnormale zoon. Juist deze combinatie zorgt voor grappige momenten.
Wat ik jammer vond, was dat het verhaal in mijn ogen soms wat langdradig is. Daarnaast was het voor mij langere tijd niet duidelijk waarover ik zou lezen, wat nu precies het verhaal en het avontuur zijn.
Ik vind het sterk dat De Hapsnurkers in de puree een boek is dat is doorspekt met humor op verschillende niveaus. Op deze manier is het voor een volwassene ook leuk om voor te lezen.
De lettertypen in De Hapsnurkers in de puree zijn niet altijd hetzelfde. Sommige woorden zijn dikgedrukt, waardoor hier automatisch het accent op komt te liggen en het verhaal meer kracht krijgt.
— Eline

Illustraties

De illustraties in De Hapsnurkers in de puree zijn als lijntekening gemaakt. Ze passen goed bij wat je op dat moment leest. Er zijn wat grote illustraties en daarnaast nog veel kleine in het boek. Ook zijn alle pagina’s vies gemaakt met vlekken, wat precies past bij het verhaal. Wat mij betreft zouden er nog wel wat meer grote illustraties in het boek mogen zijn.
— Eline

Stukje uit het boek

‘Meneer Hapsnurk werd wakker met zijn hoofd aan het voeteneind en zijn voeten op zijn kussen. Zo was hij de vorige avond ook in bed gestapt, maar dat was hij vergeten. Meteen kwam de stoom uit zijn oren. Welke mafketel had ’s nachts de hele kamer omgedraaid? Mevrouw Hapsnurk zeker weer! Dat mens maakte hem gek!
Meneer Hapsnurk stak zijn hand uit bed en zijn harige vingers vonden de ruige staart van Dikkie Donut. Dikkie Donut was klef als een echte donut en roodharig als een echte, rode kater. Maar dat was hij allebei niet. Dikkie Donut was een oude deurstopper. Hij zat vol zaagsel en was loeizwaar, net als alle andere deurstoppers. Hij was alleen oud en versleten en er zat om de haverklap een gat in. Om een of andere reden was mevrouw Hapsnurk zwaar aan het stinkende mormel gehecht. Zodra hij begon te lekken moest meneer Hapsnurk hem ogenblikkelijk bijvullen en dichtnaaien.
‘Red hem! HIJ BLOEDT DOOD!’ schreeuwde ze dan.’

Voor wie is het boek?

De Hapsnurkers in de puree is geschikt voor kinderen vanaf acht jaar.

Voor meisjes of jongens?

Type verhaal?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Philip Ardagh – De Hapsnurkers koppie - onder

Recensie: Anette van der Plas – Sunny Twins, gevaar…